(Geoffroy Demarquet) Ένα βράδυ- ένα τυχαίο βράδυ- κλειδώθηκε στο μπάνιο κι όταν βγήκε ματωμένος, καθημαγμένος, χαμογελούσε. Στο σπίτι αντηχούσαν λυγμοί· μια βρύση έσταζε· το ψυγείο έβγαζε έναν ανεπαίσθητο ήχο σαν μηκυθμό ή σαν φλοίσβισμα. Η μοναξιά της νύχτας. Δέσαμε σφιχτά τα τραύματα μ' έναν επίδεσμο που ξετρύπωσα από το βάθος του ντουλαπιού· έπειτα, καθίσαμε ήσυχοι και σιωπηλοί κι ακούσαμε ένα τραγουδάκι που έμοιαζε να απευθύνεται σ' εμάς: It hurts me too. Ό,τι πληγώνει εσένα, πληγώνει κι εμένα. Τί μας πληγώνει; Η προδοσία· τα αιχμηρά αντικείμενα· τα ξυραφάκια. Δε μπορείς ν' αγαπάς κάποιον χωρίς να τον βλάπτεις.
Το επόμενο πρωί περίμενα ότι οι πληγές θα είχαν κλείσει· όμως είχαν ανοίξει περισσότερο. "Δεν αρκεί να ονειρεύεσαι", είπες, "πρέπει να αξίζεις τα όνειρά σου".
Σ. Τριανταφύλλου - Body stories
3 σπόροι:
at: Κυριακή, Δεκεμβρίου 17, 2006 2:05:00 μ.μ. είπε...
αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο, κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει.
Έφτασε η ώρα...
Εμπρός για τα παραμύθια μας.
at: Δευτέρα, Δεκεμβρίου 18, 2006 3:57:00 μ.μ. είπε...
..πνιγονται οι λυγμοι??κλεινουν οι πληγες??
αμως αξιζει να ονειρευεσαι..οσο τιποτα..ολοι αξιζουμε τα ονειρα μας..και εχουμε λογο..στην πραγματικοτητα που φερνει η αυγη..
καλησπερα..!!
at: Τρίτη, Δεκεμβρίου 19, 2006 7:08:00 μ.μ. είπε...
#σίγματαφ, το τραγούδι αυτό έχει κι έναν άλλο εξαιρετικό στίχο και είναι κι αυτός πνιγμένος στο παραμύθι:
τον κόσμο εμείς θα φέρουμε στα μέτρα μας
πριν να μας φέρει εκείνος στα δικά του
#με το φεγγάρι αγκαλιά, αυτό που κατάλαβα από τη φράση της Σώτης είναι πως για τα όνειρά σου πρέπει να παλεύεις, όχι να κάθεσαι μέσα στην οκνηρία.
Τα όνειρα σού αξίζουν όταν παλεύεις για πάρτη τους...Καλησπέρα:)
Δημοσίευση σχολίου