"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"
Γιάννης Αγγελάκας
____________________
"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."
Γιώργος Χειμωνάς
____________________
"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"
Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________
"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"
Μάνος Ελευθερίου
3 σπόροι:
at: Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 13, 2006 10:08:00 π.μ. είπε...
-Τι είναι η ποίηση;
-Συνουσία επ' άπειρον
at: Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 13, 2006 5:51:00 μ.μ. είπε...
"-Τι είναι αετός;
Εκείνο που βάζουμε πολύ πιο πάνω απ' το κεφάλι μας "
υ.γ. το τραγούδι περιλαμβάνεται στα πλαίσια του υπερρεαλισμού που με έχει καταβάλει τις τελευταίες μέρες...
Ας είναι καλά ο Σεπτέμβρης και τα χρόνια που κυλούν στη κατηφόρα:Ρ
at: Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 14, 2006 11:40:00 π.μ. είπε...
τα χρόνια που κυλούν στην κατηφόρα... Μια χαρακιά αφήνουν στο πρόσωπό μας και το μυαλό φουσκώνουν με αναμνήσεις. Προτιμώ το σουρεαλισμό.
Έτσι οι γραμμές στο πρόσωπο είναι αυλακιές από τα δάκρυα του έρωτα κι όχι σημάδια του χρόνου
Δημοσίευση σχολίου