Content

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 26, 2005

Λαχταρώ λιγότερο εγωισμό γύρω μου,

κοιτάζει τώρα ο καθείς την πάρτη του. Και ξέρεις πως άμα αγαπάς πολύ τον όμορφο εαυτό σου, θα τα καταφέρεις. Θα εκτοπίσεις 5, θα κοροϊδέψεις 20, θα πεις σε 50 με μελωμένα μάτια ότι τους έχεις αναγκη, μα στο τέλος εσύ θα βγεις ο κερδισμένος. Θα ξεζουμίσεις για να ανέβεις. Θα κλαφτείς για να σε λυπηθούν. Ύστερα θα δώσεις κλωτσιές και θα ανατινάξεις τη γέφυρα. Κανένας σύνδεσμος, καμία θύμηση, κανένα ενδεικτικό στοιχείο πως ήσουν εσύ ο φονιάς. Και μες στους πολλούς "αθώους", θα ανεβαίνεις και συ. Και όλο θα ανεβαίνεις. Και μαγκιά σου που θα τα καταφέρεις. Οι καινούργιοι δε θα σκαλίζουν περασμένες εφημερίδες και τους φακέλους σου. Θα σου ανοίγουν πόρτες και θα στρώνουν τα χαλιά. Ενθουσιασμένοι με φούξια, ντροπαλά μάγουλα θα μουρμουρίζουν: "Τιμή μας που μας επισκεφτήκατε!". Κι εσύ, σα γάλος, θα φουσκώνεις από μέσα σου, ενώ με ταπεινά χείλη θα προφέρεις: "Δεν είναι τίποτα σημαντικό, χαρά μου." Ψεύτη... Πάλι κάτι θες. Είτε λέγεται παρηγοριά, είτε λέγεται χάδια είτε το αποκαλείς εσύ αγάπη. Μα δε το ξέρεις, καλό μου, πως η αγάπη που φοριέται με λασπωμένα παπούτσια μετουσιώνεται σε λύπη, έπεται ο θυμός και τέλος το μίσος; Αλυσιδωτή αντίδραση. Αλλά χαλάλι σου. Κατέχεις άριστες τεχνικές κι άπενεχοποιημένος θα μπουκάρεις σε άλλα σπίτια. Το μότο σου: "Η ζωή είναι σκληρή, ας τους ξυπνήσει κάποιος!". Κι όταν θα βρεθεί ένας άλλος με τα κιλά εγωπάθειας πάνω του,εσύ θα τον λατρέψεις. Θα θες να του μοιάσεις. Θα σε αγκαλιάζει, θα τρέμεις. Θα σου γελά, θα λάμπεις. Θα σου ψυθιρίζει ταπεινά: "Είμαι τόσο ασήμαντος και με τιμάει η αγάπη σου", κι εσύ όλο το βράδυ θα γράφεις τις προτάσεις του στο τζάμι. Κι όταν σου κλέψει όλα τα μετάλλεια, λεηλατήσει τα συρτάρια σου και φύγει, θα ουρλιάζεις κάτωχρος απ' το μπαλκόνι: "Κάθαρμα!". Πού να θυμάσαι, κάθαρμα, πώς φέρθηκες εσύ...
(θα σαι μεγάλος μάγκας τώρα, αν αντικαταστήσεις το "εσύ" με το "εγώ"...)

5 σπόροι:

CD says:
at: Δευτέρα, Δεκεμβρίου 26, 2005 9:40:00 μ.μ. είπε...

ne kai egw...prospathw..an kai eimai polu egwistiko katharma..kales giortes!

costas says:
at: Δευτέρα, Δεκεμβρίου 26, 2005 11:48:00 μ.μ. είπε...

Μάλλον κάποιον φωτογραφίζεις,χωρίς θυμό με πολλή νηφαλιότητα.

Αν οι πόρτες της αντίληψης εξαγνιζόντουσαν κάθε τι θα εμφανιζότανε στον άνθρωπο
όπως αυτό είναι : Απειρο.

Παπαρούνα says:
at: Τρίτη, Δεκεμβρίου 27, 2005 7:20:00 μ.μ. είπε...

#cd, δυστυχώς ή ευτυχώς, ανήκω στην άλλη κατηγορία...:άνθρωποι που δεν αγαπάν ούτε τον όμορφο ούτε τον άσχημο εαυτό τους..:)
καλές γιορτές και σε σένα!
#Κώστα, κανέναν δε φωτογραφίζω. Παρατηρήσεις είναι απλά.Όλοι είμαστε εγωιστές.Λίγο ή πολύ...
Όσο για το δεύτερο, αν και μπερδεύτηκα λίγο με το τί ακριβώς εννοείς, έβγαλα μια δικιά μου ερμηνεία και δε μπορώ παρά να συμφωνήσω.. :D

araxtos says:
at: Τρίτη, Δεκεμβρίου 27, 2005 7:46:00 μ.μ. είπε...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και με πολλά λουλούδια (και παπαρούνες)

PsyxiatroZ says:
at: Τρίτη, Δεκεμβρίου 27, 2005 8:55:00 μ.μ. είπε...

εκείνο τον διακόπτη στην φωτογραφία πάτα τον επιτέλους... (καλά χριστούγεννα...! σου πήρα και μια χράπα χρούπα δώρο!)

Η φωτογραφία μου
Επέλεξα επίτηδες την οδό Μαυροματαίων, για να ξορκίζω την έκφραση "μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε"... Γ.Ξανθούλης
"ο σουρεαλισμός αποδεικνύει ότι το υπερπραγματικό είναι η ίδια η ανυπότακτη πραγματικότητα απαλλαγμένη από το κοινότοπο."
Μαλβίνα Κάραλη
____________________

"Μασάω λαίμαργα το καιρό
κι όλο σε περιμένω"

Γιάννης Κοντός

στο ψάξιμο

"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"

Γιάννης Αγγελάκας
____________________

"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."

Γιώργος Χειμωνάς
____________________

"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"

Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________

"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"

Μάνος Ελευθερίου

όλο το σώμα μου συρτάρια

"Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνον όταν κάποιος μας αγαπήσει
ερχόμαστε για λίγο."

Τάσος Λειβαδίτης
____________________

"πιάνομαι γερά από
τον τρόπο μου που έχω να σαρώνομαι"

Κική Δημουλά
____________________

"Κάθε φορά που σώζεται κάποιος συναντάει το παιδικό εαυτό του με τρύπες σ' ολόκληρο
το σώμα"

Χρήστος Βακαλόπουλος




followers