Content

Τετάρτη, Ιανουαρίου 10, 2007

"τόση ζωή για μια στιγμή"

7 σπόροι:

ellinida says:
at: Τετάρτη, Ιανουαρίου 10, 2007 5:46:00 μ.μ. είπε...

Τουλάχιστον ν'αξίζει η στιγμή . :)))

hotel iris says:
at: Τετάρτη, Ιανουαρίου 10, 2007 10:57:00 μ.μ. είπε...

ξαναδιάβασέ το ξανά, αργά, με τις μικρές του, αδιόρατες ανάσες ανάμεσα.... τόση ζωή για μια στιγμή

έτσι είναι

Ανώνυμος
at: Τετάρτη, Ιανουαρίου 10, 2007 11:30:00 μ.μ. είπε...

Ανάμεσα στο "τόση ζωή για μια στιγμή" και στο "τόση στιγμή για μια ζωή" εγώ πάντως όχι μόνο προτιμώ το πρώτο,αλλά το βρίσκω και άκρως αισιόδοξο :)

-ο λύκος-

fish eye says:
at: Πέμπτη, Ιανουαρίου 11, 2007 2:37:00 μ.μ. είπε...

τοοοση ζωη..για πολλες διαφορετικες στιγμες..ολες εχουν περασει..ολες αγαπημενες..κι αλλες που θα ερθουν..!!

ggl says:
at: Πέμπτη, Ιανουαρίου 11, 2007 5:59:00 μ.μ. είπε...

Σύγχυση ταυτότητας;

Παπαρούνα says:
at: Πέμπτη, Ιανουαρίου 11, 2007 7:48:00 μ.μ. είπε...

Χάζεψα κυριολεκτικά με αυτό το βιντεάκι. Ο τρόπος με τον οποίο σηκώνει το κορμάκι του στον ήλιο, οι ήχοι που κάνουν τα πέταλα σαν ανοίγουν, λες και δεν ξέρουν πως θα μαραθουν.

Ματαιοδοξία ή όχι, έχει και η ομορφιά το νοημά της.

#ρeσπεκτ, καλά σας τα λέει η μαμά σας. Οι μαμάδες πάντα δίκιο έχουν:)

#ελληνίδα + tifoeus + με το φεγγάρι αγκαλιά, σας κερνάμε σοκολατάκια, γιατι τα μελομακαρονα γιοκ..:)

#λύκε, το άλτερ σας περιμένει:ΡΡΡ (γκρρρ!)

#τζιτζλ,
"-Με απασχολεί ένα πρόβλημα ταυτότητας. Είναι όπως όταν χάνεις την ταυτότητά σου και μένεις μόνο με το διαβατήριο. Ξέρουν βέβαια ποιος είσαι, αλλά από σπόντα. Δεν είναι ενοχλητικό;
-Τί σχέση έχει αυτό μ' εμάς;
-Έχουμε δει ο ένας το διαβατήριο του άλλου, γιατί φοβόμαστε ότι αν δείξουμε τις ταυτότητές μας, ο καθένας θα νομίζει ότι ο άλλος είναι μπάτσος..."

Χ. Βακαλόπουλος
νομίζω σε κάλυψα...:)

Ανώνυμος
at: Παρασκευή, Ιανουαρίου 12, 2007 1:34:00 μ.μ. είπε...

Τι στιγμή όμως ε?

Η φωτογραφία μου
Επέλεξα επίτηδες την οδό Μαυροματαίων, για να ξορκίζω την έκφραση "μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε"... Γ.Ξανθούλης
"ο σουρεαλισμός αποδεικνύει ότι το υπερπραγματικό είναι η ίδια η ανυπότακτη πραγματικότητα απαλλαγμένη από το κοινότοπο."
Μαλβίνα Κάραλη
____________________

"Μασάω λαίμαργα το καιρό
κι όλο σε περιμένω"

Γιάννης Κοντός

στο ψάξιμο

"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"

Γιάννης Αγγελάκας
____________________

"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."

Γιώργος Χειμωνάς
____________________

"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"

Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________

"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"

Μάνος Ελευθερίου

όλο το σώμα μου συρτάρια

"Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνον όταν κάποιος μας αγαπήσει
ερχόμαστε για λίγο."

Τάσος Λειβαδίτης
____________________

"πιάνομαι γερά από
τον τρόπο μου που έχω να σαρώνομαι"

Κική Δημουλά
____________________

"Κάθε φορά που σώζεται κάποιος συναντάει το παιδικό εαυτό του με τρύπες σ' ολόκληρο
το σώμα"

Χρήστος Βακαλόπουλος




followers