Content

Πέμπτη, Απριλίου 26, 2007

"skip that lipstick"


Λαμπυρίζει ο δρόμος κι οι ρόδες μου τσαλαβουτάνε μέσα στις λακκούβες.

Παίζω στοίχημα πόσες συνεχόμενες λακκούβες μπορώ να γλιτώσω. Το ρεκόρ έφτασε πανηγυρικά τις 6.

Κάποιες στιγμές με χάνω. Μια άλλη, με τη χάρη να στάζει από πάνω της, αλλάζει τις ταχύτητες, πατάει το γκάζι, ημερεύει το θηρίο στην ανηφόρα και ξεχύνεται.

Αλάνθαστη.

Ύστερα με ξαναβρίσκω και πέφτω στη λακκούβα.

Εδώ είμαστε.




υ.γ. 1.
Hush now, don't explain.






υ.γ.2


4 σπόροι:

Unknown says:
at: Πέμπτη, Απριλίου 26, 2007 2:46:00 μ.μ. είπε...

να προσέχεις μόνο το σασί σου, γιατί μετά θα χρειάζεσαι καλίμπρα και δεν λέει ;)

veloz says:
at: Παρασκευή, Απριλίου 27, 2007 1:23:00 μ.μ. είπε...

και ειναι πολλές οι λακούβες γαμώτο, στους δρόμους και στη ζωή, ποια να πρωτοπροσέξεις???

anthrakoryxos says:
at: Παρασκευή, Απριλίου 27, 2007 6:32:00 μ.μ. είπε...

Ο δρόμος ήτανε θαρρείς, φτιαγμένος για να μας δυσκολεύει.
Κι εμείς πέφταμε στις λακούβες και γελούσαμε.
Το ξαφνικό τράνταγμα, η αδυναμία φυγής απο το μοιραίο.
Ότι φτιάχνει αυτό που λέμε δρόμος, πορεία και στο τέλος, αδιέξοδο...

Παπαρούνα says:
at: Σάββατο, Απριλίου 28, 2007 7:28:00 μ.μ. είπε...

#πνευματάκι του δρόμου, οφείλω να ομολογήσω πως δεν ήξερα τί ήταν η καλίμπρα...:Ρ

#βελοζ, νομίζω ότι σου απαντά καλύτερα ο ανθρακορύχος...Σκεφτόμουν πιο πεζά το θέμα όταν το γραφα.:Ρ

Η φωτογραφία μου
Επέλεξα επίτηδες την οδό Μαυροματαίων, για να ξορκίζω την έκφραση "μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε"... Γ.Ξανθούλης
"ο σουρεαλισμός αποδεικνύει ότι το υπερπραγματικό είναι η ίδια η ανυπότακτη πραγματικότητα απαλλαγμένη από το κοινότοπο."
Μαλβίνα Κάραλη
____________________

"Μασάω λαίμαργα το καιρό
κι όλο σε περιμένω"

Γιάννης Κοντός

στο ψάξιμο

"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"

Γιάννης Αγγελάκας
____________________

"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."

Γιώργος Χειμωνάς
____________________

"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"

Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________

"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"

Μάνος Ελευθερίου

όλο το σώμα μου συρτάρια

"Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνον όταν κάποιος μας αγαπήσει
ερχόμαστε για λίγο."

Τάσος Λειβαδίτης
____________________

"πιάνομαι γερά από
τον τρόπο μου που έχω να σαρώνομαι"

Κική Δημουλά
____________________

"Κάθε φορά που σώζεται κάποιος συναντάει το παιδικό εαυτό του με τρύπες σ' ολόκληρο
το σώμα"

Χρήστος Βακαλόπουλος




followers