Οι μέρες δεν είναι ξεκάθαρες, ένας αγέρας μπερμπάντης τριγυρίζει από μπαλκόνι σε μπαλκόνι και μου πειράζει τα γιασεμιά. "Σταμάτα επιτέλους", του φωνάζω, "δεν τα λυπάσαι;", και με κάτι τέτοια σκερτσάκια τον παίρνουν τα ζουμιά και δεν κουνιέται φύλλο κι ύστερα από λίγο πιάνει καύσωνας. Ουφ! Ζέστη με το κιλό, λοιπόν, να κολλά στο δέρμα, στα έπιπλα της μάνας μου, και τα μάρμαρα να αχνίζουν.
Όλα τα πράματα έχουν το κόστος τους. Κι εσύ οφείλεις να διαλέγεις πάντα ένα δρόμο. Αν είσαι από αυτές τις ράτσες που προσπαθούν να διαλέξουν δυο μονοπάτια ταυτόχρονα και τεχνιέντως, καταλήγουν με δυο πρόσωπα, καλό μου, που κανένα από τα δυο δεν είναι όμορφο γιατί δεν είναι το δικό τους. Βέβαια αυτή σου η επιλογή διαδρομής δεν είναι αμιγώς δικιά σου. Έχει προκαθοριστεί από άλλες επιλογές, από άλλες ιστορίες που η μια πλέκει την άλλη με σταυροβελονιές, έτσι που όλα αυτά να έχουνε γίνει πλυντήριο μες στο κεφαλάκι σου και συ να μη θυμάσαι πού είναι καταχωνιασμένη η αρχή του νήματος. Για το τέλος δεν το συζητάμε, είναι μακριά ακόμα. Ακόμα και οι επιπτώσεις αυτών των επιλογών σου αχνοφαίνονται μοναχά στο τοπίο, ποτέ δεν ξεχωρίζουν, ούτε καν το περίγραμμα δεν θα διακρίνεις.
Κι όλα αυτά γιατί ο τρόπος που θωρείς τη ζωή σου είναι θέμα ψυχοσύνθεσης. Ποτήρια του κρασιού μισογεμάτα ή μισοάδεια κτλ κτλ
Ουφ! Πήξαμε στα σημαινόμενα πάλι.
10 σπόροι:
at: Παρασκευή, Ιουνίου 30, 2006 11:42:00 μ.μ. είπε...
τα πολλάπλά:)
κι έχει τόση ζέστη.
αχ κι αυτή η νύχτα πώς με σφίγγει, μπαίνω στο παιχνίδι της με ρίσκο...
at: Σάββατο, Ιουλίου 01, 2006 12:45:00 μ.μ. είπε...
Καλή σου μέρα Παπαρούνα!
at: Σάββατο, Ιουλίου 01, 2006 2:47:00 μ.μ. είπε...
"Κι εσύ οφείλεις να διαλέγεις πάντα ένα δρόμο."
Να μιλάς για τον εαυτό σου.
Εγώ για τον φετινό Ιούλη τελικά λέω να διαλέξω μια θάλασσα ;)
-ο λύκος-
at: Σάββατο, Ιουλίου 01, 2006 4:04:00 μ.μ. είπε...
Apisteuta periektikh sinopsi. Telio. Tha to xrisimopoiw ws reference stis agoreuseis mou :P
at: Κυριακή, Ιουλίου 02, 2006 3:59:00 π.μ. είπε...
"Για το τέλος δεν το συζητάμε, είναι μακριά ακόμα"
Προτελευταίος των Μοϊκανών
Καλό καλοκαίρι παπαρούνα μου!
at: Δευτέρα, Ιουλίου 03, 2006 12:00:00 μ.μ. είπε...
Αφού είναι κρασοπότηρα, η ελπίδα είναι ζωντανή κι ο δρόμος πλατύς κι ομαλός. Ποτέ νεροπότηρα. ;-)
Καλό μήνα Παπαρούνα.
at: Τρίτη, Ιουλίου 04, 2006 1:10:00 π.μ. είπε...
#Έχει όμορφο καιρό, τώρα πια.
#Άρτεμις, καλό βράδυ σας εύχομαι εγώ μιας και η ώρα μου είναι περασμένη:Ρ
#λύκε, κάτσε να το ξεκαθαρίσουμε...
θα επιλέξεις μια τυχαία θάλασσα ή τη 1 θάλασσα; :ρρ
#Guadalquivir, να με φωνάξεις στις αγορεύσεις!...ιδίως άμα έχει και μπουφέ:Ρ
#μηδέν κόμμεντς, μου θυμίσες τη διαφήμιση της Τιμ που είναι ένας σε μια ταράτσα και στέλνει τα σήματα καπνού για να μη χρεώνεται...
Αν μη τί άλλο εδώ είμαστε καταχρεωμένοι...Καλό καλοκαίρι,αγαπητέ μου:)
#mindstripper...επειδή είναι κρασοπότηρα γίνεται ο όλος σαματάς...Η μέθη παίζει βασικό ρόλο για το πως βλέπεις τα πράματα, αλλά χαλάλι...;)
at: Δευτέρα, Ιουλίου 24, 2006 4:07:00 μ.μ. είπε...
eixa kairo na se episkefto, na thimitho tin omorfi grafi sou, tis leptomereies pou blepeis kai meis ksexname na doume
eixa kairo giati de prolabaino
na prosexeis ton eauto sou
at: Τρίτη, Ιουλίου 25, 2006 3:59:00 μ.μ. είπε...
Πολύ όμορφο.
at: Τετάρτη, Ιουλίου 26, 2006 1:48:00 μ.μ. είπε...
καλά να στε,
φιλιά νικήτα..:)
Δημοσίευση σχολίου