Content

Δευτέρα, Νοεμβρίου 06, 2006

"τρύπια τσέπη κι αγκαλιά"


Θέλω να οργανώσουμε εκείνο το ταξίδι με τρένο. Να βγούμε μια πρωία με τα μπαγκάζια μας φίσκα στο Σταθμό Λαρίσης, να ξαμοληθούμε στα βαγόνια. Να σκαρφαλώσουμε Θεσσαλονίκη για μπουγάτσες, να περάσουμε τα σύνορα, να βγούμε στο ταλαιπωρημένο Βελιγράδι, να μένουμε σε μοτέλ της κακιάς ώρας, ύστερα να περάσουμε Αυστρία για να χαζέψουμε αρχιτεκτονίκη των κτηρίων. Στο Βερολίνο θα ψάχνουμε μπαράκια με μουσική και σαξόφωνα, στη Μονμάρτρη θα ποζάρουμε σε φοιτητές Καλών Τεχνών κι έπειτα θα τους κερνάμε Pernot, ενώ στη Βαρκελώνη θα χορεύουμε φλαμένγκο με τους πιο ωραίους άντρες.

Θα αλλάζουμε τρένα σαν τα πουκάμισα, εικόνες σινεμασκόπ θα τρέχουν απ' το παράθυρο, θα ρωτάς: Τι χρώμα έχει τώρα ο ουρανός;, και θα απαντώ κάθε φορά: Γκρι με πινελιές μπλε του κοβαλτίου, θα αποχαιρετάμε άγνωστα χέρια στους σταθμούς, θα παζαρεύουμε με τους μαγαζάτορες σε μπουρδουκλωμένα αγγλογαλικά, θα χανόμαστε στα μετρό, θα νιώθουμε βαθειά λύπη και σνομπισμό για τους Κινέζους τουρίστες, εμείς θα μαστε λουσμένοι με την αίγλη του ταξιδιώτη που ποτέ δε ξέρει τί τον περιμένει. Θα μαστε οι ξεχωριστοί που βγήκαν παγανιά στο δρόμο, κυνηγώντας τον διεσταλμένο χρόνο της νιότης που αλλιώτικα δεν θα ήξεραν τί να τον κάνουν. Το ξέρω θα κλαίμε και πολύ, είναι δύσκολη εξάσκηση να σαι μακριά από εκεί που έχεις συνηθίσει, κανένας να μη σε περιμένει, κι όλο να πρέπει να σκληρύνεις κι άλλο, θα μαζεύουμε όμως ξένες μουσικές απ' τα δισκάδικα, και κάπου κάπου θα ξεχνιόμαστε.

Μου το υπόσχεσαι πως θα πάμε;

7 σπόροι:

ellinida says:
at: Δευτέρα, Νοεμβρίου 06, 2006 12:51:00 μ.μ. είπε...

Ομορφο ! :))

Ανώνυμος
at: Δευτέρα, Νοεμβρίου 06, 2006 5:16:00 μ.μ. είπε...

Ναι.

sorry_girl says:
at: Δευτέρα, Νοεμβρίου 06, 2006 5:48:00 μ.μ. είπε...

"Θα 'μαστε οι λίγοι οι εκλεκτοί και οι τυχεροί.."

Παπαρούνα says:
at: Τρίτη, Νοεμβρίου 07, 2006 11:23:00 π.μ. είπε...

#ellinida, ευχαριστώ. Μακάρι να γενεί μέσα στον επόμενο χρόνο..

#Αγαπητό χα και χαβ,...γι αυτό να ξεκινήσετε φλαμέγκο με την άλλη την τρελή ;ρ

#κορίτσι της συγγνώμης, "...πρόλαβε το τρένο πριν το μετανιώσεις, πάνω το εισιτήριο γράφει σ' αγαπώ":)

Μαύρος Γάτος says:
at: Κυριακή, Νοεμβρίου 19, 2006 12:40:00 π.μ. είπε...

Μπά.

Παπαρούνα says:
at: Κυριακή, Νοεμβρίου 19, 2006 1:43:00 μ.μ. είπε...

τί μπα και μπου,
αφού καταβάθως
ναι!
νιαουρίζετε.

Μαύρος Γάτος says:
at: Δευτέρα, Νοεμβρίου 27, 2006 1:07:00 μ.μ. είπε...

Μα καλά, ακούγομαι ως εκεί;
Σ;ο)

Η φωτογραφία μου
Επέλεξα επίτηδες την οδό Μαυροματαίων, για να ξορκίζω την έκφραση "μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε"... Γ.Ξανθούλης
"ο σουρεαλισμός αποδεικνύει ότι το υπερπραγματικό είναι η ίδια η ανυπότακτη πραγματικότητα απαλλαγμένη από το κοινότοπο."
Μαλβίνα Κάραλη
____________________

"Μασάω λαίμαργα το καιρό
κι όλο σε περιμένω"

Γιάννης Κοντός

στο ψάξιμο

"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"

Γιάννης Αγγελάκας
____________________

"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."

Γιώργος Χειμωνάς
____________________

"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"

Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________

"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"

Μάνος Ελευθερίου

όλο το σώμα μου συρτάρια

"Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνον όταν κάποιος μας αγαπήσει
ερχόμαστε για λίγο."

Τάσος Λειβαδίτης
____________________

"πιάνομαι γερά από
τον τρόπο μου που έχω να σαρώνομαι"

Κική Δημουλά
____________________

"Κάθε φορά που σώζεται κάποιος συναντάει το παιδικό εαυτό του με τρύπες σ' ολόκληρο
το σώμα"

Χρήστος Βακαλόπουλος




followers