Content

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 20, 2008

τα μη λεχθέντα.


Τα πράγματα που οι άνθρωποι και οι περιστάσεις
έλεγα πως δεν μ' άφηναν να ξεστομίσω
άραγε είχαν πάρει οριστικό περίγραμμα
ή έσβηναν πριν καν σχηματιστούν
μέσα σε νοερές, μεταβαλλόμενες επαναλήψεις;

Τίτος Πατρίκιος

6 σπόροι:

Ανώνυμος
at: Πέμπτη, Φεβρουαρίου 21, 2008 1:44:00 μ.μ. είπε...

Τα πράγματα που δεν έχεις ξεστομίσει ακόμα είναι αυτά που είναι συνήθως σημαντικά.Αν τα ξεστωμίσεις κάποια στιγμή ίσως χάσουν την αξία τους.Μπερδεμένα πράγματα δηλαδής Παπαρούνα.

Το τραγούδι είναι ένα από τα καλύτερα που έχω ακούσει.Χαίρομαι που κατάφερες να το βγάλεις.

Ανώνυμος
at: Πέμπτη, Φεβρουαρίου 21, 2008 1:47:00 μ.μ. είπε...

Ποιό είναι αυτό το τραγούδι αλήθεια;Το κατέβασα και δεν γράφει τίτλο και καλλιτέχνη

Ανώνυμος
at: Πέμπτη, Φεβρουαρίου 21, 2008 9:31:00 μ.μ. είπε...

Αυτά που δεν εκστόμισες σε πρόσωπα και ανθρώπους την κατάλληλη στιγμή σε κάποιους τρίτους θα τα πεις καιίσως ακόμα καλύτερα.Αυτά που δενεκστόμισες σε εκείνους και άργησες κάνε τα χαλίκια και μασούλατα.

candyblue says:
at: Παρασκευή, Φεβρουαρίου 22, 2008 12:09:00 π.μ. είπε...

καιρό είχα να ζεστάνω το βλέμμα μου εδώ μέσα…μου έλειψαν τα γραπτά σου
περίεργο;

Sakis says:
at: Κυριακή, Φεβρουαρίου 24, 2008 5:57:00 μ.μ. είπε...

Καλησπέρα, Πάπυ!

Ο Πατρίκιος, με το εξαίρετο, συμπυκνωμένο ποίημά του, νομίζω, ότι εννοεί, πως είναι, κατά βάθος, τόσο πολύπλοκα ακόμα και τα προφανή πράγματα και οι καταστάσεις, που αρχικά δεν αμφιβάλλαμε καθόλου για τη σημασία τους και για την ορθότητα της εκτίμησής μας ως προς αυτά και η βεβαιότητα μας έσπρωχνε να καταδείξουμε στους άλλους το λάθος τους, ώστε είναι πολύ δύσκολο να τα συλλάβουμε και να εκφράσουμε σφαιρικά κι ολόπλευρα την αλήθειά τους... Ή, μάλλον, ότι η ουσία των πραγμάτων δεν κατασταλάζει, παρά μεταβάλλεται διαρκώς, ακολουθώντας, στο διάβα του καιρού, την αλλαγή της οπτικής μας γι' αυτά... Ή, ίσως, ότι η αλήθεια των ίδιων πραγμάτων συγκεντρώνεται στην πολλαπλότητα των ερμηνειών τους από το ίδιο ή διαφορετικά υποκείμενα... Οι βεβαιότητες του σήμερα δεν είναι παρά οι αμφιβολίες μας του αύριο για τα ίδια κι απαράλλαχτα πράγματα...

Στο πιάνο, ακούμε την Άννα το αγρίμι, που σηκώθηκε στο ταξίμι του Φώτη να χορέψει και να μαγέψει τους άντρες κ.λπ. (Σαλώμη - Λουδοβίκος των Ανωγείων - Λιζ. Καλημέρη); Αλήθεια, ποιός παίζει πιάνο;

:-)

Παπαρούνα says:
at: Σάββατο, Μαρτίου 01, 2008 12:33:00 μ.μ. είπε...

#νησί, τα παμε, Λιζέτα Καλημέρη η τραγουδίστρια και το τραγούδι λέγεται Σαλώμη. Και ούχι Σαλώμη συγκρότημα

#καμέλια, χαίρομαι που επέστρεψες.

#καντυμπλου, καλημέρα, καλώς σας ξαναβρήκα

#Σάκη, εχεις δίκιο για το ποιήμα. Στο πιάνο καθόταν μια κοπέλα που δεν αξιώθηκε να περάσει στην ανωτέρα λόγω απουσίας υπομονής και μαθηματικού μυαλού.

Η φωτογραφία μου
Επέλεξα επίτηδες την οδό Μαυροματαίων, για να ξορκίζω την έκφραση "μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε"... Γ.Ξανθούλης
"ο σουρεαλισμός αποδεικνύει ότι το υπερπραγματικό είναι η ίδια η ανυπότακτη πραγματικότητα απαλλαγμένη από το κοινότοπο."
Μαλβίνα Κάραλη
____________________

"Μασάω λαίμαργα το καιρό
κι όλο σε περιμένω"

Γιάννης Κοντός

στο ψάξιμο

"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"

Γιάννης Αγγελάκας
____________________

"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."

Γιώργος Χειμωνάς
____________________

"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"

Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________

"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"

Μάνος Ελευθερίου

όλο το σώμα μου συρτάρια

"Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνον όταν κάποιος μας αγαπήσει
ερχόμαστε για λίγο."

Τάσος Λειβαδίτης
____________________

"πιάνομαι γερά από
τον τρόπο μου που έχω να σαρώνομαι"

Κική Δημουλά
____________________

"Κάθε φορά που σώζεται κάποιος συναντάει το παιδικό εαυτό του με τρύπες σ' ολόκληρο
το σώμα"

Χρήστος Βακαλόπουλος




followers