Content

Τετάρτη, Αυγούστου 27, 2008

"όλο γυρίζει από το χθες"

Χρώματα καλοκαιριού: μπλε και μαύρο. Σα θάλασσα Σαντορίνης. Ένας βυθός κατράμι και κάτι νερά κρύσταλλα. Δέλεαρ και τρόμος μαζί.
Βλέπω τις λέξεις να στέκονται αναποφάσιστα πάνω σε κλωστές. Οικειοθελώς γκρεμίζονται. Γιατί η σιωπή έχει καμιά φορά καλύτερο δρόμο. Σφάζονται οι πιο ωραίες εικόνες πάνω σε μια άθλια παρομοίωση.
Αμμόλοφοι από πανεπιστήμια μέσα στο μυαλό μου. Όσο τα τρεχαντήρια τρομπάρουν ηλίθιο άγχος τα πνευμόνια μου, ο ήλιος αποτυπώνεται ανέμελα στην πλάτη μου. Παραδίνομαι αμαχητί και βγαίνω κατακόκκινη.
Ξάφνου τσιρίδες παιδιών στ’ αυτιά μου. Οδυρμοί πάνω σε σπασμένα κουβαδάκια κι αιτήματα για καινούργια. Πώς να σουνα εσύ μικρός. Τι πάω και σκέφτομαι πάλι. Τώρα που φεύγεις. Φεύγεις. Ήσουν παρένθεση που μ’ έκανε να νοιώσω.
Σκέτο να νοιώσω.
Νευρικά βουτάω τα δάχτυλα στην άμμο, γεμίζουν χαλίκια τα νύχια.
Από πού να πιαστώ;

8 σπόροι:

Ανώνυμος
at: Τετάρτη, Αυγούστου 27, 2008 9:12:00 μ.μ. είπε...

απο το χτες πιασου
γιαυτο κρυψου
ποσο πολυ βρισκω τον ιδιο μου τον εαυτο σαυτα που γραφεις

μεσα στο χτες ολοι μας καποια μερα χωρις να τ ξερουμε το σημερα ζωγραφισαμε...

Me:Moir says:
at: Πέμπτη, Αυγούστου 28, 2008 10:42:00 π.μ. είπε...

Απο τη μουσική..

lakis says:
at: Πέμπτη, Αυγούστου 28, 2008 12:06:00 μ.μ. είπε...

Από την ομιλούσα σιωπή ίσως...

VROXOPOIOS says:
at: Κυριακή, Αυγούστου 31, 2008 4:08:00 μ.μ. είπε...

πάντα κάτι θα βρεθεί για να πιαστούμε..ευτχώς ή δυστυχώς..

Ανώνυμος
at: Κυριακή, Αυγούστου 31, 2008 4:58:00 μ.μ. είπε...

...από τον τρόπο σου
που έχεις να σαρώνεσαι...

Ανώνυμος
at: Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 03, 2008 5:56:00 μ.μ. είπε...

πως το ελεγε στο ¨μισος"...σημασια δεν εχει η πτωση αλλα η προσκρουση...

p.s nice

Παπαρούνα says:
at: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 07, 2008 8:48:00 μ.μ. είπε...

#μέσα στον ουρανό, και είναι ωραια η αισθηση αμα ζεις το σημερα όπως το είχες ζωγραφίσει χτες ;)

#εσύ, θέλω, θέλω κι άλλες μουσικες ;ρ

#λάκη, "μάθε τη γλώσσα της σιωπής κι ύστερα έλα να μου πεις, πώς κλείνεται το σ' αγαπώ, πώς βγάζει η έρημος καρπό."

#βροχοποιέ, πιάνομαι απο την ομορφιά του ονόματός σας αυτή τη στιγμή, και παρακαλώ για ένα σύγνεφο..

#λάθος, σ' ευχαριστώ που μου θύμισες αυτόν τον στίχο της Δημουλά:), καλημέρα!

#πανέμορφο.

k* says:
at: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 14, 2008 12:27:00 μ.μ. είπε...

ela nte
apo pou na piastw
apo pou

Η φωτογραφία μου
Επέλεξα επίτηδες την οδό Μαυροματαίων, για να ξορκίζω την έκφραση "μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε"... Γ.Ξανθούλης
"ο σουρεαλισμός αποδεικνύει ότι το υπερπραγματικό είναι η ίδια η ανυπότακτη πραγματικότητα απαλλαγμένη από το κοινότοπο."
Μαλβίνα Κάραλη
____________________

"Μασάω λαίμαργα το καιρό
κι όλο σε περιμένω"

Γιάννης Κοντός

στο ψάξιμο

"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"

Γιάννης Αγγελάκας
____________________

"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."

Γιώργος Χειμωνάς
____________________

"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"

Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________

"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"

Μάνος Ελευθερίου

όλο το σώμα μου συρτάρια

"Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνον όταν κάποιος μας αγαπήσει
ερχόμαστε για λίγο."

Τάσος Λειβαδίτης
____________________

"πιάνομαι γερά από
τον τρόπο μου που έχω να σαρώνομαι"

Κική Δημουλά
____________________

"Κάθε φορά που σώζεται κάποιος συναντάει το παιδικό εαυτό του με τρύπες σ' ολόκληρο
το σώμα"

Χρήστος Βακαλόπουλος




followers