Αύριο
που θα κατέβεις στη θάλασσα,
ρίξε της κι ένα βότσαλο
από μένα.
Να πάνε στα τρίσβαθα οι πληγές,
ν' ανάψουν στ' ασπροκύματα
καντήλια κι ευχές.
που θα κατέβεις στη θάλασσα,
ρίξε της κι ένα βότσαλο
από μένα.
Να πάνε στα τρίσβαθα οι πληγές,
ν' ανάψουν στ' ασπροκύματα
καντήλια κι ευχές.
υ.γ. δε φταίω εγώ. Συ μίλησες για θάλασσα, εμένα μου ξύπνησες θύμησες..ναι, ναι ξέρω...το πολλαπλό σημαινόμενο ευθύνεται...:D
2 σπόροι:
at: Πέμπτη, Φεβρουαρίου 23, 2006 12:23:00 π.μ. είπε...
Μεθαύριο είναι...:Ρ, μάθαμε να τα ρίχνουμε όλα στο πολλαπλό σημαινόμενο...
at: Πέμπτη, Φεβρουαρίου 23, 2006 9:27:00 π.μ. είπε...
με τον χρόνο έχω μια σχέση αφαιρετική...εκείνος σβήνει τα χρόνια από τη φάτσα μου κι εγώ του κλέβω τις ημέρες...;ρ
όσο για το πολλαπλό..
μ'όποιον δάσκαλο καθήσεις...
χα!
Δημοσίευση σχολίου