Content

Τετάρτη, Μαΐου 25, 2011

"σκόρπια χρόνια, γυαλιά σπασμένα. βαφτισμένα στην παρανομία"

Ξέρεις κάτι; Γράφεις ένα κείμενο για να νοιώσει καλα ποιος; Σβήνω και γράφω, αιματοχυσίες στους δρόμους, ήχοι άσφαιροι από στόματα κουστουμαρισμένων πολιτικών, αστυνομικοί παντού, τους αντιπαθώ και τους λυπάμαι, ζώα υπάρχουν σ' όλες τις δουλειές, όχι μόνο στις στολές, και συ που βρίζεις, πρόσεχε γιατί μπορεί να σού γυρίσει το μυαλό, πρόσεχε τι λές, θύμα και θύτης είναι ένα. Γράφεις για ν'αλλάξει τί; Μετανάστες φοβισμένοι, ανάγκη επιβίωσης με μαχαίρια στη χούφτα και στους πεζόδρομους πεταμένα πορτοφόλια. Βούλες βίας γεμίζουν όλο το χάρτη. Ποιος φταίει; Ξέρεις. Θα πεις: Οι μαλάκες. Το θέμα είναι: Αλλάζει κάτι; Ποιος απαγιαδιάζει το δικό σου φόβο; Ποιος αγκαλιάζει τους μετανάστες; Στους δρόμους χάσκουν ζογκλέρ κι ανάπηροι.
Ανήκω στη φοβισμένη γενιά. Κι ο φόβος δεν είναι μαγκιά, ούτε σύνεση. Τσιπάκια πριζώνουν τις φλέβες σου και συ αρρωσταίνεις. Γράφω για ν' αλλάξω τί; Γίνεται κάποιος καλύτερος; Θέλω αφαίμαξη του φόβου. Πρόσεχε τί γράφεις, η κάννη του όπλου είναι πάνω σου.

Μπήκε μια γυναίκα στο λεωφορείο τις προάλλες, γραπωνότανε από τις φάτσες των αλλωνών, ήθελε να πιάσει κουβέντα, γύρισα απο την άλλη, δεν μ' αρέσουν τα πολλά πολλά μ' αγνώστους, βρήκε στόχο έναν παππούλη κι άρχισε την πάρλα για την κρίση. Τα νοσοκομεία έλεγε είναι φίσκα στους 30άρηδες, τ' αγχος κόβει γόνατα και ράβει στόματα. “Κατακλύζεσαι με φόβο, χτυπά ένα κουδούνι και τρέμεις.” Η τρέλλα της μ' έπεισε πώς έλεγε αλήθεια.

Να γράψω και τ'άλλα ή θα μιζεριάσουμε, μωρό μου; Σε μαγαρίζουν. Ανοίγετε μαζί μια τρύπα και κάθε μέρα μπαινοβγαίνουν σα σκύλοι. Οι Ειδήσεις. Θέλω να βρίσω. Αντ' αυτού καπνίζω. Καταπίνω τα σιχτίρια για να είμαι ευγενική. Η επανάσταση είναι μέσα σου. Κι ας την ψάχνω ακόμα εγώ.


Εν κατακλείδι. Η ζωή είναι κωμωδία απο μακρυά, είπε ο Σαρλό και κούνησε κυκλικά το μπαστούνι του. Σκαλίζω στα μούτρα μου ένα χαμόγελο και ποτίζω με κολλύριο χαράς τα μάτια. Κι ας φοβάμαι.
Σε όλες τις φωτογραφίες βγαίνω χαρούμενη. Μέσα το χάσμα.
Ένας τεράστιος γκρεμός για να ρίχνω τις βόμβες.





Υ.Γ. ... Καλή έναρξη και ωραίες δημιουργίες στα παιδιά του Parapera Market

2 σπόροι:

speira says:
at: Παρασκευή, Ιουνίου 17, 2011 4:09:00 μ.μ. είπε...

Γράφεις γιατί δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς...Καλό Σαββατοκύριακο

ΠΡΟΒΑΤΟ, ΟΧΙ ΑΡΝΙ says:
at: Δευτέρα, Ιουνίου 27, 2011 2:25:00 μ.μ. είπε...

Όπως το λες: Η επανάσταση είναι πρώτα μέσα μας..

Η φωτογραφία μου
Επέλεξα επίτηδες την οδό Μαυροματαίων, για να ξορκίζω την έκφραση "μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε"... Γ.Ξανθούλης
"ο σουρεαλισμός αποδεικνύει ότι το υπερπραγματικό είναι η ίδια η ανυπότακτη πραγματικότητα απαλλαγμένη από το κοινότοπο."
Μαλβίνα Κάραλη
____________________

"Μασάω λαίμαργα το καιρό
κι όλο σε περιμένω"

Γιάννης Κοντός

στο ψάξιμο

"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"

Γιάννης Αγγελάκας
____________________

"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."

Γιώργος Χειμωνάς
____________________

"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"

Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________

"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"

Μάνος Ελευθερίου

όλο το σώμα μου συρτάρια

"Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνον όταν κάποιος μας αγαπήσει
ερχόμαστε για λίγο."

Τάσος Λειβαδίτης
____________________

"πιάνομαι γερά από
τον τρόπο μου που έχω να σαρώνομαι"

Κική Δημουλά
____________________

"Κάθε φορά που σώζεται κάποιος συναντάει το παιδικό εαυτό του με τρύπες σ' ολόκληρο
το σώμα"

Χρήστος Βακαλόπουλος




followers