Content

Πέμπτη, Μαρτίου 08, 2007

δραματουργικές ασυναρτησίες.

Ορέστης:

Τσιγάρο κατρακυλάει στην Αλεξάνδρας. Αρχικά, δυο-τρεις φλεγόμενες τούμπες, λίγα ηρωϊκά βήματα και για φινάλε ξεψυχά κάτω απ' τις ρόδες ενός yaris.


Χορός:

-Υπάρχει ζωή πριν απ' το θάνατο;

-Φυσικά! Μα πρέπει πρώτα ν' αναστηθείς.

Ινώ:

Κοπέλα διαβάζει γράμμα μέσα στο μετρό. Ξάφνου αρχίζει και κλαίει. Και κλαίει. Και κλαίει. Το βαγόνι γεμίζει ασφυκτικά θάλασσα. Η κοπέλα συνεχίζει να κλαίει. Να κλαίει. Να κλαίει. Οι υπόλοιποι επιβάτες, ανήμποροι, πνίγονται μέσα στην τόση αρμύρα. Στην επόμενη στάση, ανοίγουν οι πόρτες και ξεχύνονται δελφίνια.


Χορός:

-Υπάρχει ζωή πριν απ' το θάνατο;

-Φυσικά! Μα πρέπει πρώτα ν' αναστηθείς.


Ορέστης:

Βράδυ Τετάρτης και αγόρι ρίχνει σαν ακόντιο το τσιγάρο του υπολογίζοντας την απόσταση της πτήσης του. Έπειτα κρύβεται στο μετρό. Έξω τον ψάχνει η φωνή του αφεντικού, τα χρέη και τα πρέπει. Το ιώδιο τού χτυπά τη μύτη. Βλέπει μια κοπέλα να διαβάζει ένα γράμμα και να κλαίει. Και να κλαίει. Και να κλαίει. Κογχύλια και φύκια κολλήσανε στα τζάμια, στα καθίσματα. Περπατά πάνω σε λίμνες δάκρυα. Κι αυτή όλο να κλαίει. Να κλαίει. Να κλαίει.


Χορός:

-Υπάρχει ζωή πριν απ' το θάνατο;

-Φυσικά! Μα πρέπει πρώτα ν’ αναστηθείς.


Ινώ:

Βρύσες τα μάτια της κοπέλας, το βαγόνι έγινε ενυδρείο και η μελαγχολία ν' αγγίζει τα κόκαλα του αγοριού. Κολυμπά ώσπου να τη φτάσει.

Ορέστης:

"Γιατί με πνίγεις;"

Ινώ:

"Δε γνώρισα άλλο τρόπο."


Χορός:

-Υπάρχει ζωή πριν απ' το θάνατο;

-Φυσικά! Μα πρέπει πρώτα ν’ αναστηθείς.

4 σπόροι:

ggl says:
at: Πέμπτη, Μαρτίου 08, 2007 8:24:00 μ.μ. είπε...

Η μελαγχολία ως φλερτ; Κάτι σαν "έλα να σε πνίξω στον πόνο μου";

Παπαρούνα says:
at: Παρασκευή, Μαρτίου 09, 2007 12:50:00 π.μ. είπε...

#ggl, εγώ πάλι νομίζω ότι το μόνο ρεαλιστικό σημείο στο κείμενο είναι ο τίτλος του: ασυναρτησίες.

υ.γ. πίστεψέ με, είναι πολλοί που ενεργούν έτσι. Τσακίζουν κόκαλα και ψυχές χωρίς την παραμικρή ενοχή. Άμα θεωρείς τον εαυτό σου θύμα, τις πράξεις σου αγνές θα τις κρίνεις.Χα! Όπως λέει και η διαφήμιση: "Μας υπερχρέωσες"..:Ρ

sorry_girl says:
at: Παρασκευή, Μαρτίου 09, 2007 11:49:00 π.μ. είπε...

Είναι μια επικοινωνία κι αυτή όμως ε;
Λίγο άρρωστη αλλά επικοινωνία.

Παπαρούνα says:
at: Δευτέρα, Μαρτίου 12, 2007 4:00:00 μ.μ. είπε...

"γιατί τα φαντάσματα συμπαραστέκονται το ένα στο άλλο, όταν οι ζωντανοί υπερεκτιμούνται"

...λόγια της Μαρκησίας του Ο.

Η φωτογραφία μου
Επέλεξα επίτηδες την οδό Μαυροματαίων, για να ξορκίζω την έκφραση "μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε"... Γ.Ξανθούλης
"ο σουρεαλισμός αποδεικνύει ότι το υπερπραγματικό είναι η ίδια η ανυπότακτη πραγματικότητα απαλλαγμένη από το κοινότοπο."
Μαλβίνα Κάραλη
____________________

"Μασάω λαίμαργα το καιρό
κι όλο σε περιμένω"

Γιάννης Κοντός

στο ψάξιμο

"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"

Γιάννης Αγγελάκας
____________________

"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."

Γιώργος Χειμωνάς
____________________

"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"

Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________

"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"

Μάνος Ελευθερίου

όλο το σώμα μου συρτάρια

"Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνον όταν κάποιος μας αγαπήσει
ερχόμαστε για λίγο."

Τάσος Λειβαδίτης
____________________

"πιάνομαι γερά από
τον τρόπο μου που έχω να σαρώνομαι"

Κική Δημουλά
____________________

"Κάθε φορά που σώζεται κάποιος συναντάει το παιδικό εαυτό του με τρύπες σ' ολόκληρο
το σώμα"

Χρήστος Βακαλόπουλος




followers