Content

Τρίτη, Ιουλίου 28, 2009

"στα λαμπρά σφαγεία των δρόμων"

(φώτο: Γιώργος Σεφέρης)
Σφυράκι η καρδιά μέσα στο στόμα κι έτριζαν τα δόντια απ’τους χτύπους της. Πιπίλιζα και τα λόγια σου παράλληλα. Συνδιασμός δηλητήριο.

Τσιρίζει απ’ τη κάψα η άσφαλτος και η Αθήνα αναμμένος θερμοσίφωνας.
Μήνας τρεχαντήρι. Στα τρένα μουλιάζει ο ιδρώτας και οι καθυστερήσεις μια απειλητική διαστολή του χρόνου. Στις ράγες πατάω όλους τους όρκους μου, νευριασμένη και ανύμπορη. Αντιπαραβολή στη γκίνια μου, χίλιοι φερέλπιδες τουρίστες εξοπλισμένοι με κείνη τη διάθεση να ζήσουν το μύθο τους στην Ελλάδα.

Παύση για λίγο και μετά πάλι τρεχάλα, δημόσιες υπηρεσίες στο πηγάδι την Ομόνοια, σκόνη πάντου, η Αγίου Κωνσταντίνου μοιάζει με Φαρ Ουέστ, σφίνα μπαίνει η σκέψη σου, πισώπλατη σφαίρα, η Αγίου Κωνσταντίνου, λοιπόν, αίμα, σπιρούνια, τρόμος και μυρωδιά άγνωστης πόλης. Μεταναστεύομαι στο Μεταφραστικό, οι Έλληνες που ξυνίζουν μούτρα μπροστά σε αλλοδαπούς, να φύγεις να πας στη χώρα σου, 2009 και live your myth. Δεν θέλω να υπάρχω έτσι.

Μα σε ένα μήνα, εγώ, η ζωή αλλιώς: αδέσμευτη. Σοφίτα με θέα το ποτάμι, 15 τετραγωνικά να χωρέσει η αγωνία, τα σεντόνια και τ΄αλάτια μου. Αρκεί αυτό για τώρα.

Το νυχτόσπιτο βουίζει ανεμιστήρες, Τεράστιες προπέλες να μας έβγαζαν στη θάλασσα. Μα ξεβράζομαι στο κρεβάτι μου, κολλάει ο ιδρώτας, κλειστό το ριαδιόφωνο, μήνες ν΄ακούσω και δεν αισθάνομαι λειψή.


Ο κόσμος δεν θέλει τόση ευαισθησία, μου είπαν πρόσφατα• ξέφτιζα πάλι τις σκέψεις μου. Έφτυσα άτσαλα τα κουκούτσια σου.

4 σπόροι:

Don Psychote- Δ.Ψ says:
at: Τρίτη, Ιουλίου 28, 2009 9:29:00 μ.μ. είπε...

βηματίζουν οι λέξεις..στην πόλη..ακούω τον μεταλλικό ήχο τους, που σβήνει το κύμα ...φαντάσου όλη η ξηρά να ήταν βότσαλα...

ο αποτέτοιος says:
at: Παρασκευή, Ιουλίου 31, 2009 11:35:00 π.μ. είπε...

μπλάντυ τζουλάι..

και εμένα μου το είπαν πρόσφατα..

(ωραία θέα έχετε)

Ανώνυμος
at: Τετάρτη, Αυγούστου 05, 2009 12:43:00 μ.μ. είπε...

Η ζωη σου μοιαζει με γαλλικη ταινια- 9α σου ταιριαξει το Παρισι και 9α του ταιριαξεις κι εσυ.Εχω διαβασει τα παντα σου και οποτε κατεβαινω Πειραια 8υμαμαι φρασεις και σημαινομενα.Ομορφο υπολοιπο καλοκαιρι-μολονοτι μαλλον τελικα δεν ειναι η εποχη μου.Πολυ αλατι.

Παπαρούνα says:
at: Τετάρτη, Αυγούστου 19, 2009 5:38:00 μ.μ. είπε...

#δον, αν όλη η ξηρά ήταν βότσαλα, φαντάσου τη μουσικότητα των βημάτων μας..:)

#ο ίουλης ειναι σαν τον πάτο του βαρελιού. κατρακυλάς τον ιούνη ολο έξαψη, και τον αύγουστο αρχίζεις πάλι την άνηφορα....

#χελώνι, αν ήξερες πόσο με συγκίνησε αυτό με τον Πειραιά..Σ' ευχαριστώ πολυ

Η φωτογραφία μου
Επέλεξα επίτηδες την οδό Μαυροματαίων, για να ξορκίζω την έκφραση "μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε"... Γ.Ξανθούλης
"ο σουρεαλισμός αποδεικνύει ότι το υπερπραγματικό είναι η ίδια η ανυπότακτη πραγματικότητα απαλλαγμένη από το κοινότοπο."
Μαλβίνα Κάραλη
____________________

"Μασάω λαίμαργα το καιρό
κι όλο σε περιμένω"

Γιάννης Κοντός

στο ψάξιμο

"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"

Γιάννης Αγγελάκας
____________________

"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."

Γιώργος Χειμωνάς
____________________

"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"

Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________

"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"

Μάνος Ελευθερίου

όλο το σώμα μου συρτάρια

"Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνον όταν κάποιος μας αγαπήσει
ερχόμαστε για λίγο."

Τάσος Λειβαδίτης
____________________

"πιάνομαι γερά από
τον τρόπο μου που έχω να σαρώνομαι"

Κική Δημουλά
____________________

"Κάθε φορά που σώζεται κάποιος συναντάει το παιδικό εαυτό του με τρύπες σ' ολόκληρο
το σώμα"

Χρήστος Βακαλόπουλος




followers