Content

Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 15, 2005

"μοιάζεις με ψάρι όταν μ'αγαπάς"


Πιάνω το μυαλό μου να ξεχύνεται. Εκεί που είναι ένας τέλειος κύκλος, ξάφνου κάτι το πιάνει και γίνεται πολύγωνο. Κάνει απεγνωσμένες προσπάθειες να τετραγωνιστεί, αλλά δε τα καταφέρνει, μπλέκει τα μπούτια του, γίνεται κουβάρι, χτυπάει στα τοιχώματα και με γεμίζει πληγές. Χτυπάει πάντα στα λάθος μέρη και μου έρχονται στη γλώσσα πάντα οι πιο ακατάλληλοι συνειρμοί, οι πιο ακατάλληλες θύμησες.
Θα 'μουν, δε θα 'μουν 5 χρονών. Στη κουζίνα, στο παλιό το σπίτι, μαζί με τον πατέρα μου και το αλφαβητάρι μπροστά. Είχα μεγάλο πρόβλημα με το "γ". Δεν ήξερα πώς να το φτιάξω. Ο πατέρας μου χαλούσε ώρες για να κάνει το χέρι μου να τσουλήσει πάνω στο χαρτί και να σχεδιάσει αυτό το καμπυλώδες τερατάκι. Αλλά εγώ ανένδοτη. Απελπιζόμουν και μέχρι το "ν" κατάφερνα να γράψω. Ώσπου κάποια στιγμή, αγανακτισμένη γυρνάω το τετράδιο ανάποδα και σχεδιάζω ένα ψαράκι-στυλιζαρισμένο θα το λέγαμε σήμερα στη γραφιστική-και μπήγω τα κλάματα. Ο πατέρας μου γούρλωσε τα μάτια και με κοίταζε: "Ή θα γίνεις κάτι σπουδαίο ή θα βασανιστείς πολύ στη ζωή σου."
Αλλά δεν έχω ευχάριστα, μπαμπά.

7 σπόροι:

nanakos says:
at: Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 15, 2005 10:16:00 π.μ. είπε...

Μόλις διάβασα αυτό που έγραψες και στεναχωρήθηκα. Και μετά διάβασα κι άλλα posts σου. Κι αποφάσισα: όσοι σε ξέρουν σίγουρα θα διαφωνούν μαζί σου. Καλημέρα!

neraida says:
at: Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 15, 2005 10:46:00 π.μ. είπε...

"Ή θα γίνεις κάτι σπουδαίο ή θα βασανιστείς πολύ στη ζωή σου."

Το ίδιο πράγμα δεν είναι? Για να γίνεις κάτι σπουδαίο, δηλαδή αν είσαι και το ανακαλύπτεις με τον καιρό, δεν βασανίζεσαι στη ζωή σου? Κοίτα τώρα για παράδειγμα, πως και πόσο εύκολα το γράφεις το "γ", αυτό δεν είναι σπουδαίο?

Από ότι έχω διαβάσει εδώ μάλλον είσαι σπουδαίος άνθρωπος! :)

Mikrouli says:
at: Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 16, 2005 11:42:00 π.μ. είπε...

S_P_O_Y_D_A_I_O post!

Eis anwtera... Me psarakia kai teratakia parea...

Unknown says:
at: Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 16, 2005 1:44:00 μ.μ. είπε...

δεν ξέρω από σπουδαία πράγματα... αλλά είσαι κάτι υπέροχο σίγουρα!!! ;)

Παπαρούνα says:
at: Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 16, 2005 2:30:00 μ.μ. είπε...

Θενκσ για τα καλά σας λόγια, αλλα όλοι οι άνθρωποι είναι καλοί και κακοί, σπουδαίοι και βλάκες ταυτόχρονα...
#νεράιδα, μέχρι την Τετάρτη δημοτικού το "γ" μου κολύμπαγε επικίνδυνα, και τώρα πια τα γράμματά μου δε μοιάζουν με ψάρια αλλά με τρακαρισμένα ελικόπτερα:D

PsyxiatroZ says:
at: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 17, 2005 10:44:00 π.μ. είπε...

Γιατί κοιτάς συνέχεια τις παπαρούνες; Κοίτα και λίγο την θάλασσα σε παρακαλώ...

Παπαρούνα says:
at: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 18, 2005 12:11:00 π.μ. είπε...

όχι όχι όχι!

Η φωτογραφία μου
Επέλεξα επίτηδες την οδό Μαυροματαίων, για να ξορκίζω την έκφραση "μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε"... Γ.Ξανθούλης
"ο σουρεαλισμός αποδεικνύει ότι το υπερπραγματικό είναι η ίδια η ανυπότακτη πραγματικότητα απαλλαγμένη από το κοινότοπο."
Μαλβίνα Κάραλη
____________________

"Μασάω λαίμαργα το καιρό
κι όλο σε περιμένω"

Γιάννης Κοντός

στο ψάξιμο

"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"

Γιάννης Αγγελάκας
____________________

"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."

Γιώργος Χειμωνάς
____________________

"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"

Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________

"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"

Μάνος Ελευθερίου

όλο το σώμα μου συρτάρια

"Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνον όταν κάποιος μας αγαπήσει
ερχόμαστε για λίγο."

Τάσος Λειβαδίτης
____________________

"πιάνομαι γερά από
τον τρόπο μου που έχω να σαρώνομαι"

Κική Δημουλά
____________________

"Κάθε φορά που σώζεται κάποιος συναντάει το παιδικό εαυτό του με τρύπες σ' ολόκληρο
το σώμα"

Χρήστος Βακαλόπουλος




followers