Δίπλα στα τρέντι γομάρια του λουξ, στα τουπέ εξαμβλώματα της μιας σκέψης και στα ακαλλιέργητα βλαχαδερά της φίρμας υπάρχει το ξυπόλητο κορίτσι με το αφτιασίδωτο, πεντακάθαρο πρόσωπο και την πλούσια καστανή πλεξούδα. Ανέμελο κι ευλύγιστο να ζω ζέστες και δροσιές μέσα σ' ένα φόρεμα.
Δημήτρης Δαλδάκης
κοντέινερ - δεκέμβρης 2010
κοντέινερ - δεκέμβρης 2010
2 σπόροι:
at: Σάββατο, Δεκεμβρίου 18, 2010 11:42:00 μ.μ. είπε...
Το πιστεύεις πως πήγα να σε "πατήσω"
και είδα οτι δεν σε είχα .....
απίστευτο
θα μου πεις μάτια που δεν βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται
-μεταφορικά το θέτω για την περσινή προσωρινή μετανάστευση σου- :-)
έτσι κι΄αλλιώς
Καλό βράδυ
at: Παρασκευή, Δεκεμβρίου 24, 2010 2:23:00 π.μ. είπε...
από εκεί ποιπόν βγαίνει η φράση: "την πάτησες;" :p
Kαλές Γιορτές!
Δημοσίευση σχολίου