Σε διακτινισμένους χρόνους με εκτυφλωτικά φώτα.
Σε γαλακτερό ουρανό με μωβ ξέφτια σύγνεφων.
Θα κοιταζόμαστε φευγαλέα-μπορεί από τη μεταξύ μας ντροπή-
και ύστερα πάλι πίσω, στα άλλα χέρια.
Και δεν θα χει λογική.
Kαι δεν θα ξέρεις αν είναι η έλξη σωμάτων και αστρικών συμπάντων,
που μας πηγαινοφέρνει σαν τις κούνιες στο πάρκο,
ή μια ενδόμυχη ανάγκη να ψηλαφούμε
τα διαβρωμένα- από τ’ αλάτια- μάγουλα.
12 σπόροι:
at: Πέμπτη, Μαΐου 03, 2007 11:41:00 μ.μ. είπε...
Απλα υπεροχο...
at: Παρασκευή, Μαΐου 04, 2007 7:37:00 π.μ. είπε...
Απατημένες ή μάταιες;
at: Παρασκευή, Μαΐου 04, 2007 12:22:00 μ.μ. είπε...
Μόλις το διάβασα θυμήθηκα ότι δε σου έχω πει ότι στις ντομάτες έχω τους ποιητές. ;-)
at: Παρασκευή, Μαΐου 04, 2007 1:08:00 μ.μ. είπε...
tha epistrefeis kai tha epistrefw, diarkes kai mataio, ponane oi epistrofes kai dinoun eykairies gia akoma perissoterous apoxairetismous..
at: Παρασκευή, Μαΐου 04, 2007 3:29:00 μ.μ. είπε...
Τι να'ναι τελικά; Να' ναι η ανάγκη μας να επιστρέφουμε σε κάτι που εμίς βαφτίσαμε "σίγουρο", παρόλο που τα χαρακτηριστικά του έχουν αλλοιωθεί από τον καιρό; Μήπως ησυχάζουμε που τουλάχιστον για πάντα θα ξέρουμε πώς ήταν κάποτε; Ή πάλι είναι αυτό το κάρμα, η έλξη των ανθρώπων, το στριφογύρισμα γύρω από τον ίδιο πυρήνα που δεν σ' αφήνει να μείνεις πάνω από δυο στιγμές εκεί, "στα άλλα χέρια";
at: Παρασκευή, Μαΐου 04, 2007 8:34:00 μ.μ. είπε...
#πρέζα τιβί, ευχαριστω:)
#εσύ, είναι μάταιες οι ανάγκες μας; Κάποιες φορές μού λέω ναι, κάποιες άλλες όχι..
#κολοκύθι, γέλαω από τη στιγμή που διαβασα το σχολιό σου..Μ' έβαλες εκεί γιατί μάλλον θα με πάρουν με τις ντομάτες..χιχι
#βελόζ,γιου χαβ ράιτ. Ισπανία μένεις; Ζηλεύω..
#νεροποδήλατο, έλα μου ντε!
at: Σάββατο, Μαΐου 05, 2007 8:10:00 μ.μ. είπε...
ispania gia erasmus, 2 mines akoma.. alla den to ezisa sto epakro, oi epistrofes pou legame mou to xalasan ligo..
at: Σάββατο, Μαΐου 05, 2007 9:40:00 μ.μ. είπε...
προσκληση..
πέρνα μια βόλτα από το σπιτικό μας!
at: Κυριακή, Μαΐου 06, 2007 5:28:00 μ.μ. είπε...
:)
at: Δευτέρα, Μαΐου 07, 2007 7:37:00 μ.μ. είπε...
και που να δεις όταν η κούνια είναι 504 χλμ. Κάτω Πόλη Πάνω Πόλη αλλά τελικά κατέβασα πόδια στην Πάνω Πόλη ;) αλήθεια στην κούνια τι προτιμάμε όταν είμαστε στην άνοδο ή στην κάθοδο;;;;;)
at: Δευτέρα, Μαΐου 07, 2007 10:44:00 μ.μ. είπε...
επέστρεφε με ωραία κείμενα........
at: Δευτέρα, Μαΐου 07, 2007 11:32:00 μ.μ. είπε...
#τερρα ποέτα, ανταποδίδω...Γιατί δεν είναι διαθέσιμο το μπλοκ σου;
#πνεύμα του δρόμου, εξαρτάται τί οπτική έχεις στα πράματα. Το πάνω και το κάτω δεν είναι σταθερές έννοιες πάντα...:)
#people at risk, καλησπέρα:)
Δημοσίευση σχολίου