Είμαι ελαφρύς.
Πιο ελαφρύς κι από πούπουλο κοκαλιάρη γλάρου.
Ελαφρύς σαν το πνεύμα της σαπουνόφουσκας
και σαν το χάδι της ευθυμίας.
Είμαι ελαφρύς.
Ελαφρύτερος κι από το νυφικό της αράχνης.
Ελαφρύς σαν φεγγαρόσκονη και σαν παιδικό χάχανο.
Τα ακροδάχτυλα των ποδιών μου εγκαταλείπουν το έδαφος.
Φτερωτά φτερά και τουρμπίνες ζαχαρωτά
δουλεύουν φουριόζικα μες στην καρδιά μου.
Ανηφορίζω ανέμελος και μακάριος την πιο ανηφορική,
την πιο θεσπέσια και πιο εύκολη ανηφόρα.
Καταπίνω τα σύννεφα.
Χορεύω βαλς με τη μεγάλη Αρκούδα,
παίζω κρυφτό με τη Μικρή,
σβήνω το Άλφα του Κενταύρου
κι ύστερα σαν παραχορτασμένος σκύλος,
νωχελικά απλώνομαι πάνω στην πλάτη του χάους
Πιο ελαφρύς κι από πούπουλο κοκαλιάρη γλάρου.
Ελαφρύς σαν το πνεύμα της σαπουνόφουσκας
και σαν το χάδι της ευθυμίας.
Είμαι ελαφρύς.
Ελαφρύτερος κι από το νυφικό της αράχνης.
Ελαφρύς σαν φεγγαρόσκονη και σαν παιδικό χάχανο.
Τα ακροδάχτυλα των ποδιών μου εγκαταλείπουν το έδαφος.
Φτερωτά φτερά και τουρμπίνες ζαχαρωτά
δουλεύουν φουριόζικα μες στην καρδιά μου.
Ανηφορίζω ανέμελος και μακάριος την πιο ανηφορική,
την πιο θεσπέσια και πιο εύκολη ανηφόρα.
Καταπίνω τα σύννεφα.
Χορεύω βαλς με τη μεγάλη Αρκούδα,
παίζω κρυφτό με τη Μικρή,
σβήνω το Άλφα του Κενταύρου
κι ύστερα σαν παραχορτασμένος σκύλος,
νωχελικά απλώνομαι πάνω στην πλάτη του χάους
ενός καλοσυνάτου βροντόσαυρου,
που δε σταματάει στιγμή να ταξιδεύει
και εκεί κοιμάμαι ανυποψίαστος
που δε σταματάει στιγμή να ταξιδεύει
και εκεί κοιμάμαι ανυποψίαστος
για το πού θα με βρει η αυγή...
Γιάννης Αγγελάκας
Γιάννης Αγγελάκας
5 σπόροι:
at: Πέμπτη, Νοεμβρίου 03, 2005 12:46:00 μ.μ. είπε...
περνούν οι μέρες γρήγορα
μα μερικές φρενάρουν
με παίρνουν στην καρότσα τους
κι ομορφα με βολτάρουν
Γ.Α.
at: Πέμπτη, Νοεμβρίου 03, 2005 10:56:00 μ.μ. είπε...
#dr,
"ω δεσποινίς μου ουτοπία
δεν έχει εδώ
άλλες καρδιές να κάψεις
φύγε για έναν αστερισμό
κι αν ίσως βρεθεί κάτι καλό
να μας φωνάξεις
να μας φωνάξεις
να μας φωνάξεις"
Τελικά βρέθηκε τίποτα καλό;
#σκορπινούλα, για τον βροντόσαυρο ανησυχείς;:ρ
at: Πέμπτη, Νοεμβρίου 03, 2005 11:28:00 μ.μ. είπε...
και γω πάντα μένω με αυτό το ερώτημα πού θα με βρει η επόμενη αυγή... ;)
at: Παρασκευή, Νοεμβρίου 04, 2005 7:59:00 π.μ. είπε...
εσείς ανεβήκατε σε κανέναν βροντόσαυρο ή σας πλανεύουν τα βράδια και το πρωί χάνετε τον δρόμο;:ρ
at: Παρασκευή, Νοεμβρίου 04, 2005 4:06:00 μ.μ. είπε...
Ούτε εγώ...
Μη κοιτάς που σου γελώ με παρενθέσεις...
Δημοσίευση σχολίου