Content

Σάββατο, Ιανουαρίου 12, 2008

"μια κόκκινη κηλίδα"

29 Νοέμβρη

...Μ’ όλα αυτά θέλω να πω πώς κοιτάζεται κανείς πολύ αλλιώτικα άμα γράφει, βαθύτερα ίσως, απαιτητικότερα. Ξέρω κι εγώ; Συλλογίζομαι τι ωραίο πράμα που είναι η φωνή του ανθρώπου. Ένας ελαφρότατος τόνος και όλα ειπώθηκαν, και το σπουδαιότερο χωρίς να ειπωθούν. Προσπάθησε να το καταλάβεις αυτό όχι από την άποψη της κοινοτοπίας, αλλά από μέσα. Θα βγάλεις ολόκληρη ποιητική.

Κοιτάζω τη ζωή μου σαν ένα χάος ( δε μεταχειρίζομαι τις λέξεις συναισθηματικά αλλά φυσιολογικά). Μπροστά στο άσπρο χαρτί, τούτο και τα άλλα που καταστρέφω κάθε μέρα, το ίδιο ρώτημα παρουσιάζεται: Τί θα πουν όλα αυτά: χειρονομίες, πονοκέφαλοι, υπηρεσίες, υπερπέραν κτλ. Πού δένονται άκρες μέσες μέσα στο άτομο αυτό που σου γράφει τώρα στις 11 το βράδυ σε μια μεγάλη πολιτεία. Χτίζουν τα παλάτια τους, τα σπίτια τους, φυτεύουν τα περιβόλια τους από κάτω το έδαφος είναι κούφιο, και τ’ ακούει κανείς.

Γιώργος Σεφέρης - Μέρες Β΄

1 σπόροι:

island says:
at: Σάββατο, Ιανουαρίου 12, 2008 6:58:00 μ.μ. είπε...

Αρχίζω και πιστεύω πως Μάλαμας και Σεφέρης ταιριάζουν πολύ καλά.Όπως πίστευα πως Μάλαμας και Παπαρούνα ταιριάζουν επίσης.Όχι δεν είναι ίδια τα μεγέθη.Παραπλήσια είναι τα συναισθήματά μου για αυτό το ταίριασμα.Και φταίς εσύ για αυτό.

(αυτό ήταν πληρωμένη απάντηση σε μία παλιότερη συζήτησή μας)

Φιλιά πολλά γλυκιά παπαρούνα

Η φωτογραφία μου
Επέλεξα επίτηδες την οδό Μαυροματαίων, για να ξορκίζω την έκφραση "μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε"... Γ.Ξανθούλης
"ο σουρεαλισμός αποδεικνύει ότι το υπερπραγματικό είναι η ίδια η ανυπότακτη πραγματικότητα απαλλαγμένη από το κοινότοπο."
Μαλβίνα Κάραλη
____________________

"Μασάω λαίμαργα το καιρό
κι όλο σε περιμένω"

Γιάννης Κοντός

στο ψάξιμο

"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"

Γιάννης Αγγελάκας
____________________

"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."

Γιώργος Χειμωνάς
____________________

"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"

Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________

"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"

Μάνος Ελευθερίου

όλο το σώμα μου συρτάρια

"Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνον όταν κάποιος μας αγαπήσει
ερχόμαστε για λίγο."

Τάσος Λειβαδίτης
____________________

"πιάνομαι γερά από
τον τρόπο μου που έχω να σαρώνομαι"

Κική Δημουλά
____________________

"Κάθε φορά που σώζεται κάποιος συναντάει το παιδικό εαυτό του με τρύπες σ' ολόκληρο
το σώμα"

Χρήστος Βακαλόπουλος




followers