Ανήκω στη φοβισμένη γενιά. Κι ο φόβος δεν είναι μαγκιά, ούτε σύνεση. Τσιπάκια πριζώνουν τις φλέβες σου και συ αρρωσταίνεις. Γράφω για ν' αλλάξω τί; Γίνεται κάποιος καλύτερος; Θέλω αφαίμαξη του φόβου. Πρόσεχε τί γράφεις, η κάννη του όπλου είναι πάνω σου.
Μπήκε μια γυναίκα στο λεωφορείο τις προάλλες, γραπωνότανε από τις φάτσες των αλλωνών, ήθελε να πιάσει κουβέντα, γύρισα απο την άλλη, δεν μ' αρέσουν τα πολλά πολλά μ' αγνώστους, βρήκε στόχο έναν παππούλη κι άρχισε την πάρλα για την κρίση. Τα νοσοκομεία έλεγε είναι φίσκα στους 30άρηδες, τ' αγχος κόβει γόνατα και ράβει στόματα. “Κατακλύζεσαι με φόβο, χτυπά ένα κουδούνι και τρέμεις.” Η τρέλλα της μ' έπεισε πώς έλεγε αλήθεια.
Να γράψω και τ'άλλα ή θα μιζεριάσουμε, μωρό μου; Σε μαγαρίζουν. Ανοίγετε μαζί μια τρύπα και κάθε μέρα μπαινοβγαίνουν σα σκύλοι. Οι Ειδήσεις. Θέλω να βρίσω. Αντ' αυτού καπνίζω. Καταπίνω τα σιχτίρια για να είμαι ευγενική. Η επανάσταση είναι μέσα σου. Κι ας την ψάχνω ακόμα εγώ.
Εν κατακλείδι. Η ζωή είναι κωμωδία απο μακρυά, είπε ο Σαρλό και κούνησε κυκλικά το μπαστούνι του. Σκαλίζω στα μούτρα μου ένα χαμόγελο και ποτίζω με κολλύριο χαράς τα μάτια. Κι ας φοβάμαι.
Σε όλες τις φωτογραφίες βγαίνω χαρούμενη. Μέσα το χάσμα.
Ένας τεράστιος γκρεμός για να ρίχνω τις βόμβες.
Υ.Γ. ... Καλή έναρξη και ωραίες δημιουργίες στα παιδιά του Parapera Market
2 σπόροι:
at: Παρασκευή, Ιουνίου 17, 2011 4:09:00 μ.μ. είπε...
Γράφεις γιατί δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς...Καλό Σαββατοκύριακο
at: Δευτέρα, Ιουνίου 27, 2011 2:25:00 μ.μ. είπε...
Όπως το λες: Η επανάσταση είναι πρώτα μέσα μας..
Δημοσίευση σχολίου