Content

Σάββατο, Σεπτεμβρίου 01, 2007

"σα βράχος έστεκες κι αφουγκραζόσουν λέξεις"

Το φεγγάρι κάνει θριαμβευτικό πέρασμα από το μπαλκόνι μου και με βρίσκει να καταπίνω αστρόσκονη σκορπώντας τις ευχές μου. Θέλω έναν Σεπτέμβρη μεγαλόπρεπο. Θέλω φύλλα πορτοκαλιά και τη βροχή να φτάνει τζάμι. Θέλω μωβ σύγνεφα και μια μυρωδιά φθινοπώρου. Η Τάνια ξαναρχίζει δευτερότριτα στο Μετρό κι έχω ανάγκη να κλέψω τη δύναμή της. Πώς φαντάζουν όλα ξένα. Το παρελθόν μας μηδενίστηκε κι εσύ ήσουν ένα έγκλημα που παραγράφτηκε. Ξένοι, πάλι ξένοι.

Τα μάτια μου σκαρφαλώνουν τοίχους πολυκατοικιών και μετράνε από ψηλά τ’ αποκαΐδια, πάρτε με σύγνεφα μαζί, δεν αντέχουν άλλο δράμα οι φλέβες μου, δύσκολοι καιροί για Θεούς και αγγέλους. Μπορεί να μπλόκαρε το σύστημα του Παραδείσου, μπορεί να χάλασαν τα μικρόφωνα, αλλά εκεί πάνω δε φτάνουν οι επικλήσεις των ανθρώπων. Τα δελτία ξεχειλίζουν από πυρκαγιές, λίγο να αγγίξεις την οθόνη και καίγεσαι, το μάτι όμως συνήθισε τη λαίλαπα, δεν εκπλήσσεται πια με την καταστροφή.

Απλώνω στα γόνατα ευκάλυπτο και στα μαλλιά μέντα. Ακολουθώ συνταγές Κινέζων μάγων και γυρολόγων. Έχω πόδια ματωμένα κι ένα μυαλό τρύπιο από τα όνειρα. Καθηγητής με ρωτούσε γιατί βάφω τα κυπαρίσσια μπλε. Γιατί όλα πρέπει να υπάγονται σε ρεαλιστικούς κανόνες; Η ζωή αφού είναι σουρεάλ.

Ναι, λέμε, πεθύμησα ένα σύγνεφο. Θα μου το φέρεις δώρο;


υ.γ.1 ...και τη μπόσα νόβα του Ρένου, βεβαίως

υ.γ. 2 κΑλΟ μΑς ΦθΙνΟπΩρΟ

8 σπόροι:

0comments says:
at: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 01, 2007 10:32:00 μ.μ. είπε...

Κι αν θες του Βλαδίμηρου με .. παντελόνια!

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ

candyblue says:
at: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 01, 2007 11:58:00 μ.μ. είπε...

αύριο το σύννεφο νούμερο 9 θα σε περιμένει έξω από το ξέφωτο του ουρανού σου...θα δεις

Sakis says:
at: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 02, 2007 12:14:00 μ.μ. είπε...

Ένα, τουλάχιστον, Δευτερότριτο το ζαχαρώνω κ' ελόγου μου...

Άσχετο: στην (Α. Σ.) Καλών Τεχνών σπουδάζεις; :-)

Και, πού 'σαι: άμα διψάσεις για νερό, θα στίψουμε το σύννεφο της Κάντυ! :-)

Παπαρούνα says:
at: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 02, 2007 6:40:00 μ.μ. είπε...

#0 comments, ξέρω ξέρω: ο σεπτέμβρης να ναι Σεπτέμβρης..Φιλιά

#κάντυ, δε ξέρω αν είμαι "γκαντέμο" ή αν απλά πιάνουν οι ευχές μου, μα πάνω απ' το νυχτόσπιτο ένα πελώριο σύγνεφο μας κάνει χάζι..
Ευχαριστώ και χρόνια πολλά:)

#Σάκη, βλέπω όμορφα τα δευτερότριτα του Οκτώβρη

Ανώνυμος
at: Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 03, 2007 10:08:00 π.μ. είπε...

Επιτέλους βρήκα έναν άνθρωπο να ξέρει το αγαπημένο μου τραγούδι από το 'Αφήλιο' του Ζούδιαρη... (που ακόμα το ψάχνω, αφού μου το έκλεψε ένας... "φίλος")

Γεια σου Παπαρούνα


Saigon

ggl says:
at: Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 03, 2007 5:50:00 μ.μ. είπε...

Σαν από ξεκούρδιστη λουλουδοομπρέλα ηχούν αυτά.

Παπαρούνα says:
at: Τρίτη, Σεπτεμβρίου 04, 2007 6:44:00 μ.μ. είπε...

#σαϊγκόν αμα βρω τον δίσκο θα σας τον στείλω.Παρτε κι άλλον Ζούδιαρη:
http://www.zshare.net/audio/34725687837041/

#τζιτζιλου,εγώ ή ο Ρένος; ;Ρ

serendipity76 says:
at: Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 10, 2007 9:36:00 μ.μ. είπε...

παπαρουνα μου κοριτσι μου,

τα συννεφα μου ελεγε η γιαγια μου ειναι σκεψεις που ανεβαινουν ψηλα στον ουρανο και μετα σταγονα σταγονα πεφτουν να μας δροσισουν. Ηρθαν και τα πρωτοβροχια για τα οποια γραψαμε εκθεσεις, εβγαλα και τη βερμουδα την καρω και τυλιξα το λαιμο να μην κρυωσει.

Σας χαιρετω απο τη Σαλονικη...

Η φωτογραφία μου
Επέλεξα επίτηδες την οδό Μαυροματαίων, για να ξορκίζω την έκφραση "μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε"... Γ.Ξανθούλης
"ο σουρεαλισμός αποδεικνύει ότι το υπερπραγματικό είναι η ίδια η ανυπότακτη πραγματικότητα απαλλαγμένη από το κοινότοπο."
Μαλβίνα Κάραλη
____________________

"Μασάω λαίμαργα το καιρό
κι όλο σε περιμένω"

Γιάννης Κοντός

στο ψάξιμο

"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"

Γιάννης Αγγελάκας
____________________

"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."

Γιώργος Χειμωνάς
____________________

"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"

Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________

"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"

Μάνος Ελευθερίου

όλο το σώμα μου συρτάρια

"Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνον όταν κάποιος μας αγαπήσει
ερχόμαστε για λίγο."

Τάσος Λειβαδίτης
____________________

"πιάνομαι γερά από
τον τρόπο μου που έχω να σαρώνομαι"

Κική Δημουλά
____________________

"Κάθε φορά που σώζεται κάποιος συναντάει το παιδικό εαυτό του με τρύπες σ' ολόκληρο
το σώμα"

Χρήστος Βακαλόπουλος




followers