ιστορία μικρή

"Ο κόσμος είναι υπέροχος. Ο κόσμος είναι υπέροχος. Ο κόσμος είναι υπέροχος."
Σαν ασκήσεις με βαράκια μέτραγε τη μαγεία των χωμάτων του.
Κάποια στιγμή τον έπιασε η μέση του.
"Άντε και στο διάολο!", είπε.
Πέταξε τα βαράκια στο σκουπιδοτενεκέ και βγήκε στο μπαλκόνι να καπνίσει.
---
"Και να που φτάσαμε εδώ
Χωρίς αποσκευές
Μα μ' ένα τόσο ωραίο φεγγάρι
Και εγώ ονειρεύτηκα έναν καλύτερο κόσμο.
Φτωχή ανθρωπότητα, δεν μπόρεσες
ούτε ένα κεφαλαίο να γράψεις ακόμα.
Σα σανίδα από θλιβερό ναυάγιο
ταξιδεύει η γηραιά μας ήπειρος...
[...]
Κάποτε θα αποδίδουμε δικαιοσύνη
μ' ένα άστρο ή μ' ένα γιασεμί
σαν ένα τραγούδι που καθώς βρέχει
παίρνει το μέρος των φτωχών...

Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη!

Δος μου το χέρι σου...
Δος μου το χέρι σου..."