Content

Παρασκευή, Νοεμβρίου 10, 2006 φύτρωσέ μια Παπαρούνα

"through the doors of that rented room"

(φωτ:Θωμάς Παπανδρέου)

Νοέμβρης και στην απέναντι ταράτσα βγάλαν καρέκλες και σώματα να λιαστούν στον ήλιο. Θέλω κι εγώ. Μια ταράτσα. Και έναν θερμοσίφωνα. Και λίγη θέα σαφώς. Όχι πολλή. Την πολλή δεν την χορταίνεις. Χώνονται στα μάτια σου μυριάδες πραματάκια, δεν επικεντρώνεσαι πουθενά, χάνεις τη μπάλα και μένεις να ρουφάς ήχους. Το άπειρο πέρα από τη πιστοποίηση της ανυπαρξίας σου δεν σε παρηγορεί για τίποτ' άλλο. Όπως και με τους ανθρώπους. Τί να τους κάνεις τους πολλούς όταν δεν ξέρεις καν τους λίγους;

"through the doors of that rented room"

3 σπόροι:

xryc agripnia says:
at: Παρασκευή, Νοεμβρίου 10, 2006 5:22:00 μ.μ. είπε...

Απλα υπεροχο.

Sigmataf says:
at: Σάββατο, Νοεμβρίου 11, 2006 3:49:00 π.μ. είπε...

...Και τι να τους κάνεις τους πολλούσ όταν δεν ξέρεις κάν εσένα.
Όμορφο post.

Παπαρούνα says:
at: Δευτέρα, Νοεμβρίου 13, 2006 11:39:00 μ.μ. είπε...

#καλε συ, τί έχεις πάνω στο κεφάλι σου;

#σίγματαφ, πού και πού τους χρειαζόμαστε όμως και τους πολλούς, γιατί η λίγη θέα σε κάνει ή φοβισμένο για τα όρια του κόσμου ή εγωκεντρικό..

#ρεσπεκτ, εγώ πάλι θέλω να δώσω δυο τρία χαστούκια στη θεά Τύχη που με έχει ξεγράψει εντελώς.Καλη μέρα ελπίζω να είχατε, γιατί η δικιά μου ήταν μαύρη σα καλιακούδα.

Δημοσίευση σχολίου

Rss: Top
Η φωτογραφία μου
Επέλεξα επίτηδες την οδό Μαυροματαίων, για να ξορκίζω την έκφραση "μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε"... Γ.Ξανθούλης
"ο σουρεαλισμός αποδεικνύει ότι το υπερπραγματικό είναι η ίδια η ανυπότακτη πραγματικότητα απαλλαγμένη από το κοινότοπο."
Μαλβίνα Κάραλη
____________________

"Μασάω λαίμαργα το καιρό
κι όλο σε περιμένω"
Γιάννης Κοντός

στο ψάξιμο
"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"
Γιάννης Αγγελάκας
____________________

"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."
Γιώργος Χειμωνάς
____________________

"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"
Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________

"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"
Μάνος Ελευθερίου

όλο το σώμα μου συρτάρια

"Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνον όταν κάποιος μας αγαπήσει
ερχόμαστε για λίγο."
Τάσος Λειβαδίτης
____________________

"πιάνομαι γερά από
τον τρόπο μου που έχω να σαρώνομαι"
Κική Δημουλά
____________________

"Κάθε φορά που σώζεται κάποιος συναντάει το παιδικό εαυτό του με τρύπες σ' ολόκληρο
το σώμα"
Χρήστος Βακαλόπουλος




followers