ακούω μες στις αρτηρίες μου
κάποιον
να περπατά βαριά και ράθυμα.
Καπνίζει ασταμάτητα.
Μπουκώνει τα σωθικά με άρνηση.
Με ξεκουφαίνουν τα βήματά του.
Αναλύει τις σκέψεις μου,
υποδιαιρεί τα κλάματά μου,
κάθε βήμα του είναι μια αναβολή μου.
Στο τέλος,
είναι τόσο βαριά
τα πατήματά του,
βουνά οι γόπες του,
που και
να θέλω να σηκωθώ,
δεν τα καταφέρνω.
(φώτο: Γιώργος Βογιατζάκης)
