Content

Πέμπτη, Οκτωβρίου 13, 2005

Σώσε με


-Περίεργο. Είμαστε τώρα εδώ μαζί...περίεργο
-Και μένα έτσι μου φαίνεται... Κανονικά ήταν να 'μαι κάπου αλλού.
-Και γιατί είσαι μαζί μου;
-Δε θα πρεπε;
-Θα θελα να σου πω, εσύ θα έχεις πολύ πιο ωραίες κοπέλες για να βγαίνεις. Εγώ δεν είμαι και τόσο.
-Θα μπορούσες να γίνεις όμως.
-Ναι... αν με γυρνούσες ανάποδα... Γύρνα ανάποδα!
-Τι; Ο τροχός της ομορφιάς σου γυρίζει προς τ' αριστερά;
-Ναι! Ανάποδα! Πως σου φαίνομαι τώρα;
---

Υπήρχα κάποτε. Περπατούσα στ' αλήθεια. Ανέπνεα στ' αλήθεια. Μύριζα. Είχα πόδια, είχα χέρα. Κορμί. Και είχα κορμί μόνο επειδή στο έδινα. Ένιωσα έτσι, έτσι ολόκληρη μόνο με σένα. Γιατί δε κατάλαβα τότε ότι μόνο μαζί σου θα ήμουν έτσι ζωντανή. Τώρα; Τώρα πού; Εδώ; Μια πέτρα. Κι αυτή αναπνέει. Ζεσταίνεται, κρυώνει. Απλώς υπάρχει. Ο χρόνος τη διαπερνά και την αφήνει ολόκληρη. Να μάθω απ' αυτήν την πέτρα.

Στράτος Τζίτζης

3 σπόροι:

costas says:
at: Πέμπτη, Οκτωβρίου 13, 2005 10:10:00 μ.μ. είπε...

σωσε με
δωσ' μου να πιώ το δηλητήριο
είν΄η αγάπη ένα μυστήριο

Unknown says:
at: Παρασκευή, Οκτωβρίου 14, 2005 1:47:00 μ.μ. είπε...

όμορφη είσαι όμορφη και δεν θέλω να ξέρω όλα τα άλλα ... του Τουρνά ;)

Παπαρούνα says:
at: Σάββατο, Οκτωβρίου 15, 2005 12:07:00 π.μ. είπε...

#Κώστα, από τη Baez στο Σφιακιανάκη, και από το Σφακιανάκη στη Σακελλαρίου!
Αναμένω τη συνέχεια...
#Πνεύμα του δρόμου, εμείς τα θηλυκά μπορούμε να γινόμαστε όμορφες και άσχημες σε δευτερόλεπτα...
Τουρνάς εννοώντας;

Η φωτογραφία μου
Επέλεξα επίτηδες την οδό Μαυροματαίων, για να ξορκίζω την έκφραση "μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε"... Γ.Ξανθούλης
"ο σουρεαλισμός αποδεικνύει ότι το υπερπραγματικό είναι η ίδια η ανυπότακτη πραγματικότητα απαλλαγμένη από το κοινότοπο."
Μαλβίνα Κάραλη
____________________

"Μασάω λαίμαργα το καιρό
κι όλο σε περιμένω"

Γιάννης Κοντός

στο ψάξιμο

"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"

Γιάννης Αγγελάκας
____________________

"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."

Γιώργος Χειμωνάς
____________________

"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"

Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________

"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"

Μάνος Ελευθερίου

όλο το σώμα μου συρτάρια

"Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνον όταν κάποιος μας αγαπήσει
ερχόμαστε για λίγο."

Τάσος Λειβαδίτης
____________________

"πιάνομαι γερά από
τον τρόπο μου που έχω να σαρώνομαι"

Κική Δημουλά
____________________

"Κάθε φορά που σώζεται κάποιος συναντάει το παιδικό εαυτό του με τρύπες σ' ολόκληρο
το σώμα"

Χρήστος Βακαλόπουλος




followers