Διαδοχικά ξυπνήματα στις μικρές ώρες. Το χέρι σκουντουφλά στο ξυπνητήρι. 2, 3, 4 κι έξω ο ουρανός ακόμα στο μπλε της Πρωσίας. Παρηγοριέμαι πως μόνο 10 ώρες με χωρίζουν από τη λύτρωση, την απαλλαγή από έγνοιες και στο κεφάλι μου θα αντηχεί μόνο η θάλασσα. Δεν ήμουν παιδί των εξετάσεων. Η όλη διαδικασία μου προκαλούσε ανέκαθεν πονοκεφάλους και κατάθλιψη. Μα είναι δυνατόν να απλώσεις όλες τις γνώσεις σου σε ένα χαρτί; Κι αν σου ξεφύγουν κάποιες, ή αν ακόμα δεν περάσεις, πάει να πει πως δεν είσαι τόσο έξυπνος ώστε να σε χρίσουνε με τίτλους και διπλώματα; Όλο το χρόνο με κατέκλυζε ο θυμός. Που δεν τα κατάφερα, που ο μύλος έπρέπε να λειτουργήσει από την αρχή, που ένας χρόνος όλάκερος θα έμπαινε στο repeat. Και δεν ήταν εύκολο. Μα σήμερα τελείωσα κι αυτό χωρά όλες τις τελείες του κόσμου.υ.γ. λύκε+ρεαλίστρια, ευχαριστώ.
(φώτο: Ανδρέας Κατσάκος)
5 σπόροι:
at: Κυριακή, Μαΐου 13, 2007 8:46:00 μ.μ. είπε...
σιχαινομαι καθε ειδους εξετασεις.λυτρωση,ε;
at: Κυριακή, Μαΐου 13, 2007 9:58:00 μ.μ. είπε...
"θα περιμένω άλλες μέρες..."
Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Όχι, λάθος, με καταλαβαίνεις απόλυτα ήθελα να πω.
Τέλος πάντων, κατάλαβες... ;-)
at: Κυριακή, Μαΐου 13, 2007 10:44:00 μ.μ. είπε...
Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο με εκφράζανε τα λόγια που έγραψες μόλις τώρα! ΑΛΛΑ ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ! Ευτυχώς και τα δικά μου "βάσανα" τελειώνουν σε δύο εβδομάδες! Καλή εβδομάδα να έχουμε!
at: Δευτέρα, Μαΐου 14, 2007 3:29:00 μ.μ. είπε...
Για τις παπαρούνες οι εξετάσεις δεν τελειώνουν ποτέ. Μπορείς όμως να μάθεις να τις διασκεδάζεις, αντιμετώπισε τις σαν παιχνίδι γνώσεων, σαν Trivial.
at: Τρίτη, Μαΐου 15, 2007 10:44:00 π.μ. είπε...
#fuzzy, κι αμα περνάς κιόλας είναι ανάσταση..
#mindstripper και ηλία, χαίρομαι που δεν είμαι μόνη να νιώθω έτσι.
#ggl, ξέρεις δεν θα χω πάντα ανεκτικούς αντιπάλους, όποτε δε με πολυβολεύει να το δω έτσι..:ρ
Δημοσίευση σχολίου