Η χτεσινή θάλασσα λες και πήρε όλες τις έγνοιες. Η ομορφάδα μιας εκδρομής δεν είναι τη στιγμή που τη ζεις, αλλά την επομένη που πνίγονται τα βλέφαρα από τις αναμνήσεις. Ήταν και κείνο το ραδιοφωνάκι που έπιανε ροκ σήματα από τοπικό σταθμό της Εύβοιας, και μεις που παλεύαμε να κάνουμε τις πέτρες να χοροπηδάνε πάνω στο νερό...
Στο γυρισμό πιπιλάγανε διάφορα οι ειδήσεις για το μικρό και για τους συμμαθητές του, για τα μπάζα που σκάβουνε και όλοι έδειχναν ανελέητα πόσο σοκαρισμένοι ήταν. Οι ίδιοι άνθρωποι που προβάλλουν τις εμετικές εικόνες βίας, οι ίδιοι είναι και που κάνουν τους ανήξερους μετά. Μα δεν αισθάνομαι καμία ενοχή άμα δε μάθω τίποτα γι' αυτήν την ιστορία.
"Στη θάλασσα, να κρυφτούμε στη θάλασσα".
υ.γ.φωτογραφία δεν έχει σήμερα, κάποιος μας μάτιαξε και δε μπορούν οι παπαρούνες να τις ανεβάσουν.
3 σπόροι:
at: Δευτέρα, Ιουνίου 05, 2006 10:59:00 π.μ. είπε...
"..... Οι ίδιοι άνθρωποι που προβάλλουν τις εμετικές εικόνες βίας, οι ίδιοι είναι και που κάνουν τους ανήξερους μετά. Μα δεν αισθάνομαι καμία ενοχή άμα δε μάθω τίποτα γι' αυτήν την ιστορία.
"Στη θάλασσα, να κρυφτούμε στη θάλασσα".
Ω ναι! καμιά ενοχή. Δεν έχει όρια η λαγνεία τους!Καλή σου μέρα!
at: Δευτέρα, Ιουνίου 05, 2006 3:21:00 μ.μ. είπε...
sth thalassa, na pnigoume sth thalassa!!!
at: Τρίτη, Ιουνίου 06, 2006 11:07:00 μ.μ. είπε...
Δημοσίευση σχολίου