(jib peter)Κρυσταλλώνομαι πάνω απ’ το τηλέφωνο. Δοσοληψίες μηνυμάτων κι η σιωπή να στάζει. Πίξελ να πέφτουν να τσακίζονται. Η αγάπη απαιτεί απώλειες. Να ξέρεις να χάνεις. Εγωισμούς και μανιέρες.
Τελεία.
Στο γραφείο με διπλαρώνει ένας εκτυπωτής κι ένας σκληρός δίσκος. Ξεκομμένη ακούσια, ύστερα ηθελημένα, και μετά πάλι ακούσια, δε βαριέσαι, έτσι πάει το παιχνίδι της ζωής. Λανθασμένοι χρόνοι σε λάθος αντιδράσεις. Κι όταν όλα φαίνονται σωστά, να λείπει το συναίσθημα. Ο κυνισμός είναι άμυνα για τους βαθειά ρομαντικούς.
Τελεία.
Κατεβαίνεις προς τη θάλασσα και το ραδιόφωνο να κάνει λόγο για καράβια στου Πειραιά τη μπούκα. Να έβαζες σ’ ένα τη ψυχή σου, "φύγε", να της πεις, "κάνε το ταξίδι κι έλα ήρεμη", μα μετά σε τρομοκρατεί η ιδέα ενός άδειου ρεζερβουάρ, πάει η έμπνευση, ναυάγησε, σκάει τ' όνειρο. Το μέλλον της ζοφέριας αριστοτεχνικά απλωμένο μπρος σου. Κι εσύ εναγωνίως και απελπισμένα με μάτια να σκανάρουν βενζινάδικα κι οι ρόδες όλο να πεινάνε. Η ποίηση χωράει στριμωχτά σαν σε μπολιάζουν με τρομοκρατία. Τρίτος παγκόσμιος, "κέρασέ με ένα μπτιτόνι", θα λέμε σε λίγο."Μη γελάς, με πράματα που δεν υπάρχουν μη γελάς." Φοβάμαι.
Μου λες να δω τις ομορφιές του κόσμου. Μόνο με τα μάτια σου, καλό μου.
8 σπόροι:
at: Τρίτη, Μαΐου 13, 2008 11:23:00 μ.μ. είπε...
''Ο κυνισμός είναι άμυνα για τους βαθειά ρομαντικούς''
....
Οδυνηρά εύστοχο.
at: Πέμπτη, Μαΐου 15, 2008 11:27:00 μ.μ. είπε...
τα ειπες ολα
καθε φορα ολα τα λες
τελεια
at: Σάββατο, Μαΐου 17, 2008 11:46:00 π.μ. είπε...
πράγματι τα είπες ολα...
at: Σάββατο, Μαΐου 17, 2008 2:57:00 μ.μ. είπε...
"με διπλαρώνει ένας εκτυπωτής....
υποκλίνομαααααααααααααααααι
at: Τρίτη, Μαΐου 20, 2008 12:18:00 π.μ. είπε...
Έχεις την ικανότητα, να παίρνεις τους άλλους μαζί σου.
Με τα μάτια σου να βλέπουν ότι βλέπεις.
Ξεδίπλωμα μιας μέρας, και ξαναδίπλωμα της, τόσο ωστε να χωράει στην τσέπη.
at: Δευτέρα, Ιουνίου 02, 2008 11:02:00 μ.μ. είπε...
#b612, οδυνηρά βιωμένο...:)
#στον ουρανό κ 7simetra, :) καλό μήνα!
#ξουψ, τώρα πια με διπλαρώνει ένας εκτυπωτής, κι ένα αρκοντίσιον βομβαρδίζει το κεφάλι μου....!
#ανθρακορύχε, σαν εισιτήριο στη τσέπη ε?...ευχαριστώ...:)
at: Τρίτη, Ιουνίου 03, 2008 5:03:00 μ.μ. είπε...
Γειάσου Παπαρούνα μας...όμορφη και ανοιξιάτικη!...αααααχ αυτές οι..'δωσοληψίες μνμάτων και τα πίξελ που πέφτουν και τσακίζονται μέσα στη σιωπή'με τσάκισε αυτή η φράση....με χτύπησε μέσα στη καρδιά...και αυτό επειδή τελευταία ζω μια τέτοια κατάσταση..με πολλές δώσο-και λίγες-ληψίες μνμάτων με ένα πρώσοπο..αν θέλει λέει θυσίες η αγάπη;;;θέλει και πάαααααρα πολλές...αλλά είναι όμως και κάποιες φορές που όσο και αν προσπαθήσεις και όσες θυσίες και αν κάνεις εκείνη παρ αυτά ΔΕΝ έρχεται κοντά σου..αυτές οι άσκοπες δωσο-ληψίες μνμάτων...πολύ πίκρα..πολύ πόνεμένη ιστορία..μα πολύ πίκρα όμως,χάρηκα που ήρθα ξανά εδώ...γέμισα με μιά γλύκα από τα κείμενά σου!Αθανασία.
at: Πέμπτη, Ιουνίου 05, 2008 2:59:00 π.μ. είπε...
Είχα καιρό να σε επισκεφτώ. Μετανοιώνω που δεν περνάω πιο συχνά να με χτυπήσει ο άνεμος των καταθέσεών σου.
Πάντως, η άνοιξη από σένα εξαρτάται, που λέει κι ο ποιητής.
Καλή σου μέρα!
Δημοσίευση σχολίου