Content

Τρίτη, Ιουλίου 10, 2007

el payande.

Μερικές φορές δε ξέρω τι κάνω. Κάθομαι, κοιτάω το χέρι μου που γράφει. Γράφει. Τι; Δε ξέρει. Ούτε εγώ. Ούτε κανείς. Γράφει μέχρι να τελειώσει η σελίδα. Όσο χρειάζεται. Ούτε λέξη παραπάνω ούτε λέξη παρακάτω. Θα γράψω κι άλλο. Πολύ. Μου αρέσει να γράφω. Να βλέπω το χέρι μου να γράφει. Να γράφει μέχρι να τελειώσει η σελίδα. Εξηγήσεις. Χρειάζονται. Εξηγήσεις. Λαβές. Πλειοδοσία. Μέτρα. Λάβαρα. Σάβανα. Πλάτες. Γράφει κι άλλο. Πλοία, φώτα, πέτρες, χάρτες. Φεύγει. Ανατρέπεται. Σκοράρει. Κυλάει. Όσο χρειάζεται. Θα γράψω ώσπου να πήξω απόψε. Προσόντα; Μην αγχώνεσαι. «Τι χρειάζονται τα βιβλία; Υπάρχουν πολλά βιβλία ήδη». Αυτό δεν είναι δικό μου. Άλλος το είπε. Κάποιος. Άλλος. Γράφε. Χαλαρά. Περισσότερες λέξεις. Περισσότερες. Όχι περιττές. Μου έρχονται απανωτές θρομβώσεις. Έχω μια φούσκα στο αίμα μου που όλο τρέχει. Και πού θα σταματήσει; Και τι χρώμα θα ζητήσει; Εξηγήσεις. Θα ζητήσει εξηγήσεις. Πλεξιγκλάς. Εμείς εδώ, εσείς στον τελικό. Όλα τα παιδάκια τετράγωνα ματάκια. Στοιχειοθετείται αδίκημα; Εκτέλεση; Εντάξει. Αλλά κάθειρξη; Κάθειρξη; Πλάκα κάνω. Ούτε που με νοιάζει. Και στο κάτω κάτω ποιοι είσαστε εσείς; Ποιοι ‘σαστε εσείς; Καλή εξήγηση; Αυτό είναι. Αυτό που λείπει. Εξηγήσεις. Φίλε, ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Πας στο καζίνο, τα βάζεις όλα στο οχτώ. Έρχεται το εφτά. Τι θα κάνεις; Θα πας στον γκρουπιέρη να του πεις « Μάστορα, μπορώ να βάλω τώρα λίγα και στο εφτά»; Μπροστά σου ήταν και το οχτώ και το εφτά και το εκατόν εφτά. Και όλα. Έπαιξες το οχτώ. Έχασες. Γεια σου. Τέλος χρόνου. Συνταγή. Μπουρμπουλήθρες. Ανάδυση. Δύο υποβρύχια συναντιούνται στη μέση του ωκεανού. Στην επιφάνεια. Βγαίνει ένας ναύτης απ’ το ένα κι ένας ναύτης απ’ το άλλο. «Πόσα;» ρωτάει ο ένας, «Τι πόσα», απαντάει ο άλλος. «Τι πέντε;» ρωτάει ο ένας. «Τι πόσα;» ρωτάει ο άλλος. Άρα; Άρα τίποτα. Τίποτα. Τίποτα δε σημαίνει τίποτα. Μόνο εγώ. Μόνο εγώ σημαίνω. Τίποτα. Αυτό σημαίνω. Τι πέντε; Τι πόσα; Τι εννοείτε; Τι πρόβλημα υπάρχει; Τι θέλετε από μας; Τι χρώμα ματιών είχε; Γιατί; Γιατί το είχε; Γιατί δεν είναι εδώ; Με τα μάτια της; Με τα μάτια μου. Αποχώρηση. Πλην. Άρνησις του ίππου. Αποχωρητήριο. Βραστήρας ιδεών. Πλουμιστά στολίδια. Θάνατος. Νότες. Καταιγίδα. Που είσαι; Πανικός. Ψυχραιμία. Πανικός. Ψυχραιμία. Πανικός. Ψυχραιμία. Φθορά. Aπέραντη αγάπη. Λάθος. Σημαιοφόρε της βλακείας. Σταυρόλεξο. Σκεφτόμαστε καθέτως. Φεύγουμε οριζοντίως.Σημάδι. Κέντρο. Ανάσκελα. Σύννεφα. Οξυγόνωση. Ελλιπής. Εξηγήσεις. Ελλιπέστατες. Γράφε. Εξηγήσεις. Μέχρι να τελειώσει η σελίδα. Μέχρι να τελειώσει η σελίδα. Μέχρι να τελειώσει η σελίδα. Μέχρι να τελειώσει η σελίδα. Μέχρι να τελειώσει η σελίδα. Μέχρι να τελειώσει η σελίδα. Μέχρι να τελειώσει η σελίδα. Μέχρι να τελειώσει η σελίδα.

Τα χαστουκόψαρα - Λένος Χρηστίδης


υ.γ. 1. Δυστυχώς δε βρήκα καλύτερη ανάλυση του εξωφύλλου. Έξοχος ο πίνακας/κολλάζ της Έλλης Παγκάλου


υ.γ.2. Ευχαριστώ τον Θ. που μου πρότεινε αυτό το πολύ καλό βιβλίο. Καλοκαίρι.

υ.γ.3 Eδώ ο εξαιρετικός δίσκος της κυρίας των τραγουδιών. Εξαιρετικός. Το πα;

6 σπόροι:

ggl says:
at: Τρίτη, Ιουλίου 10, 2007 4:27:00 μ.μ. είπε...

Κατεπειγόντως στη θάλασσα για μακροβούτι. Χωρίς δεύτερη κουβέντα. Αντί να χαλαρώνεις τσιτώνεσαι στις διακοπές σου;

Παπαρούνα says:
at: Τρίτη, Ιουλίου 10, 2007 6:00:00 μ.μ. είπε...

:D
Ενημερωμένο σε βρίσκω. Επί του θέματος. Εγώ πάντως ψόφησα. Στα γέλια. Κι αυτό ειναι καλό. Σημάδι. Μακροβούτι έκανα. Και παρολίγο να μού φύγει ο φακός.

Ανώνυμος
at: Τετάρτη, Ιουλίου 11, 2007 2:55:00 π.μ. είπε...

Με αυτό το κείμενο με
διέλυσες.
Δεν αντέχω άλλο!!!
Πρέπει να στο πώ.
Σε παρακολούθώ από το Μαίο.
Οταν αργείς ανησυχώ.
Αλλά περιμένω...
Περνώ ξαναπερνώ πάω πιό παλιά,ξαναγυρίζω...
Οι μουσικές επιλογές μαζεύονται στο φακελο που σου φτιαξα στην μουσική μου
"Απο παπαρούνα". Ευχαριστώ
Καλές βουτιές και να προσέχεις.
ocgb

k* says:
at: Τετάρτη, Ιουλίου 11, 2007 4:44:00 μ.μ. είπε...

dear paparoun
exeis dikio to fonto kourazei-den kserw an mporw na to allaksw tha to koitaksw
steile mou ena mail sou na sti steilw
filakia

xxx
k*

Ανώνυμος
at: Πέμπτη, Ιουλίου 12, 2007 11:49:00 π.μ. είπε...

To ocgb εξηγείταιστα σχόλια αυτού του πόστ.
http://oneiricon.blogspot.com/2007/06/agalloch-desolation-song.html

Μαζωνάκη????
Μάλλον εχω χάσει επεισόδιο.
Ο παπαρουνοφάκελος έχει γίνει λίγο αχταρμάς γιατί ότι τραγουδάκι ψαρέψω μπαίνει εκεί.
Καρπουζάκι δροσερό ολόκληρο δεν θα πάρω ευχαριστώ. δεν χωράει στις βαλιτσες που ετοιμάζω.
Καλές βουτιές... καλές γραφές....
ocgb

Παπαρούνα says:
at: Πέμπτη, Ιουλίου 12, 2007 10:51:00 μ.μ. είπε...

Καλά. Οχι καρπούζι.
Τα ροδάκινα στο τάπερ λοιπόν.

Η φωτογραφία μου
Επέλεξα επίτηδες την οδό Μαυροματαίων, για να ξορκίζω την έκφραση "μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε"... Γ.Ξανθούλης
"ο σουρεαλισμός αποδεικνύει ότι το υπερπραγματικό είναι η ίδια η ανυπότακτη πραγματικότητα απαλλαγμένη από το κοινότοπο."
Μαλβίνα Κάραλη
____________________

"Μασάω λαίμαργα το καιρό
κι όλο σε περιμένω"

Γιάννης Κοντός

στο ψάξιμο

"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"

Γιάννης Αγγελάκας
____________________

"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."

Γιώργος Χειμωνάς
____________________

"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"

Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________

"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"

Μάνος Ελευθερίου

όλο το σώμα μου συρτάρια

"Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνον όταν κάποιος μας αγαπήσει
ερχόμαστε για λίγο."

Τάσος Λειβαδίτης
____________________

"πιάνομαι γερά από
τον τρόπο μου που έχω να σαρώνομαι"

Κική Δημουλά
____________________

"Κάθε φορά που σώζεται κάποιος συναντάει το παιδικό εαυτό του με τρύπες σ' ολόκληρο
το σώμα"

Χρήστος Βακαλόπουλος




followers