Η μάνα του, εικόνα δίχως ήχο, συγκέντρωσε πάνω στο τραπέζι τις φωτογραφίες του σπιτιού, δεκατέσσερις, ορεσίβιοι τουρκομάχοι προπάτορες και αμερικάνοι πρυτάνεις, αποκορωνιώτικο λόμπι και Χάρβαρντ σε συμπαντικό εναγκαλισμό, κάθισε στο σκαμνί και τις έπαιρνε στα χέρια μία προς μία. Δε χρειαζόταν τη θολή της όραση, τις πασπάτευε, με τα τσαλακωμένα της δάχτυλα περπατούσε ένα γύρο την κορνίζα, ίσιωνε τις ακορνίζωτες, έξυνε με το νύχι τα μυγοφτυσίματα, τις μύριζε, τις ζύγιζε, δεν είχε πλέον αμφιβολία ποιος ήταν ο κάθε εικονιζόμενος.
Άλλους τους ακουμπούσε στην καρδιά της κι άλλους, ασυμφιλίωτη, τους αγρίευε με μια χειρονομία ή ένα πέρα δώθε του κεφαλιού. Φιλοσυγγενής και θεόληπτη, έπαιρνε από όλους τις δαχτυλιές και τις σκόνες, από τους πεθαμένους μες στις μεγάλες κορνίζες με το μαύρο μαντίλι που μάζεψε από τη ράχη της καρέκλας, από τους ζωντανούς με την ανάποδη του στριφώματος της νυχτικιάς.
Κουστούμι στο χώμα- Ιωάννα Καρυστιάνη
5 σπόροι:
at: Σάββατο, Αυγούστου 12, 2006 7:44:00 μ.μ. είπε...
at: Κυριακή, Αυγούστου 13, 2006 3:25:00 μ.μ. είπε...
#μαύρε γάτε, το ταξίδι στη γη δεν το πήρατε από μένα, όπως ούτε και το αλτσχάιμερ:Ρ
...και τί έγινε τελικα; Την χαιρέτησες;
#Νοστιμότατο σε βρίσκω..
at: Κυριακή, Αυγούστου 13, 2006 10:09:00 μ.μ. είπε...
at: Δευτέρα, Αυγούστου 14, 2006 1:32:00 μ.μ. είπε...
#Δεν χαιρετησα,μαύρε γάτε. Έχω την αίσθηση όμως πως θεωρείτε κάποιες καταστάσεις δεδομένες ενώ σας το έχω πει κι άλλες φορες είτε με χιούμορ είτε με έμμεσο τρόπο: όλα τα πράματα έχουν τα όριά τους κι εγώ τα δικά μου. Μην τα υπερβαίνετε. Εκτιμώ την καλή σας διάθεση, αλλά μην με φέρνετε σε δύσκολη θέση. Ωραίο, κατα τ' άλλα, το τραγούδι με την Αστεριάδη.
at: Δευτέρα, Αυγούστου 14, 2006 5:12:00 μ.μ. είπε...
Δημοσίευση σχολίου