Content

Τρίτη, Ιουλίου 04, 2006

"Η καρδούλα σου γκαζιέρα δίχως γκάζι και αγέρα"

(Felix Βaumsteiger)
Άμα κλείσω τα βλέφαρα κι αφεθώ έστω και λίγο στους ήχους, θαρρώ πως σκάει κύμα στο μπαλκόνι. Η λεύκα κάνει κούνια-μπέλα, και ο Σεπτέμβρης είναι χωμένος παντού. Σκυλιά γαβγίζουν και μηχανάκια βουίζουν κάτω απ' το μπαλκόνι πάντα στις πιο ακατάλληλες σκηνές, στις πιο σημαντικές ατάκες μεταξύ ηθοποιών. Όπως καταλαβαίνεις έχω κάνει πλούσιο το βίντεο-κλαμπ... Ώσπου είδα και το Hardcore, και σιχάθηκα το μισό ελληνικό κινηματογράφο που εκθειάζει τον άλλο μισό...
Η αλήθεια είναι πως με τον Ιούλη δεν τα πάω πολύ καλά. Όλο το χρόνο, του φορτώνω έγνοιες γλυκές και κουλτουριάρικες τύπου: θα πιάσω ξανά τη φωτογραφική, τα πινέλα, το μολύβι, τα κάρβουνα, θα δοκιμάσω τάρτες με βερίκοκα και πάει και πάει ο κατάλογος. Μα το ξέρεις, καλό μου, το θα είναι σαν τη θάλασσα: ατελείωτο και άκρως ζαλιστικό άμα υπάρχουν φουρτούνες. Δε σε καθησυχάζουν τα θα και οι προτροπές, άμα δε βλέπεις μάτια να εξατμίζονται από αγάπη μπρος σου.
Έπειτα, βουτάω στο μωβ των σύγνεφων, βγαίνω με μια κουβέρτα στο μπαλκόνι και χαζεύω τα φωτάκια και την γειτόνισσα που παίζει με τον καπνό του τσιγάρου της. Ίσως αν ήμασταν φίλες, αν έστω γνωριζόμασταν, να πεταγόμουν απέναντι και να της έκανα τράκα, να μιλάγαμε για τη Μενεγάκη, για τη θετική ενέργεια του Τσαλίκη, για τα δυο παιδιά της, για τη Νατέλλα, για τον παππού της διπλανής πολυκατοικίας που έπαθε κρίση ένα βράδυ κι όταν ήρθαν οι νοσοκόμοι να τον πάρουν έσκουζε: "Αφήστε με, φασιστόμουτρα!"
, για τα βιβλία, για χίλια δυό...
Με τον Ιούλη δεν τα πάω καλά. Μου στερεί όλη τη δύναμη, την όρεξη. Μου κλέβει όλα τα λόγια που καταχωνιάστηκαν στις παλάμες του Φλεβάρη.
"έξω καράβια φεύγουνε στου Πειραιά τη μπούκα,
μ' ένα απ' αυτά θα φύγουμε κάποιο βραδάκι σου 'πα"
Αμήν!

7 σπόροι:

mplim-mplom says:
at: Τρίτη, Ιουλίου 04, 2006 11:07:00 μ.μ. είπε...

Ούτε γω δεν τα πάω καλά με τον Ιούλη. Τα πάω όμως πολύ καλά με το θα, όπως κι'εσύ. Σκέφτηκα, όμως, να τα καταργήσω από το λεξιλόγιό μου. Θ'αφήσω μόνο το να, το ευχητικό..
Θα..(πώς ξεφυτρώνουν έτσι τα άτιμα..παλιοφασιστομανιτάρια..)
Αμήν!

Ανώνυμος
at: Τετάρτη, Ιουλίου 05, 2006 6:26:00 μ.μ. είπε...

Na mas peis kalitera gia thn fotografia?

Παπαρούνα says:
at: Πέμπτη, Ιουλίου 06, 2006 12:10:00 π.μ. είπε...

#μπλιμ-μπλομ, δεν ξεφορτώνεται το άτιμο...

#Guadalquivir, ευχαρίστως!
Η αφορμή έγινε απ'το μπλοκ του http://www.tsiou.org/diab/

Εκει βρήκα το http://popexperiment.com/photography/
το οποίο έχει εκπληκτικές φωτογραφίες...
αυτά.

PsyxiatroZ says:
at: Πέμπτη, Ιουλίου 06, 2006 1:03:00 π.μ. είπε...

Κι όμως είχε απαγορευτικό σήμερα. Και το καράβι είχε ρίξει άγκυρα στην σύρο. Το έβαλα στα πόδια...

Παπαρούνα says:
at: Πέμπτη, Ιουλίου 06, 2006 7:00:00 μ.μ. είπε...

Σύρο ε;
χμμμ

ggl says:
at: Κυριακή, Ιουλίου 09, 2006 2:18:00 μ.μ. είπε...

Γιατί τα κείμενά σου μυρίζουν μοναξιά διαμερίσματος;

angeliki marinou says:
at: Τρίτη, Ιουλίου 25, 2006 4:02:00 μ.μ. είπε...

Πεζό με ποίηση. Και δεν εννοώ το στιχάκι του τέλους.

Η φωτογραφία μου
Επέλεξα επίτηδες την οδό Μαυροματαίων, για να ξορκίζω την έκφραση "μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε"... Γ.Ξανθούλης
"ο σουρεαλισμός αποδεικνύει ότι το υπερπραγματικό είναι η ίδια η ανυπότακτη πραγματικότητα απαλλαγμένη από το κοινότοπο."
Μαλβίνα Κάραλη
____________________

"Μασάω λαίμαργα το καιρό
κι όλο σε περιμένω"

Γιάννης Κοντός

στο ψάξιμο

"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"

Γιάννης Αγγελάκας
____________________

"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."

Γιώργος Χειμωνάς
____________________

"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"

Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________

"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"

Μάνος Ελευθερίου

όλο το σώμα μου συρτάρια

"Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνον όταν κάποιος μας αγαπήσει
ερχόμαστε για λίγο."

Τάσος Λειβαδίτης
____________________

"πιάνομαι γερά από
τον τρόπο μου που έχω να σαρώνομαι"

Κική Δημουλά
____________________

"Κάθε φορά που σώζεται κάποιος συναντάει το παιδικό εαυτό του με τρύπες σ' ολόκληρο
το σώμα"

Χρήστος Βακαλόπουλος




followers