Πέφτω στο κρεβάτι και στάζει απο πάνω μου η μυρωδιά σου. Απλώνεται στα μάρμαρα, πιτσιλιές στον τοίχο, παντού, παντού εσύ. Στη γωνιά το φευγιό σου και μπροστά μας χίλια φιλιά, αγκάθινα φιλιά. Πέφτω στο κρεβάτι με το πηγούνι κόκκινο. Αγκαθάκια τα γένια σου, μοσχοκάρφια στα χείλια μου. Μπορντό κηλίδες, παπαρούνες στο λαιμό. Κι ύστερα, οι ράγες τρίζουν, κάνει κρύο, μια αγκαλιά κι άλλη αγκαλιά, όλα καλά, θα δεις όλα καλά θα πάνε, δε μιλάω, παραδίνομαι, στα δυο σου χέρια πλάθω σημαινόμενα, χίλιες αφορμές, χάνω τις λέξεις, εδώ εμείς σφιχτά, λιώνω στα χέρια σου, δυο μέρες, κι ύστερα τι, εμείς σφιχτά.
Χίλια αγκάθινα φιλιά.
Χιλια τρένα ανύποπτα να βγαίνουν στον Πειραιά.
"Κάποιος άλλος φόραγε και μ' έκανε συντρίμμι
τ' άρωμά σου κι έφυγα χλωμή"
8 σπόροι:
at: Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 08, 2008 10:33:00 π.μ. είπε...
Λυρικότατη. Πλάθεις εικόνες με τις λέξεις...
at: Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 08, 2008 4:10:00 μ.μ. είπε...
Μερικές φορές με αφήνεις άφωνη.
Και αυτή είναι μία από αυτές.
Φιλιά.
at: Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 08, 2008 6:42:00 μ.μ. είπε...
Τρυφερό κείμενο..
Περιγράφεις με
γλαφυρότητα,
απλά υπέροχο!
Γλυκό απόγευμα παπαρούνα.
at: Τρίτη, Σεπτεμβρίου 09, 2008 7:25:00 μ.μ. είπε...
Αρώματα φθινιπωρινά μυρίζω εδώ,οριοθετούν γοητείες :)
at: Τρίτη, Σεπτεμβρίου 09, 2008 10:33:00 μ.μ. είπε...
και ποσο χαιρομαι με καθε σου αναρτηση
βρισκω εμενα και κατι κοκκινα σημαδακια στην ζωη μου απανω
ευχαριστω γιαυτο**
at: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 14, 2008 2:13:00 π.μ. είπε...
μαρεσει πολυ η ευθυτητα που βγαινει σην αρχη. ειναι ξεκουραστο γενικα.
at: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 14, 2008 12:26:00 μ.μ. είπε...
me tsakises..
at: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 20, 2008 11:47:00 μ.μ. είπε...
καλές βροχές..
Δημοσίευση σχολίου