Σε είδα να μου κρατάς το χέρι. Δε ζητούσες τίποτα άλλο. Μόνο να μου κρατάς το χέρι και να προχωράμε. Μέσα στη θολούρα του ύπνου αισθανόμουν την άλλη παλάμη πάνω στη δικιά μου, τη θέρμη ανάμεσα στα δάχτυλα, το επίμονο κράτημα. Δε με πονούσες. Να με προστατέψεις προσπάθησες. Μα γω ακούμπησα καθρέφτη και κόπηκα. Θυμάμαι ήθελες να δεις ήλιους από βουνά, με τράβαγες στην ανηφόρα, σταματούσες να χαζέψουμε πάγκους σε πανηγύρια, έδινες καραμέλες σε γυφτάκια, γέλαγα κι έλαμπες, τα πόδια μου δεν τα νιωθα, δεν ήξερα πού ήμασταν, ούτε και πώς σε βρήκα πάλι, σε είχα για ξεχασμένο, κι εσύ όλο να με κρατάς από το χέρι και να προχωράς αποφασιστικά. Δε προσπάθησα να φύγω, δεν ήθελα να φύγω, το αίμα ήταν εκεί, στη μια παλάμη με την άλλη, εκεί ήταν και η ασφάλεια. Τίποτα άλλο δε θυμάμαι, ούτε πρόσωπο, ούτε χρώματα, ούτε λόγια. Μόνο ένα χέρι που δένει με ένα άλλο και γίνονται καράβι.
Ξύπνησα χαζοχαρούμενα περιφέροντας τα χέρια μου.
"Ψάχνετε κάτι;", τα ρωταγα.
Μα ακούμπησα καθρέφτη και κόπηκα.
7 σπόροι:
at: Τρίτη, Οκτωβρίου 10, 2006 10:51:00 μ.μ. είπε...
με τα μάτια ανοιχτά είναι διαφορετικά... ε; Χωρίς ασφάλεια...:)
at: Τετάρτη, Οκτωβρίου 11, 2006 1:44:00 μ.μ. είπε...
"..Sais-tu ce que c'est d'aimer
Quand l'amour se fait volage,
Dresserd'infinis barrages
Quand la vie part en fumée.
Que savons-nous de voyages
Quand les portes restent closes
Que les mémoires s'enkilosent
Qu'on en oublie les visages.
Alors que les yeux fermés
Je ne verrai toujours que toi
Et tant que ce sera comme ça
Je ne les ouvrirai pas.
On a beau savoir les choses
On ne s'habitue pas
Au silence qui
s'impose.
A ce silence qui s'impose.
Ce silence qui s'impose. "
J.Birkin
at: Τετάρτη, Οκτωβρίου 11, 2006 3:05:00 μ.μ. είπε...
Γι αυτό καθρέφτης με στρογγυλεμένες άκρες.Εύκολα.
at: Τετάρτη, Οκτωβρίου 11, 2006 6:01:00 μ.μ. είπε...
αυτό το χέρι που μου κρατάει εγκλωβισμένο το δικό μου χέρι πόσο μ'αρέσει και ας έχω κοπεί ;)
at: Παρασκευή, Οκτωβρίου 13, 2006 4:00:00 μ.μ. είπε...
Μια παράξενη θέρμη πηγάζει από το κείμενο αυτό.
at: Παρασκευή, Οκτωβρίου 13, 2006 9:14:00 μ.μ. είπε...
"..έδινες καραμέλες σε γυφτάκια.."
----
Παπαρούνα,το νού σου:μακριά από όσους μοιράζουν καραμέλες.Ετσι δε λένε οι μαμάδες όλου του κόσμου στα πρωτάκια τους ;) Σου επισημαίνω τούτο:Η συνέργεια αποτελεί ποινικά κολάσιμη πράξη 8-)
-ο λύκος-
at: Κυριακή, Οκτωβρίου 15, 2006 2:25:00 μ.μ. είπε...
#κολοκυθάκι, άμα είσαι γκαντέμης και ατσούμπαλος, παντού κόβεσαι..:ρ
#πνεύμα του δρόμου, μου φαίνεται σας έκανε πολύ καλό η Άνω Πόλη..;)
#τζιτζιλ, παράξενη, ε; Πόσο παράξενη;
#Λύκε, και οι γιαγιάδες μάς έλεγαν μακριά από λύκους, αλλά δε σημαίνει πως κρατήσαμε τις συμβουλές...:ρ
Δημοσίευση σχολίου