Content

Παρασκευή, Νοεμβρίου 04, 2005

"η αγάπη ορμάει μπροστά"

(ακουαρέλλα της Anne Karin)
Ωραία αυτό ήταν. Τέλειωσε. Τέλειωσαν όλα! Οι άνθρωποι τέλος! Ερημιά. Αντικείμενα τώρα. Άψυχα, σίγουρα πράματα. Φόρεμα, παπούτσια, τσάντα, τελευταία χρήματα, όσα έχω, πέταμα, ξόδεμα, κούρεμα, χτένισμα. Δε μετράω άλλο. Φτάνει! Τώρα σκορπάω! Κρέμα προσώπου, κρέμα σώματος, απολέπιση, σύσφιξη, χαλάουα, Ναι! Ναι! Ναι! Οι άνθρωποι τέλος. Μόνο εγώ τώρα. Εγώ και το μίσος μου. Θα το διασκεδάσουμε εμείς οι δυο. Ε; Το μίσος μου αγοράζει, διατάζει, παραγγέλνει, απολαμβάνει. Το μίσος μου δε φοβάται τίποτα. Τολμάει, αρνείται, περνάει καλά! Το μίσος μου είναι όμορφο, φωτεινό, πειστικό, ευπαρουσίαστο, ανθεκτικό, αδιάβροχο! Το μίσος μου ξέρει να διαλέγει. "Α! Καταπληκτικό! Πολύ σας πάει! Έκτακτο!". Το μίσος μου διαλέγει και παίρνει...:
Μια υπέροχη νεκρή φύση.
(απόσπασμα απ' την ταινία "Σώσε με" του Στράτου Τζίτζη)

υ.γ. λύκε, σ' ευχαριστώ για όλα.

10 σπόροι:

drskafidas says:
at: Σάββατο, Νοεμβρίου 05, 2005 12:09:00 π.μ. είπε...

aneba lijaki koritsi mou!

Παπαρούνα says:
at: Σάββατο, Νοεμβρίου 05, 2005 12:20:00 π.μ. είπε...

Ο έρωτας, γιατρέ, έχει μεταπτώσεις!...;)

drskafidas says:
at: Σάββατο, Νοεμβρίου 05, 2005 12:40:00 π.μ. είπε...

KATI thimamai!!!

Παπαρούνα says:
at: Κυριακή, Νοεμβρίου 06, 2005 12:27:00 π.μ. είπε...

"I just don't want to die without a few scars."

Ανώνυμος
at: Τετάρτη, Νοεμβρίου 09, 2005 8:53:00 μ.μ. είπε...

Μαθαίνεις απ'την πέτρα,ε;
Και μένα με άγγιξε αυτή η ταινία. Ευτυχώς υπάρχουν ελληνικές που αξίζουν τον κόπο και όχι μόνο.


*το χταποδάκι που έφτασε απέναντι κι έκανε και ρεκόρ.

Ανώνυμος
at: Τετάρτη, Νοεμβρίου 09, 2005 9:00:00 μ.μ. είπε...

Μια σβήστρα στο 4 παρακαλώ.

Παπαρούνα says:
at: Τετάρτη, Νοεμβρίου 09, 2005 11:17:00 μ.μ. είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Παπαρούνα says:
at: Πέμπτη, Νοεμβρίου 10, 2005 12:26:00 π.μ. είπε...

Η σβήστρα έφτασε...
το χταποδάκι και το ρεκόρ του όμως μ' έμπλεξε, ανώνυμε...
Τι εννοείται;

Ανώνυμος
at: Πέμπτη, Νοεμβρίου 10, 2005 12:54:00 π.μ. είπε...

Η πρωταγωνίστρια κολυμπάει. Μετράει τα πόδια της, τα βγάζει 8, είναι χταπόδι. Πασχίζει να φτάσει στην άκρη της πισίνας. Remember?

Παπαρούνα says:
at: Πέμπτη, Νοεμβρίου 10, 2005 10:22:00 π.μ. είπε...

ναι, το θυμήθηκα.
Καταπληκτική και η Ζορμπά!

Η φωτογραφία μου
Επέλεξα επίτηδες την οδό Μαυροματαίων, για να ξορκίζω την έκφραση "μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε"... Γ.Ξανθούλης
"ο σουρεαλισμός αποδεικνύει ότι το υπερπραγματικό είναι η ίδια η ανυπότακτη πραγματικότητα απαλλαγμένη από το κοινότοπο."
Μαλβίνα Κάραλη
____________________

"Μασάω λαίμαργα το καιρό
κι όλο σε περιμένω"

Γιάννης Κοντός

στο ψάξιμο

"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"

Γιάννης Αγγελάκας
____________________

"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."

Γιώργος Χειμωνάς
____________________

"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"

Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________

"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"

Μάνος Ελευθερίου

όλο το σώμα μου συρτάρια

"Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνον όταν κάποιος μας αγαπήσει
ερχόμαστε για λίγο."

Τάσος Λειβαδίτης
____________________

"πιάνομαι γερά από
τον τρόπο μου που έχω να σαρώνομαι"

Κική Δημουλά
____________________

"Κάθε φορά που σώζεται κάποιος συναντάει το παιδικό εαυτό του με τρύπες σ' ολόκληρο
το σώμα"

Χρήστος Βακαλόπουλος




followers