Content

Δευτέρα, Μαΐου 29, 2006

"every season has an end"

Αισθάνομαι σα να μου έχουν ξεζέψει ένα βουνό από την πλάτη. Ρίχνω την αυταπάτη στα μάτια πως όλα μέχρι τον Αύγουστο θα είναι αμμουδιές.
Θέλω λόγια απλά, βόλτες ως τον Πειραιά και πάλι πίσω στο νυχτόσπιτο - η βυσσινάδα ανά χείρας για να μην ξεχνιόμαστε-, και πολλές συναυλίες.
Η ρεαλίστρια λαχταρά θάλασσα, η Βάλια να πάει στο Ντουμπάι και στα νησιά του Πάσχα, η Μ. αδειάζει υπόγεια, ο λύκος διαβάζει με μανιταροβιταμίνες, ο Χ. φεύγει στα ξένα, ο Κ. θα πιάσει δουλειά σε τράπεζα...
Κυλάει η ζωή μας, μάτια μου. Κυλάει σα νερό.
Κυκλοθυμία κάργα, λοιπόν...

9 σπόροι:

2 Shots of Happy, 1 Shot of Sad says:
at: Δευτέρα, Μαΐου 29, 2006 9:24:00 μ.μ. είπε...

Με τα μικρά, με τα μεγάλα, πότε έτσι πότε αλλιώς, κυλάει...
Το θέμα είναι να μην κατρακυλάει μόνο! ;)

trol says:
at: Τρίτη, Μαΐου 30, 2006 9:43:00 π.μ. είπε...

τι ωραία φότο και τι ωραία συναισθήματα και τι όμορφα όλα να είναι απλά, και τι καλά που ο κόσμος θέλει θάλασσες, ταξίδια κτλ και που προχωράει..όπως μπορεί, ανθρώπινα (αχ, την μισούσα αυτή τη λέξη αλλά τεσπα)

ggl says:
at: Τετάρτη, Μαΐου 31, 2006 12:58:00 π.μ. είπε...

Ναι κυλά και είναι όμορφο να βλέπεις πρόσωπα αγαπημένα συνοδοιπόρους. Να τους κοιτάς και να αγαλλιάζει η ψυχή σου.

Παπαρούνα says:
at: Τετάρτη, Μαΐου 31, 2006 3:52:00 μ.μ. είπε...

να
χουμε
όμορφο
πορτοκαλί
καλοκαίρι....

Ανώνυμος
at: Τετάρτη, Μαΐου 31, 2006 3:59:00 μ.μ. είπε...

Γιατί πορτοκαλί;

Παπαρούνα says:
at: Τετάρτη, Μαΐου 31, 2006 8:37:00 μ.μ. είπε...

γιατί είναι απόχρωση του κόκκινου..
;)

mplim-mplom says:
at: Τετάρτη, Μαΐου 31, 2006 10:53:00 μ.μ. είπε...

Αυτή η φωνή ταιριάζει τόσο πολύ σ'αυτά τα κείμενα..:)

mindstripper says:
at: Πέμπτη, Ιουνίου 01, 2006 9:10:00 μ.μ. είπε...

Every rose has its thorn...

Παπαρούνα says:
at: Παρασκευή, Ιουνίου 02, 2006 10:43:00 π.μ. είπε...

είστε πολύ καλοί και πολύ επιεικείς.
:)

Η φωτογραφία μου
Επέλεξα επίτηδες την οδό Μαυροματαίων, για να ξορκίζω την έκφραση "μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε"... Γ.Ξανθούλης
"ο σουρεαλισμός αποδεικνύει ότι το υπερπραγματικό είναι η ίδια η ανυπότακτη πραγματικότητα απαλλαγμένη από το κοινότοπο."
Μαλβίνα Κάραλη
____________________

"Μασάω λαίμαργα το καιρό
κι όλο σε περιμένω"

Γιάννης Κοντός

στο ψάξιμο

"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"

Γιάννης Αγγελάκας
____________________

"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."

Γιώργος Χειμωνάς
____________________

"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"

Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________

"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"

Μάνος Ελευθερίου

όλο το σώμα μου συρτάρια

"Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνον όταν κάποιος μας αγαπήσει
ερχόμαστε για λίγο."

Τάσος Λειβαδίτης
____________________

"πιάνομαι γερά από
τον τρόπο μου που έχω να σαρώνομαι"

Κική Δημουλά
____________________

"Κάθε φορά που σώζεται κάποιος συναντάει το παιδικό εαυτό του με τρύπες σ' ολόκληρο
το σώμα"

Χρήστος Βακαλόπουλος




followers