Content

Παρασκευή, Δεκεμβρίου 02, 2005

"παραθυράκι η ζωή χωρίς μια θέα"

Οι δουλειές τρέχουν, κυλάνε στην Κηφισσίας, και προσπερνάνε δίχως να με περιμένουν. Είναι απορίας άξιον πώς τα καταφέρνω πάντα κι ο έρωτας μού τρώει τα χρόνια και απορροφά τις σκέψεις... Καμία διάθεση να πιάσω τα πινέλα και τα κάρβουνα.
Θέλω να βγάλουμε όλες τις μέρες των Χριστουγέννων στα σινεμά και να χωθούμε στο Blue παρέα με τις αφίσες των Doors και τις περίεργες φατσούλες κι έξω να χιονίζει. "Μια ζεστή σοκολάτα με σαντιγύ παρακαλώ!".
Κι όλο θυμάμαι τους στίχους που έκαναν τη Νικολακοπούλου να δείξει τα δόντια της: "Τον άνθρωπο που τον λυγάς και σ' αφήνει,
σαν άνθρωπο ετούτη η γύμνια τον ντύνει
α,
ρε καρδιά
."
Οι ρόδες των τρένων τρίζουν στις ράγες του Σταθμού Λαρίσης. Εικόνες σταματημένες στη δεκαετία του 50. Φωνές, τσιγάρα, βαλίτσες, περιστέρια να ψάχνουν για σουσάμια, κι ένα ματάκι να δακρύζει που κάποιον αποχαιρετά. "Το τρένο για Θεσσαλονίκη-Αλεξανδρούπολη αναχωρεί σε δέκα λεπτά." Τί λες; Προλαβαίνουμε;
Για τη γιορτή του Αγίου-Νικολάου μού φέρανε ένα όμορφο ξύλινο αλογάκι με σκαλιστά λουλουδάκια. Άμα το κουρδίσεις, βγάζει μια τόσο γλυκειά και γνώριμη μελωδία που θες,δε θες σε κάνει να νοσταλγείς τις εποχές που κοιμόσουν κάτω απ' το δέντρο με τη χρυσόσκονη και τις μπάλες προσμένοντας το τροχόσπιτο της Barbie...
Θέλω να βρω το χρόνο να κλειστώ στο δωμάτιο και να χαζεύω το αλογάκι μου.
Από ποιο καρουζέλ άραγε να ξέφυγε;

5 σπόροι:

drskafidas says:
at: Σάββατο, Δεκεμβρίου 03, 2005 2:30:00 μ.μ. είπε...

θα περιμένεις και την επισκεψη του του αι βασίλη την πρωτοχρονια????

Παπαρούνα says:
at: Κυριακή, Δεκεμβρίου 04, 2005 12:33:00 π.μ. είπε...

"Τα μάτια μειναν ίδια στα φώτα στα παιχνίδια."
...

mindstripper says:
at: Κυριακή, Δεκεμβρίου 04, 2005 11:54:00 π.μ. είπε...

Καμία διάθεση να πιάσω τα πινέλα και τα κάρβουνα.

Αυτή η διάθεση είναι θέμα στιγμής, δεν νομίζεις κι εσύ; Την αφήνουμε και φεύγει, ενώ να την πιάνουμε από τα μαλλιά πρέπει. Κι αυτό το λέω τόσο σε σένα, όσο και σε μένα την ίδια.

Μέρα καλή. :-)

Unknown says:
at: Κυριακή, Δεκεμβρίου 04, 2005 11:49:00 μ.μ. είπε...

σ'αυτόν τον συρμό ήμουν ;)

Παπαρούνα says:
at: Δευτέρα, Δεκεμβρίου 05, 2005 12:22:00 π.μ. είπε...

νομίζω το πιασα το υπονούμενο...;Ρ
Πώς πέρασες;

Η φωτογραφία μου
Επέλεξα επίτηδες την οδό Μαυροματαίων, για να ξορκίζω την έκφραση "μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε"... Γ.Ξανθούλης
"ο σουρεαλισμός αποδεικνύει ότι το υπερπραγματικό είναι η ίδια η ανυπότακτη πραγματικότητα απαλλαγμένη από το κοινότοπο."
Μαλβίνα Κάραλη
____________________

"Μασάω λαίμαργα το καιρό
κι όλο σε περιμένω"

Γιάννης Κοντός

στο ψάξιμο

"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"

Γιάννης Αγγελάκας
____________________

"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."

Γιώργος Χειμωνάς
____________________

"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"

Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________

"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"

Μάνος Ελευθερίου

όλο το σώμα μου συρτάρια

"Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνον όταν κάποιος μας αγαπήσει
ερχόμαστε για λίγο."

Τάσος Λειβαδίτης
____________________

"πιάνομαι γερά από
τον τρόπο μου που έχω να σαρώνομαι"

Κική Δημουλά
____________________

"Κάθε φορά που σώζεται κάποιος συναντάει το παιδικό εαυτό του με τρύπες σ' ολόκληρο
το σώμα"

Χρήστος Βακαλόπουλος




followers