Content

Δευτέρα, Αυγούστου 27, 2007
"το ψέμα δεν το βλέπεις", ε;

Γράφει η Καρυστιάννη πως μάθαμε τη γεωγραφία του αφανισμού. Ούτε ήξερα τα χωριά που κάηκαν με τόση μαεστρία, ουτε και θα τα δω ποτέ. Κοράκια στα παράθυρα, μοιράζουν ευθύνες, λένε λένε, σκάστε μαλάκες!, κλείνω την τιβί, βγαίνω στο μπαλκόνι, ούτε αέρας με χτυπάει, κάπνα μόνο χώνεται στα μάτια μου, ποιος μούτζωσε το καλοκαίρι;, δεν χωράει πιο πολλή λύπη στη λύπη,τί να σου κάνει και ο θυμός όταν βουνά ολάκερα ξανάγιναν πεδία μάχης; Βλέπω χειραψίες στα δελτία, ο πολύδωρας κοιτάει κάτω και κομπάζει για το ασφαλές μουσείο, ο παπανδρέου ευχαριστεί μπροστά στις κάμερες τους πυροσβέστες, εδώ πέθαναν άνθρωποι κι οι πολιτικοί στολίζουν και με άλλα "κατηγορώ" τις προεκλογικές τους ομιλίες, η εκκλησία δίνει το ελάχιστο, τί είναι 500 χιλιάδες ευρώ γαμώ τα ράσα σας;; Κάψτε τα όλα, να βγει κάτι καλό από τις στάχτες. Ποιο στο διάολο είναι αυτο το παρακράτος;, πως και δεν τρέξανε στα Εξάρχεια να πιάσουνε τους γνωστούς-αγνώστους σαν υπεύθυνους για τις φωτιές, η αριστερά βάζει την κασσέτα για το δικομματισμό, οσμίζομαι την απελπισία των αδύναμων πυροσβεστών, καίγεται η σάρκα μου σα φανταστώ τη μάνα με τα 4 παιδιά. Σιχαίνομαι το λαϊκισμό και η εικόνα του καρατζαφέρη να τρέχει με ένα λάστιχο στον Υμμητό έμοιαζε τόσο ψεύτικη, ο αλιάγας καβάλησε ελικόπτερα να κάνει ρεπορταζ λες κι οι φωτιές ειναι φαντασμαγορικό σόου, εκμετάλλευσις πόνου, κανείς δεν υπάρχει, κανείς δε νοιάζεται, μερσεντές με φιμέ τζάμια διασχίζουν τη Πελλοπονησο, μπρος στις κάμερες όλοι δείχνουν μέτωπα καθαρά μα κρύβουν τις αιματοβαμμένες παλάμες τους, δε θέλω άλλους λόγους πολιτικάτζηδων, όχι ρε δε πιστεύω κανέναν, μόνο στα χέρια μου έχω πίστη, δεν έχω άλλη επιλογή και τί να σου κάνει ένα μπλοκ που μιλάς για αισθήματα και εικόνες; Αισθάνομαι φτηνή, είναι εύκολη πίστα να θέτεις ερωτήματα. Ανοίγω το παράθυρο, δεν υπάρχει αέρας να με πάρει από τούτη τη κόλαση, η Ελλάδα πάσχει. Απο ηλιθιότητα και στρουθοκαμιλισμό. Και είμαστε όλοι υπεύθυνοι.

1 σπόροι:

Παπαρούνα says:
at: Τρίτη, Αυγούστου 28, 2007 10:50:00 μ.μ. είπε...

...ακολουθεί πολιτική διαφήμιση






"Θεέ μου, τί δε μας περιμένει ακόμα"

Η φωτογραφία μου
Επέλεξα επίτηδες την οδό Μαυροματαίων, για να ξορκίζω την έκφραση "μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε"... Γ.Ξανθούλης
"ο σουρεαλισμός αποδεικνύει ότι το υπερπραγματικό είναι η ίδια η ανυπότακτη πραγματικότητα απαλλαγμένη από το κοινότοπο."
Μαλβίνα Κάραλη
____________________

"Μασάω λαίμαργα το καιρό
κι όλο σε περιμένω"

Γιάννης Κοντός

στο ψάξιμο

"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"

Γιάννης Αγγελάκας
____________________

"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."

Γιώργος Χειμωνάς
____________________

"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"

Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________

"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"

Μάνος Ελευθερίου

όλο το σώμα μου συρτάρια

"Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνον όταν κάποιος μας αγαπήσει
ερχόμαστε για λίγο."

Τάσος Λειβαδίτης
____________________

"πιάνομαι γερά από
τον τρόπο μου που έχω να σαρώνομαι"

Κική Δημουλά
____________________

"Κάθε φορά που σώζεται κάποιος συναντάει το παιδικό εαυτό του με τρύπες σ' ολόκληρο
το σώμα"

Χρήστος Βακαλόπουλος




followers