Content

Πέμπτη, Απριλίου 27, 2006

Reality.

Σκηνοθετημένοι μονόλογοι. Ακονισμένες λεξούλες έτοιμες να σε καρφώσουν στο στομάχι μα από μέσα είναι κούφιες. Μικροπρεπή ανθρωπάκια με μεγάλα στόματα. Δείχνουν, θυματοποιούνται μα από μέσα είναι κούφια. Ξαπλώνουν στα παράθυρα δελτίων και μιλάνε κι όλο μιλάνε. Κροκοδείλια δάκρυα και κλαψουρίσματα. Στην αρχή τους πιστεύεις. Διακοπή για διαφημίσεις. Πουδράρουν τη μύτη τους. Απότομες εναλλαγές συμπεριφοράς. Χάχανα όσο δεν τους τραβά η κάμερα. Επιστροφή από διαφημίσεις. Τρεμάμενα χείλια και μάτια μπουκωμένα δάκρυα. Μιλάνε για μοναξιά με τρόπο φιλοσοφικό και πονεμένο. Θέλουν να χουν τόπο να μιλάνε για τα προσωπικά τους δράματα. Η Βίκυ Χατζηβασιλείου κάνει πάρτυ. Έπειτα, σφάζουν κόσμο με το γάντι και δεν τους παίρνεις χαμπάρι. Κι όταν τους παίρνεις, βρίσκεσαι κι εσύ μέσα στην κάσα. Ξεπετάγονται από την οθόνη, αποκτούν ύλη και διαστάσεις. Βρίσκονται με λασπωμένα παπούτσια στο σαλόνι και μας μιλάνε. Βρίζουν, όλο βρίζουν. Ο Μικρούτσικος τους ψάχνει απεγνωσμένα. Σε βλέπουν να ματώνεις, μα συνεχίζουν να βρίζουν. Βλέπουν κόκαλα και ιστούς σου να λειώνουν πάνω στον καναπέ και συνεχίζουν να βρίζουν. Τους πέφτουν τα σάλια, και τα σχιζοφρενή μυαλά τους τρέχουν στην Παραλιακή με χίλια. Ξετσίπωτοι άνθρωποι. Φτηνοί, με σάπια δόντια και μάτια που γυαλίζουν.
"Περάστε έξω, περάστε έξω, καθάρματα!"

10 σπόροι:

Παπαρούνα says:
at: Πέμπτη, Απριλίου 27, 2006 12:01:00 μ.μ. είπε...

εσύ γέλα όσο θες. Το 1-0 δεν ιοσφαρίζεται. Και άντρες έχουμε και λαμπάδες, αγαπητέ μου. Άνοιξε μια μέρα την τηλεόρασή σου 2-9, κοιτα γύρω τη ζωή πόσο μοιάζει με όλα αυτά και έπειτα τα ξαναλέμε.

Παπαρούνα says:
at: Πέμπτη, Απριλίου 27, 2006 12:15:00 μ.μ. είπε...

άσε..που αυτοαναιρείσαι...
αν είναι να τα έχουμε, και η απουσία αντρός να έχει επιδεινώσει επικίνδυνα την κατάστασή μου, πάει να πει πως δεν κάνεις καλή δουλειά...
ΧΟΧΟΧΟ
2-0!!!

Ανώνυμος
at: Πέμπτη, Απριλίου 27, 2006 12:36:00 μ.μ. είπε...

xaxaxxaxaxa...
Επιτιδες σ'αφηνω να σκοραρεις...
Μη σου κοψω τα φτερα!

(βλαμμενο) :p

Μαύρος Γάτος says:
at: Πέμπτη, Απριλίου 27, 2006 2:28:00 μ.μ. είπε...

Έτσι είναι η ζωή, Άρτσυ, όταν λείπεις εσύ χορεύουνε οι Γάτοι...

Καλό παιδί φαινόσουνα αλλά η μοίρα τό'θελε αλλιώς, να σφαχτούμε για μια Παπαρούνα.

Σ;)))))

drskafidas says:
at: Πέμπτη, Απριλίου 27, 2006 3:49:00 μ.μ. είπε...

Ποια ειναι η Βικυ Χβασιλείου???

Ανώνυμος
at: Πέμπτη, Απριλίου 27, 2006 7:40:00 μ.μ. είπε...

Μαυρε Γατε μου ..με χαρα μου στην παραδιδω ..δεν θελω σφαγες!

(σε πληρωνω κιολας, αμα λαχει)

lol

Ανώνυμος
at: Πέμπτη, Απριλίου 27, 2006 10:21:00 μ.μ. είπε...

"..τίποτα πιά δε με σοκάρει.."

-ο λύκος μισοφαγώθηκε από μια μασκαρεμένη κοκκινοσκουφίτσα,αλλά καλά να πάθει γιατί πήγαινε γυρεύοντας-

Παπαρούνα says:
at: Παρασκευή, Απριλίου 28, 2006 9:56:00 π.μ. είπε...

#αρτ και μαύρε γάτε, βλεπω το ποστ μου σας προβλημάτισε για τα καλά..:Ρ

#γιατρέ,ιδού:
http://www.alphatv.gr/index.asp?a_id=49&tv_id=9375
Τώρα γιατί αυτό το πρόγραμμα θεωρείται ψυχαγωγικό και εορταστικό, εγώ δεν το καταλαβαίνω...

#Ρεσπεκτ, πιο επιθετικό σε σχέση με τί; Με το κανονικό;
Το χειρότερο με όλα αυτα τα κωλοριάλιτι δεν είναι ότι περιορίζονται μόνο μέσα στο χαζοκούτι, αλλά ότι οι ίδιοι άνθρωποι με συμπεριφορές ριάλιτι υπάρχουν και στις ζωές μας.Και το φαινόμενο αυξάνεται συνεχώς.

#λύκε μου μονάκριβε, θα σε πάρωω να φύγουμεε σ'άλλη γήηη, σ'άλλα μέρηηή

Unknown says:
at: Παρασκευή, Απριλίου 28, 2006 12:27:00 μ.μ. είπε...

... που όλοι σας ξέρουνε και κανείς δεν σας θέλει;;;;; κρίμα καλά είναι και δω ;) ποιον παρουσιαστή θα φάμε σήμερα;

PsyxiatroZ says:
at: Σάββατο, Απριλίου 29, 2006 8:51:00 μ.μ. είπε...

Το κείμενο ήταν τόσο ωραίο. Μακάρι να μην είχε κανένα σχόλιο.

Η φωτογραφία μου
Επέλεξα επίτηδες την οδό Μαυροματαίων, για να ξορκίζω την έκφραση "μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε"... Γ.Ξανθούλης
"ο σουρεαλισμός αποδεικνύει ότι το υπερπραγματικό είναι η ίδια η ανυπότακτη πραγματικότητα απαλλαγμένη από το κοινότοπο."
Μαλβίνα Κάραλη
____________________

"Μασάω λαίμαργα το καιρό
κι όλο σε περιμένω"

Γιάννης Κοντός

στο ψάξιμο

"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"

Γιάννης Αγγελάκας
____________________

"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."

Γιώργος Χειμωνάς
____________________

"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"

Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________

"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"

Μάνος Ελευθερίου

όλο το σώμα μου συρτάρια

"Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνον όταν κάποιος μας αγαπήσει
ερχόμαστε για λίγο."

Τάσος Λειβαδίτης
____________________

"πιάνομαι γερά από
τον τρόπο μου που έχω να σαρώνομαι"

Κική Δημουλά
____________________

"Κάθε φορά που σώζεται κάποιος συναντάει το παιδικό εαυτό του με τρύπες σ' ολόκληρο
το σώμα"

Χρήστος Βακαλόπουλος




followers