Content

Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006

Μετέωρα-λογικά

(Tim Petersen)

Ερμαφρόδιτος Σεπτέμβρης. Φαίνεται πως τα σύγνεφα των πρώτων ημερών ήταν άτσαλα κολλημένα με σελοτέιπ στον ουρανό, και στο χλιαρό φύσημα του αγέρα, πήγανε παρακάτω.

Σαν τις αφίσες που τις κολλάς με χαρά στους τοίχους σου, κι αυτές το βράδυ αρχίζουνε τους ήχους και πέφτουν με πάθος στα μάρμαρα, ταράζοντας τον ύπνο σου.

Σαν τα μολύβια του Παπακωνσταντίνου που "σφαδάζουν στη σιωπή"...

Ουφ! Τέλος με τις παρομοιώσεις, κατάλαβες τί θέλω να πω.

Έξω συνεχίζει να φυσάει, με κάποιο ασθενοφόρο να διασχίζει πού και πού κάθετα τις σκέψεις σου και να τις ξεσηκώνει. Κάτω από τις χαραμάδες ετούτος ο μήνας κάνει απελπισμένες προσπάθειες για βροχή, να φορεθούν επιτέλους οι ζακετούλες, μα ο Αύγουστος είναι ένα φεγγαρόπαιδο πεισματάρικο.

Και κατά τα λοιπά, οι πλατείες και οι δρόμοι γεμίσανε με υποψήφιους δημάρχους και διαφημιστικά για μια πόλη καθαρή και πράσινη, αλλά εκείνα μπουκώνουν τους υπονόμους και τα μάτια. Σοβαρά τώρα, υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν πως άλλοι άνθρωποι θα πάνε να ψηφίσουν; Πόσο εγωκεντρικός είναι αυτός ο κόσμος! Πρώην καθηγήτρια πιάνου, μ' έπιασε αλά μπρατσέτα να με καλέσει στην ομιλία της. Ήταν ο ίδιος άνθρωπος που πριν ένα κάρο χρόνια μου σύστηνε το πιάνο σαν ένας τόπος που αποτελείτο από άσπρα και μαύρα ανθρωπάκια, όπου τα άσπρα ανθρωπάκια είναι σαφώς περισσότερα. Δε φταίω εγώ μετά που βάραγα με δύναμη το πιάνο.

Ήθελα να εξισορροπήσω την κατάσταση...

8 σπόροι:

roupis says:
at: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 10, 2006 1:03:00 π.μ. είπε...

Γιατί βιάζεσαι τόσο για τον χειμώνα?

Θα έρθει στην ώρα του, θα βάλεις & ζακετούλα & παλτό & κασκολάκι & πάλι θα κρυώνεις.

Μην βιάζεσαι, όλα στην ώρα τους

0comments says:
at: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 10, 2006 10:52:00 π.μ. είπε...

Mας χτύπησε κι η πανσέληνη!
Φιλιά

Παπαρούνα says:
at: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 10, 2006 4:01:00 μ.μ. είπε...

#roupis, βιάζομαι, βιάζομαι! Παίρνουν άλλη αξία τα ηχοχρώματα της madeleine peyroux όταν είναι μωβ ο ουρανός...
Ξέχασες και τα γάντια:Ρ

#Κατακούτελα!
(Μου φαίνεται έχουμε μια δικαιολογία για όλα...)

xryc agripnia says:
at: Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 11, 2006 2:28:00 π.μ. είπε...

Μ'αρεσει,ρε γαμωτο ο τροπος που γραφεις.(Ζηλευω αφορητα!)

Τα φιλια μου,μικρη.

:)

Ανώνυμος
at: Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 11, 2006 10:31:00 π.μ. είπε...

Να αλλάξει επιτέλους η εποχή, μεταφορικά και κυριολεκτικά, νέα αύρα, νέα συναισθήματα!

angeliki marinou says:
at: Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 11, 2006 11:52:00 π.μ. είπε...

Πολύ όμορφο κείμενο, μαύρο ανθρωπάκι.

Να ευχηθώ με την έλευση του φθινοπώρου να ασπρίσεις;...

Παπαρούνα says:
at: Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 11, 2006 6:45:00 μ.μ. είπε...

#μανταμ αρσιβ, εσεις να πατε για μια φθινοπωρινή βουτιά στα πράσινα νερά σας και ν' αφήσετε τις βλακείες!;)

#αργυρένια,ν' αλλάξει, ν' αλλάξει, να μυρίσει βροχή.

#ρεντον, κάθε ευχή ευπρόσδεκτη...:)
Η μόνη που δεν δέχομαι είναι το: "Καλό διάβασμα"...:?

xryc agripnia says:
at: Τρίτη, Σεπτεμβρίου 12, 2006 2:15:00 μ.μ. είπε...

Μωρε,ξερω εγω τι λεω...

Η φωτογραφία μου
Επέλεξα επίτηδες την οδό Μαυροματαίων, για να ξορκίζω την έκφραση "μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε"... Γ.Ξανθούλης
"ο σουρεαλισμός αποδεικνύει ότι το υπερπραγματικό είναι η ίδια η ανυπότακτη πραγματικότητα απαλλαγμένη από το κοινότοπο."
Μαλβίνα Κάραλη
____________________

"Μασάω λαίμαργα το καιρό
κι όλο σε περιμένω"

Γιάννης Κοντός

στο ψάξιμο

"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"

Γιάννης Αγγελάκας
____________________

"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."

Γιώργος Χειμωνάς
____________________

"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"

Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________

"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"

Μάνος Ελευθερίου

όλο το σώμα μου συρτάρια

"Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνον όταν κάποιος μας αγαπήσει
ερχόμαστε για λίγο."

Τάσος Λειβαδίτης
____________________

"πιάνομαι γερά από
τον τρόπο μου που έχω να σαρώνομαι"

Κική Δημουλά
____________________

"Κάθε φορά που σώζεται κάποιος συναντάει το παιδικό εαυτό του με τρύπες σ' ολόκληρο
το σώμα"

Χρήστος Βακαλόπουλος




followers