"with the world turning circles running round my brain"

Οι πόλεις κι ο ουρανός

'Οποιος φτάνει στη Θέκλα, λίγα πράγματα βλέπει απο την πόλη, πίσω απ' τους σανιδένιους φράχτες, τα παραπετάσματα από λινάτσα, τις σκαλωσιές, τις μεταλλικές αρματωσιές, τις ξύλινες γέφυρες που κρέμονται με σχοινιά ή στηρίζονται σε τρίποδα, τις ανεμόσκαλες, τους καλωδιοφόρους στύλους.
Στην ερώτηση: -''Γιατί η ανοικοδόμηση της Θέκλας συνεχίζεται τόσο καιρό''; οι κάτοικοι χωρίς να σταματήσουν να υψώνουν ξερολιθιές, να ζυγιάζουν νήματα της σταθμης, να κουνάνε πάνω κάτω μακριές βούρτσες, απαντούν: - ''Για να μην μπορεί ν' αρχίσει η καταστροφή''. Και στην ερώτηση αν φοβούνται μήπως μόλις βγάλουν τις σκαλωσιές η πόλη αρχίσει να τρίζει και να σωριάζεται σε συντρίμμια, προσθέτουν γρήγορα, με χαμηλή φωνή: ''Όχι μόνο η πόλη''.
Αν ανικανοποίητος απ' τις απαντήσεις, κολλήσεις το μάτι σου στις χαραμάδες μιάς ξύλινης περίφραξης, βλέπεις γερανούς να σηκώνουν άλλους γερανούς, σκαλωσιές ν' αγκαλιάζουν άλλες σκαλωσιές, δοκάρια να στηρίζουν άλλα δοκάρια.
-"Τί νόημα έχει το χτίσιμό σας''; Ρωτάς. ''Ποιός είναι ο σκοπός μιας πόλης σε συνεχή ανοικοδόμηση αν όχι μιά πόλη; Πού είναι το σχέδιο που ακολουθείτε, η μελέτη'';
-"Θα στο δείξουμε μόλις τελειώσει η εργάσιμη μέρα, τώρα δεν μπορούμε να διακόψουμε'', απαντούν.
Η δουλειά σταματάει με το ηλιοβασίλεμα. Η νύχτα πέφτει στο εργοτάξιο. Είναι μιά νύχτα γεμάτη άστρα.
-''Να η μελέτη'', λένε.

Ίταλο Καλβίνο- Οι Αόρατες Πόλεις (αποσπάσματα)