Content

Σάββατο, Ιανουαρίου 13, 2007

"μην αγαπήσω σαν κουρσάρος"

(Ίος, 2006)

Οι λέξεις είναι ζωντανοί οργανισμοί. Ανεβοκατεβάζουν τους πνεύμονές τους σε ήσυχο ρυθμό. Σαλεύουν τις νύχτες, θροίζουν τα τετράδια, γλιστράνε στις γραμμές και αλλάζοντας σειρές γραμμάτων σού χαλάνε ξεδιάντροπα τα νοήματα. Το πρωί κάθονται σιωπηλές με τα χέρια σταυρωμένα να σε κοιτάνε. Περιπαιχτικά ρωτούν: "Ψάχνεις κάτι, καλό μου;". Κι εσύ, καλό μου, σκαλίζεις, φτυαρίζεις να βρεις εικόνες παρελθόντες, μα οι μολυβιές τους τις κρύβουν καλά χωμένα σε γκρι στίγματα. "Σαν κάποιος που σ' αγαπά και δεν τολμά να στο πει ποτέ κατάματα", λέει ο λύκος. Έτσι συμβαίνει και με τις λέξεις.

Σε αφήνουν πάντα με την απορία αγκιστρωμένη στα χείλια.


4 σπόροι:

angeliki marinou says:
at: Σάββατο, Ιανουαρίου 13, 2007 12:22:00 π.μ. είπε...

Ακριβώς.

fish eye says:
at: Κυριακή, Ιανουαρίου 14, 2007 5:08:00 μ.μ. είπε...

λεξις..το μικροτερον στοιχειον του προφορικου ή του γραπτου λογου..δια του οποιου εκφραζομεν εννοιαν τινα ή σχεσιν..
αυτο λεει το λεξικο..υπεροχη η μουσικη σου..!!

Παπαρούνα says:
at: Τρίτη, Ιανουαρίου 16, 2007 12:33:00 π.μ. είπε...

Να ψάχνεις να βρεις μια λέξη
Με ψεύτικα υπονοούμενα
Υποβλητικά ονόματα
Από την κόλαση
Του εάν και του θα
Να κινείσαι σε γραμμές
Σε περιθώρια
Σε γραμματοκιβώτια....


Γιώργος Χρονάς

Παπαρούνα says:
at: Παρασκευή, Ιανουαρίου 19, 2007 9:02:00 μ.μ. είπε...

Οι λέξεις που 'ναι έξω απ' τα τραγούδια
κρυώνουνε τα βράδια και φοβούνται
και βρίσκουν καταφύγιο στα λουλούδια
και σ' όσες, σαν και σένα, αγαπιούνται


λόγια: Λ.Παπαδόπουλος
τραγούδι: G. Dalaras

Η φωτογραφία μου
Επέλεξα επίτηδες την οδό Μαυροματαίων, για να ξορκίζω την έκφραση "μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε"... Γ.Ξανθούλης
"ο σουρεαλισμός αποδεικνύει ότι το υπερπραγματικό είναι η ίδια η ανυπότακτη πραγματικότητα απαλλαγμένη από το κοινότοπο."
Μαλβίνα Κάραλη
____________________

"Μασάω λαίμαργα το καιρό
κι όλο σε περιμένω"

Γιάννης Κοντός

στο ψάξιμο

"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"

Γιάννης Αγγελάκας
____________________

"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."

Γιώργος Χειμωνάς
____________________

"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"

Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________

"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"

Μάνος Ελευθερίου

όλο το σώμα μου συρτάρια

"Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνον όταν κάποιος μας αγαπήσει
ερχόμαστε για λίγο."

Τάσος Λειβαδίτης
____________________

"πιάνομαι γερά από
τον τρόπο μου που έχω να σαρώνομαι"

Κική Δημουλά
____________________

"Κάθε φορά που σώζεται κάποιος συναντάει το παιδικό εαυτό του με τρύπες σ' ολόκληρο
το σώμα"

Χρήστος Βακαλόπουλος




followers