Content

Πέμπτη, Μαρτίου 06, 2008

"κι ο καθρέφτης ουρανός έσπασε"



Κ
οιτώ την καρέκλα που στρίμωξε τον χωρισμό. Κάθε φορά που πέφτει το μάτι μου σε κείνη την καρέκλα στο μπαλκόνι, χιλιάδες πικρά λόγια ξεχειλίζουν και στάζουν στα άσπρα πλακάκια. Γκρι λεκέδες μ’ εκρήξεις κόκκινου θυμού.
Το σπίτι μέσα, θυμάμαι, ανέπαφο.
Δολοφονίες εκείνο το απόγεμα στο μπαλκόνι.

Αερομαχητικά βιάζανε τα σύγνεφα,
αίματα διαγράφανε τους τοίχους, τροχιές χειροβομβίδων και χαλάσματα.
Μα το σπίτι ήσυχο. Αθόρυβο.
Πρόσμενε το κύμα του Αυγούστου να ξεπλύνει τους τοίχους
και τους λεκέδες απ’ το πάτωμα.





η foto από flickr
παπαρουνίστικο ρετουσάρισμα

5 σπόροι:

ΠΡΕΖΑ TV says:
at: Πέμπτη, Μαρτίου 06, 2008 1:57:00 μ.μ. είπε...

Πολυ ομορφο...Τις καλημερες μου...

panoptis says:
at: Πέμπτη, Μαρτίου 06, 2008 10:27:00 μ.μ. είπε...

αν δεν είχε κρύο τώρα στο δωμάτιό μου, θα βουτούσα να την πιάσω την καρέκλα σου.

εαρινό καλοκαίρι :)

καλό βράδυ.

k* says:
at: Παρασκευή, Μαρτίου 07, 2008 11:37:00 π.μ. είπε...

den kserw pws to kaneis.
ginomai leksi kai me karfwneis ston toixo.
den kserw pws to kaneis.
den eimai apla theatis s'ena ergo, zw mesa se ayto.
den skerw pws to kaneis.

me ksedipsas.

mpravo paparounokoritso!!!
xxx
k*

Μαρκησία του Ο. says:
at: Παρασκευή, Μαρτίου 07, 2008 1:40:00 μ.μ. είπε...

Περιμένω τη Λένα πως και πως. Σε 11 μερες.

"Κοιτώ την καρέκλα που στρίμωξε τον χωρισμό".

τι να πει κανείς.

ΧΧΧ

Παπαρούνα says:
at: Τρίτη, Μαρτίου 11, 2008 11:44:00 π.μ. είπε...

#preza tv, καλημέρα!

#πανόπτης, την καρέκλα την πήρε μαζί του το κύμα του Αυγούστου. Αστην να θαλασσοπνίγεται.

#αστρόκαπα, σας εστάλη μέιλ ;)

#μαρκησία, στην αρχή το σχόλιο σου με άγχωσε, νόμιζα πως εννοούσες την ιστορία της Λένας κ του Πέτρου που γραφω κατα καιρούς εδω μέσα, αλλά αναφερόσουν στην Πλάτωνος..:Ρ
Και μένα μου άρεσε πολύ το καινούργιο της. Φιλιά

Η φωτογραφία μου
Επέλεξα επίτηδες την οδό Μαυροματαίων, για να ξορκίζω την έκφραση "μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε"... Γ.Ξανθούλης
"ο σουρεαλισμός αποδεικνύει ότι το υπερπραγματικό είναι η ίδια η ανυπότακτη πραγματικότητα απαλλαγμένη από το κοινότοπο."
Μαλβίνα Κάραλη
____________________

"Μασάω λαίμαργα το καιρό
κι όλο σε περιμένω"

Γιάννης Κοντός

στο ψάξιμο

"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"

Γιάννης Αγγελάκας
____________________

"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."

Γιώργος Χειμωνάς
____________________

"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"

Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________

"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"

Μάνος Ελευθερίου

όλο το σώμα μου συρτάρια

"Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνον όταν κάποιος μας αγαπήσει
ερχόμαστε για λίγο."

Τάσος Λειβαδίτης
____________________

"πιάνομαι γερά από
τον τρόπο μου που έχω να σαρώνομαι"

Κική Δημουλά
____________________

"Κάθε φορά που σώζεται κάποιος συναντάει το παιδικό εαυτό του με τρύπες σ' ολόκληρο
το σώμα"

Χρήστος Βακαλόπουλος




followers