Content

Τρίτη, Μαρτίου 27, 2007

"και τί έγινε που ήρθες; και τί έγινε;"

(φώτο: Δημήτρης Παπαγεωργίου)

γώ δε μπορώ να φανταστώ γυναίκα μόνη. Παραμονή Πρωτοχρονιάς να μην έχει κανέναν να της φέρει ένα λουλούδι ή να την κεράσει ένα ποτό σ' ένα μαγαζί. Η μοναξιά για τον άντρα έχει μια σημασία, γυαλίζει το μάτι του, γίνεται δημιουργικός. Η γυναίκα στη μοναξιά είναι ένα λουλούδι που γέρνει από τη ξηρασία.

-Καλά μας συγκίνησες, Χριστάκη.

(...από την ταινία: "Φτάσαμεε")

5 σπόροι:

Sigmataf says:
at: Τρίτη, Μαρτίου 27, 2007 1:32:00 π.μ. είπε...

Μην το λες...

Sigmataf says:
at: Τρίτη, Μαρτίου 27, 2007 1:32:00 π.μ. είπε...

Έχω δει γυναίκες να γίνονται δημιουργικές και άντρες να γέρνουν στο χώμα.

Παπαρούνα says:
at: Τρίτη, Μαρτίου 27, 2007 10:22:00 π.μ. είπε...

συμφωνώ μαζί σου,
εξ΄ου και η φωτογραφία της γυναίκας μόνης. Είναι η απτη πραγματικότητα.

Οι ατάκες, όμως, είναι από ταινία αφιερωμένη σε μουσικάτζηδες, ανθρώπους ταλαιπωρημένους της νύχτας που προσπαθούν να βγάλουν μεροκάματο, μ' ολόκληρες φαμίλιες να περιμένουν από πίσω.
Και μόνο γι αυτό θα μπορούσα να δικαιολογήσω αυτήν τη σκέψη. Έχει μια ευγένεια μέσα της.

maria_pin says:
at: Τρίτη, Μαρτίου 27, 2007 4:37:00 μ.μ. είπε...

Και γω θα λεγα οτι στατιστικά συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Οπως πχ, οτι βάση ερευνών (λέει), οι παντρεμένοι άντρες είναι στο τοπ των ευτυχισμένων ανθρώπων, ενώ οι παντρεμένες γυναίκες στον πάτο της λίστας.

Η μοναξιά είναι καλή για όλους και για κανέναν-ανάλογα με την περίπτωση..

Παπαρούνα says:
at: Τετάρτη, Μαρτίου 28, 2007 12:25:00 π.μ. είπε...

#Μαρία, αυτο το θεματάκι με τους παντρεμένους έχει πολύ ζουμί.Γλυκόπικρό συνήθως..
καλό βράδυ.

Η φωτογραφία μου
Επέλεξα επίτηδες την οδό Μαυροματαίων, για να ξορκίζω την έκφραση "μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε"... Γ.Ξανθούλης
"ο σουρεαλισμός αποδεικνύει ότι το υπερπραγματικό είναι η ίδια η ανυπότακτη πραγματικότητα απαλλαγμένη από το κοινότοπο."
Μαλβίνα Κάραλη
____________________

"Μασάω λαίμαργα το καιρό
κι όλο σε περιμένω"

Γιάννης Κοντός

στο ψάξιμο

"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"

Γιάννης Αγγελάκας
____________________

"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."

Γιώργος Χειμωνάς
____________________

"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"

Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________

"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"

Μάνος Ελευθερίου

όλο το σώμα μου συρτάρια

"Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνον όταν κάποιος μας αγαπήσει
ερχόμαστε για λίγο."

Τάσος Λειβαδίτης
____________________

"πιάνομαι γερά από
τον τρόπο μου που έχω να σαρώνομαι"

Κική Δημουλά
____________________

"Κάθε φορά που σώζεται κάποιος συναντάει το παιδικό εαυτό του με τρύπες σ' ολόκληρο
το σώμα"

Χρήστος Βακαλόπουλος




followers