Content

Πέμπτη, Μαΐου 03, 2007

Απατημένες σιγουριές.

Θα επιστρέφεις και θα επιστρέφω.

Σε διακτινισμένους χρόνους με εκτυφλωτικά φώτα.

Σε γαλακτερό ουρανό με μωβ ξέφτια σύγνεφων.

Θα κοιταζόμαστε φευγαλέα-μπορεί από τη μεταξύ μας ντροπή-

και ύστερα πάλι πίσω, στα άλλα χέρια.

Και δεν θα χει λογική.

Kαι δεν θα ξέρεις αν είναι η έλξη σωμάτων και αστρικών συμπάντων,

που μας πηγαινοφέρνει σαν τις κούνιες στο πάρκο,

ή μια ενδόμυχη ανάγκη να ψηλαφούμε

τα διαβρωμένα- από τ’ αλάτια- μάγουλα.



"σκέψου τώρα τη φωνή που σου 'λεγε ποτέ, ποτέ μαζί"
Μαρία Δημητριάδη/Γιάννης και Μίκης Θεοδωράκης

12 σπόροι:

ΠΡΕΖΑ TV says:
at: Πέμπτη, Μαΐου 03, 2007 11:41:00 μ.μ. είπε...

Απλα υπεροχο...

gazakas says:
at: Παρασκευή, Μαΐου 04, 2007 7:37:00 π.μ. είπε...

Απατημένες ή μάταιες;

Κολοκύθι says:
at: Παρασκευή, Μαΐου 04, 2007 12:22:00 μ.μ. είπε...

Μόλις το διάβασα θυμήθηκα ότι δε σου έχω πει ότι στις ντομάτες έχω τους ποιητές. ;-)

veloz says:
at: Παρασκευή, Μαΐου 04, 2007 1:08:00 μ.μ. είπε...

tha epistrefeis kai tha epistrefw, diarkes kai mataio, ponane oi epistrofes kai dinoun eykairies gia akoma perissoterous apoxairetismous..

Waterbicycles says:
at: Παρασκευή, Μαΐου 04, 2007 3:29:00 μ.μ. είπε...

Τι να'ναι τελικά; Να' ναι η ανάγκη μας να επιστρέφουμε σε κάτι που εμίς βαφτίσαμε "σίγουρο", παρόλο που τα χαρακτηριστικά του έχουν αλλοιωθεί από τον καιρό; Μήπως ησυχάζουμε που τουλάχιστον για πάντα θα ξέρουμε πώς ήταν κάποτε; Ή πάλι είναι αυτό το κάρμα, η έλξη των ανθρώπων, το στριφογύρισμα γύρω από τον ίδιο πυρήνα που δεν σ' αφήνει να μείνεις πάνω από δυο στιγμές εκεί, "στα άλλα χέρια";

Παπαρούνα says:
at: Παρασκευή, Μαΐου 04, 2007 8:34:00 μ.μ. είπε...

#πρέζα τιβί, ευχαριστω:)

#εσύ, είναι μάταιες οι ανάγκες μας; Κάποιες φορές μού λέω ναι, κάποιες άλλες όχι..

#κολοκύθι, γέλαω από τη στιγμή που διαβασα το σχολιό σου..Μ' έβαλες εκεί γιατί μάλλον θα με πάρουν με τις ντομάτες..χιχι

#βελόζ,γιου χαβ ράιτ. Ισπανία μένεις; Ζηλεύω..

#νεροποδήλατο, έλα μου ντε!

veloz says:
at: Σάββατο, Μαΐου 05, 2007 8:10:00 μ.μ. είπε...

ispania gia erasmus, 2 mines akoma.. alla den to ezisa sto epakro, oi epistrofes pou legame mou to xalasan ligo..

veloz says:
at: Σάββατο, Μαΐου 05, 2007 9:40:00 μ.μ. είπε...

προσκληση..
πέρνα μια βόλτα από το σπιτικό μας!

Ανώνυμος
at: Κυριακή, Μαΐου 06, 2007 5:28:00 μ.μ. είπε...

:)

Unknown says:
at: Δευτέρα, Μαΐου 07, 2007 7:37:00 μ.μ. είπε...

και που να δεις όταν η κούνια είναι 504 χλμ. Κάτω Πόλη Πάνω Πόλη αλλά τελικά κατέβασα πόδια στην Πάνω Πόλη ;) αλήθεια στην κούνια τι προτιμάμε όταν είμαστε στην άνοδο ή στην κάθοδο;;;;;)

People at risk says:
at: Δευτέρα, Μαΐου 07, 2007 10:44:00 μ.μ. είπε...

επέστρεφε με ωραία κείμενα........

Παπαρούνα says:
at: Δευτέρα, Μαΐου 07, 2007 11:32:00 μ.μ. είπε...

#τερρα ποέτα, ανταποδίδω...Γιατί δεν είναι διαθέσιμο το μπλοκ σου;

#πνεύμα του δρόμου, εξαρτάται τί οπτική έχεις στα πράματα. Το πάνω και το κάτω δεν είναι σταθερές έννοιες πάντα...:)

#people at risk, καλησπέρα:)

Η φωτογραφία μου
Επέλεξα επίτηδες την οδό Μαυροματαίων, για να ξορκίζω την έκφραση "μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε"... Γ.Ξανθούλης
"ο σουρεαλισμός αποδεικνύει ότι το υπερπραγματικό είναι η ίδια η ανυπότακτη πραγματικότητα απαλλαγμένη από το κοινότοπο."
Μαλβίνα Κάραλη
____________________

"Μασάω λαίμαργα το καιρό
κι όλο σε περιμένω"

Γιάννης Κοντός

στο ψάξιμο

"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"

Γιάννης Αγγελάκας
____________________

"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."

Γιώργος Χειμωνάς
____________________

"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"

Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________

"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"

Μάνος Ελευθερίου

όλο το σώμα μου συρτάρια

"Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνον όταν κάποιος μας αγαπήσει
ερχόμαστε για λίγο."

Τάσος Λειβαδίτης
____________________

"πιάνομαι γερά από
τον τρόπο μου που έχω να σαρώνομαι"

Κική Δημουλά
____________________

"Κάθε φορά που σώζεται κάποιος συναντάει το παιδικό εαυτό του με τρύπες σ' ολόκληρο
το σώμα"

Χρήστος Βακαλόπουλος




followers