Content

Δευτέρα, Ιανουαρίου 30, 2006

"Sometimes I 'm weak and the past is my yard"

Είναι φορές που νιώθω τη ψυχή να διαστέλλεται. Να έχει ανοίξει τα χέρια, σα δυο μεγάλα παραθυρόφυλλα αρχοντόσπιτου στις Σπέτσες, και να θέλει να αγκαλιάσει ολα τα βουνά μαζί με τον Αργοσαρωνικό.
Ύστερα, δε σε βρίσκει στη σωστή της απόσταση, σε χάνει, νευριάζει, και θέλει να σου δώσει δυο γερά χαστούκια. Αντ' αυτού φυσικά, κάθεται οκλαδόν στα πατώματα, κουλουριάζεται και κλαψουρίζει.
Κουράστηκαν τα νύχια να σκαλίζουνε τους πάγους.
Με βλέπω ένα πρωί στον Πειραία, να φεύγω και να μην ξαναγυρίζω.
(τουλάχιστον ας ξέρει σαξόφωνο η επόμενη αγάπη μου;ρ)

6 σπόροι:

Giramondo says:
at: Δευτέρα, Ιανουαρίου 30, 2006 6:21:00 μ.μ. είπε...

Κι εγώ κάτι τέτοιο με βλέπω να κάνω.
Όμορφο κείμενο :)

xryc agripnia says:
at: Τρίτη, Ιανουαρίου 31, 2006 1:38:00 π.μ. είπε...

Παντοτε ξαναγυρνας.

Λακης Φουρουκλας says:
at: Τρίτη, Ιανουαρίου 31, 2006 11:21:00 π.μ. είπε...

Η φυγή, πάντα αυτό έχει σημασία

CD says:
at: Τρίτη, Ιανουαρίου 31, 2006 10:06:00 μ.μ. είπε...

thelw k egw...diakopes..
na paizei sto saxofwno mono ya mena omws to"feelings..nothing moore thaan feelings"

kleinw to ksupnitiri ...

Παπαρούνα says:
at: Πέμπτη, Φεβρουαρίου 02, 2006 12:19:00 π.μ. είπε...

#giramondo, αχ και μακάρι να γινότανε
#μανταμ αρσιβ-κάπου το διάβασα και μου άρεσε-κανονικά εσύ δε πρέπει να μιλάς!Κάνεις την ιδανική ζωή..
#αδαή, αν και μου μιλάς με σωτοτριανταφυλλικούς όρους, δε συμφωνώ. Σημασία έχει να μπορείς να είσαι καλά μέσα σου. Είτε φεύγεις είτε μένεις.
#cd, εσάς σας κόβω για ερωτευμένη...
οπότε το σαξόφωνο ΔΕΝ σας το δίνουμε:ρ

Λακης Φουρουκλας says:
at: Παρασκευή, Φεβρουαρίου 03, 2006 8:08:00 μ.μ. είπε...

Αυτό το υποστήριζα προτού καν διαβάσω για πρώτη φορά Σώτη. Γι' αυτό μετακόμιζα συχνά, γι' αυτό συνεχίζω να φεύγω

Η φωτογραφία μου
Επέλεξα επίτηδες την οδό Μαυροματαίων, για να ξορκίζω την έκφραση "μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε"... Γ.Ξανθούλης
"ο σουρεαλισμός αποδεικνύει ότι το υπερπραγματικό είναι η ίδια η ανυπότακτη πραγματικότητα απαλλαγμένη από το κοινότοπο."
Μαλβίνα Κάραλη
____________________

"Μασάω λαίμαργα το καιρό
κι όλο σε περιμένω"

Γιάννης Κοντός

στο ψάξιμο

"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"

Γιάννης Αγγελάκας
____________________

"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."

Γιώργος Χειμωνάς
____________________

"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"

Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________

"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"

Μάνος Ελευθερίου

όλο το σώμα μου συρτάρια

"Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνον όταν κάποιος μας αγαπήσει
ερχόμαστε για λίγο."

Τάσος Λειβαδίτης
____________________

"πιάνομαι γερά από
τον τρόπο μου που έχω να σαρώνομαι"

Κική Δημουλά
____________________

"Κάθε φορά που σώζεται κάποιος συναντάει το παιδικό εαυτό του με τρύπες σ' ολόκληρο
το σώμα"

Χρήστος Βακαλόπουλος




followers