Content

Τετάρτη, Ιανουαρίου 02, 2008

"το στεναγμό σου και το γέλιο"

Δεκάδες βεγγαλικά χορεύουν πάνω απ’ το νυχτόσπιτο ξημέρωμα Tρίτης, ξημέρωμα πρωτοχρονιάς, γυαλιά σπάνε μέσα μου, δεύτερος γύρος βασιλόπιτας και το φλουρί στα τετραγωνικά μου. Θέλω να τεντώνω τα χέρια μου και να χώνεται ο ήλιος στην αγκαλιά μου. Ξανά. Ξημέρωμα Τρίτης σε μπαλκόνια. Βεγγαλικά στον ουρανό. Ευχές, φιλιά, καταλύτες, δάκρυα, ζάχαρη άχνη γύρω από το στόμα, στο ντιβιντι η περηφάνια και προκατάληψη, στα βιβλία η Μόλλυ με τα κόκκινα μαλλιά χορεύει σουίνγκ με την καινούργια Σαββατογεννημένη. Η παλιά κοιμάται σε κάθισμα αεροπλάνου της Ολυμπιακής. Δέμα από τη Θεσσαλονίκη ήρθε μ’ ένα άλμπατρος. Βίωση απώλειας 2ου βαθμού. Κάποτε ήταν 3ου. Σαν έγκαυμα. Ανάπλαση κυττάρων. Η σοφία του χρόνου που σε δωρίζει με ευκρίνεια.

Το ‘χεις νοιώσει έτσι; Δε μιλάς ποτέ για κείνα που σε πονούν βαθειά. Δεν τα αλλοιώνεις με χιλιοειπωμένες φράσεις. Τα αφήνεις και ρέουν μέσα σου. Κάποτε ξεχειλίζουν απ’ τα ακροδάχτυλά σου. Κάνουν την αφή σου αλλιώτικη. Τραχιά. Ύστερα δεκάδες βεγγαλικά στριμώχνονται στις κόρες των ματιών σου και σε μπολιάζουν με ελπίδα. Ξανά.

Θυμάμαι που χες πάει στο Μαρόκο κι άφησες εκεί όλες τις μουσικές μας. Δεν το καταλάβαινα τότε. Πώς γίνεται ν’ αφήσεις τη μουσική πίσω σου. Πώς γίνεται να γυμνώσεις τόσο επιπόλαια τις μνήμες;

Ύστερα ήρθε η σιωπή, εμείς δε ξαναμιλήσαμε, και τα πράγματα στοιχειοθετήθηκαν με πάγια κι ατελέσφορη προσμονή.

8 σπόροι:

Areth says:
at: Τετάρτη, Ιανουαρίου 02, 2008 7:54:00 μ.μ. είπε...

το άκουγα χθες τη νυχτα στο ράδιο στ'αμάξι και κόλλησα σα στρείδi χωρίς μαργαριτάρι.

Ανώνυμος
at: Τετάρτη, Ιανουαρίου 02, 2008 10:59:00 μ.μ. είπε...

Τόσα σημάδια τριγύρω. Και αυτές οι χορδές με πνίγουν. Ευτυχώς που τα λουλούδια δεν έχουν πλάτη να γυρίσουν.

Ανώνυμος
at: Πέμπτη, Ιανουαρίου 03, 2008 12:49:00 π.μ. είπε...

Καλή Χρονιά Παπαρούνα!

ocgb

Ανώνυμος
at: Παρασκευή, Ιανουαρίου 04, 2008 11:34:00 π.μ. είπε...

Καλή Χρονιά!

Υπέροχα Post! Τόσο υπέροχα!

Ευτυχώς!

veloz says:
at: Κυριακή, Ιανουαρίου 06, 2008 6:26:00 μ.μ. είπε...

ksekinouse toso xaroumena kai omws to telos fernei geysi pikri.. san ti zwi, yperoxo.
kali xronia.

Παπαρούνα says:
at: Δευτέρα, Ιανουαρίου 07, 2008 5:51:00 μ.μ. είπε...

#http://www.zshare.net/audio/627500323b5a84/

#ψυχίατρε, καλή χρονιά. Ο ηλίανθος δε γυρίζει την πλάτη σ' αυτον που γυρίζει την πλάτη στον ήλιο;

#νέκκο, καλη χρονιά με μανταρίνια και τάπερ με ροδάκινα..

#ντίνα, καλή χρονιά, ευχαριστούμε, ευχαριστούμε, κερνάμε τούρτα Άρλεκιν..

#βελόζ, καλή χρονια! Για σας έχουμε προφιτερολ απ' τον Ανδρια..

Roadartist says:
at: Τρίτη, Ιανουαρίου 08, 2008 12:46:00 μ.μ. είπε...

Καταπληκτικό κείμενο αγαπητή παπαρούνα..με άγγιξε :) Καλή χρονιά :)

Ανώνυμος
at: Τρίτη, Ιανουαρίου 08, 2008 11:57:00 μ.μ. είπε...

Χα χα και Ανανάδες,
για να μην ξεχνιώμαστε.
Το καλοκαίρι καραδοκεί...
Σε λίγο ξυπνά απο την χειμέρια νάρκη του.
φιλιά

Η φωτογραφία μου
Επέλεξα επίτηδες την οδό Μαυροματαίων, για να ξορκίζω την έκφραση "μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε"... Γ.Ξανθούλης
"ο σουρεαλισμός αποδεικνύει ότι το υπερπραγματικό είναι η ίδια η ανυπότακτη πραγματικότητα απαλλαγμένη από το κοινότοπο."
Μαλβίνα Κάραλη
____________________

"Μασάω λαίμαργα το καιρό
κι όλο σε περιμένω"

Γιάννης Κοντός

στο ψάξιμο

"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"

Γιάννης Αγγελάκας
____________________

"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."

Γιώργος Χειμωνάς
____________________

"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"

Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________

"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"

Μάνος Ελευθερίου

όλο το σώμα μου συρτάρια

"Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνον όταν κάποιος μας αγαπήσει
ερχόμαστε για λίγο."

Τάσος Λειβαδίτης
____________________

"πιάνομαι γερά από
τον τρόπο μου που έχω να σαρώνομαι"

Κική Δημουλά
____________________

"Κάθε φορά που σώζεται κάποιος συναντάει το παιδικό εαυτό του με τρύπες σ' ολόκληρο
το σώμα"

Χρήστος Βακαλόπουλος




followers