Content

Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 23, 2005

Οι Δυο Χαρές


Υπάρχει χαρά που πηγάζει από μέσα μας
και χαρά που έρχεται απ' έξω.
Θα ήθελα κι οι δυο να είναι δικές σου.
Να γεμίζουν της ώρες της μέρας σου,
και τις μέρες της ζωής σου
γιατί όταν και οι δυο συναντηθούν και σμίξουν
δίνουν ένα τέτοιο τραγούδι χαράς,
που ούτε το τραγούδι του κορυδαλλού
ούτε ακόμη και του αηδονιού
δε μπορούν να συγκριθούν.
Αλλά αν μία μόνο μπορούσες να έχεις απ' αυτές,
αν για σένα θα έπρεπε να διάλεγα,
θα διάλεγα τη χαρά που πηγάζει από μέσα μας.
Γιατί οι χαρά που έρχεται απ' έξω
είναι σαν τον ήλιο που το πρωί ανατέλλει
και δύει το βράδυ,
σαν το ουράνιο τόξο που βγαίνει κι εξαφανίζεται,
σαν τη ζέστη του καλοκαιριού που έρχεται κι υποχωρεί,
σαν τον άνεμο που φυσά και περνά,
σαν τη φωτιά που καίει και σβήνει...
Πολύ εφήμερη, πολύ φευγαλέα.

Έχω ανάγκη από κάτι που διαρκεί,
από κάτι που δεν έχει τέλος
κι η χαρά που πηγάζει από μέσα μας,
δεν έχει τέλος.
Είναι σαν το ήρεμο ποτάμι
πάντα ίδιο, πάντα μαζί σου.
Είναι σαν το βράχο,
σαν τον ουρανό και τη γη που δεν αλλάζουν.

Μ' αρέσουν οι εξωτερικές χαρές.
Δεν αρνούμαι καμιά.
Όλες τις δέχτηκε η ζωή μου όταν έπρεπε.
Ήταν μια δύναμη και μια ξεκούραση.
Υπήρξαν φωτεινές και γλυκές,
ελαφρές και μυρωμένες,
υπέροχες και...σπάνιες...
Τις ευλογώ.
[...]
Την ξαναβρίσκω μέσα στις ώρες της σιωπής,
στις ώρες της ανάπαυσης.
Το τραγούδι της φθάνει ανάμεσα στην λύπη μου
και στην κούρασή μου.
Δε μ' εγκατέλειψε ποτέ.
Είναι ο Θεός,
είναι το τραγούδι του Θεού μέσα μου.
Αυτή η ήρεμη δύναμη που κυβερνά τον κόσμο
που καθοδηγεί τους ανθρώπους,
που δεν έχει τέλος,
που δεν μπορεί να τελειώσει.

Αν ήταν να διαλέξω για σένα,
θα διάλεγα τη χαρά που βρίσκεται μέσα μας.


Lejard
Η φωτογραφία μου
Επέλεξα επίτηδες την οδό Μαυροματαίων, για να ξορκίζω την έκφραση "μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε"... Γ.Ξανθούλης
"ο σουρεαλισμός αποδεικνύει ότι το υπερπραγματικό είναι η ίδια η ανυπότακτη πραγματικότητα απαλλαγμένη από το κοινότοπο."
Μαλβίνα Κάραλη
____________________

"Μασάω λαίμαργα το καιρό
κι όλο σε περιμένω"

Γιάννης Κοντός

στο ψάξιμο

"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"

Γιάννης Αγγελάκας
____________________

"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."

Γιώργος Χειμωνάς
____________________

"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"

Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________

"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"

Μάνος Ελευθερίου

όλο το σώμα μου συρτάρια

"Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνον όταν κάποιος μας αγαπήσει
ερχόμαστε για λίγο."

Τάσος Λειβαδίτης
____________________

"πιάνομαι γερά από
τον τρόπο μου που έχω να σαρώνομαι"

Κική Δημουλά
____________________

"Κάθε φορά που σώζεται κάποιος συναντάει το παιδικό εαυτό του με τρύπες σ' ολόκληρο
το σώμα"

Χρήστος Βακαλόπουλος




followers