Content

Παρασκευή, Ιανουαρίου 27, 2006

"Έλα λευκό μου σύγνεφο και γίνε προσκεφάλι"

"Στο αφιόνι, στην παπαρούνα κατέφευγαν τα παλιά χρόνια κάποιες μανάδες για να κοιμίζουν τα μωρά τους.Η πρακτική αυτή δεν περιοριζόταν στις απόμακρες αγροτικές περιοχές. Όπως διαβάζουμε (Γιάννης Σιμωνέτης, "Η Αθήνα κάποτε", εκδ. Φιλιππότη), στην καρδιά της Αθήνας, στου Ψυρρή, υπήρχε γύρω στο 1935 ένα μικρό κατάστημα όπου πήγαιναν οι κάτοικοι του Μοναστηρακίου, των Αέρηδων, του Θησείου και των Πετραλώνων. Από εκεί αγόραζαν, "έναντι ενός πεντάδραχμου, μία δόση από ένα μαυριδερό ζαχαρούχο παχύρευστο σιρόπι το οποίο προκαλούσε βαθύ και παρατεταμένο ύπνο κυρίως στα πολύ μικρά παιδιά".

"Τράβα να μου αγοράσεις πέντε δραχμές "ύπνο", είπε η θεία στο ανίψι της, δηλαδή στον 9χρονο τότε συγγραφέα, για να ησυχάσει το ζωηρούτσικο βρέφος. Και μόλις έβρεχαν τα χείλη του με τον "ύπνο", που ήταν πνιγμένος στο κανελογαρίφαλο, εκείνο ξεραινόταν μακαρίως.
[...] "

Μαριάννα Τζιαντζή, "Καθημερινή"-Μάρτιος 2005

3 σπόροι:

schizophrenia says:
at: Παρασκευή, Ιανουαρίου 27, 2006 8:04:00 π.μ. είπε...

Μακάρι να το πουλούσαν ακόμα. Δε μπορώ άλλο πια τα ποτά και τα αγχολυτικά.

Παπαρούνα says:
at: Παρασκευή, Ιανουαρίου 27, 2006 5:33:00 μ.μ. είπε...

έχω ακούσει ότι η παπαρούνα λέγεται και υπνοφόρος...
ή αλλιώς "τί πίνεις και δε μας δίνεις;"
Ποιος με πιάνει,μαμάαα!:D

drskafidas says:
at: Δευτέρα, Ιανουαρίου 30, 2006 10:13:00 π.μ. είπε...

Θελω ενα κιλο παπαρούνες!!!!!! απ τις καλές!!!

Η φωτογραφία μου
Επέλεξα επίτηδες την οδό Μαυροματαίων, για να ξορκίζω την έκφραση "μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε"... Γ.Ξανθούλης
"ο σουρεαλισμός αποδεικνύει ότι το υπερπραγματικό είναι η ίδια η ανυπότακτη πραγματικότητα απαλλαγμένη από το κοινότοπο."
Μαλβίνα Κάραλη
____________________

"Μασάω λαίμαργα το καιρό
κι όλο σε περιμένω"

Γιάννης Κοντός

στο ψάξιμο

"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"

Γιάννης Αγγελάκας
____________________

"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."

Γιώργος Χειμωνάς
____________________

"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"

Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________

"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"

Μάνος Ελευθερίου

όλο το σώμα μου συρτάρια

"Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνον όταν κάποιος μας αγαπήσει
ερχόμαστε για λίγο."

Τάσος Λειβαδίτης
____________________

"πιάνομαι γερά από
τον τρόπο μου που έχω να σαρώνομαι"

Κική Δημουλά
____________________

"Κάθε φορά που σώζεται κάποιος συναντάει το παιδικό εαυτό του με τρύπες σ' ολόκληρο
το σώμα"

Χρήστος Βακαλόπουλος




followers