Κόκκινο φεγγάρι, θάλασσες τεκίλα

Ορδές λαμαρινών πολύχρωμων πήγαιναν σημειωτά στην εθνική.Ανα περιοχή και τρακάρισμα.Ευτυχώς,γλυτώσαμε.Για άλλη μια φορά.
Λίγα πράματα είχε αυτό το καλοκαίρι.Ένα πεφτάστρο να δίνει απρόσμενο γλωσσόφυλλο στη θάλασσα και μια βαρκούλα που σα τη κοίταζες να πηγαίνει πέρα-δώθε,σου φερνε ένα νανούρισμα στα βλέφαρα.Έκανα κι ευχή αλλά δε θα πιάσει. "Ό,τι κι αν λες,το ίδιο θα συμβαίνει στη ζωή μου".Θα κάνω προσπάθειες να ξεφύγω.Είναι αμαρτία να είσαι υγιής και να σε βιάζουν κάτι μαλθακές σκέψεις.Αλλά δε θέλω να μιλήσω και πουθενά.Απλόχερα μπορώ να προσφέρω τη παρηγοριά στις παλάμες μου.Βέβαια,είναι άλλο θέμα αν δε φτάνει ποτέ.