Content

Κυριακή, Δεκεμβρίου 14, 2008

εργοτάξιο φοβιστικών αισθημάτων

Γέμισε ο κόσμος μου ξένους.
Κατεβαίνω άτσαλα στα εντόσθια της Ομόνοιας. Κίτρινες, βρώμικες πλάκες. Προς Κηφισσιά. Στάση αναμονής μου πάντα μπροστά στο υπόγειο περίπτερο. Πάντα μπροστά στο κρεμασμένο Οδός Πανός. Πάντα μπροστά στα μελαγχολικά μάτια της Μαλβίνας. Κανένα γκλος εξώφυλλο δεν συγκρίνεται μ' εκείνη τη λάμψη της. Τη νοιώθω τέτοιες μέρες να δακρύζει.
Με φοβίζει η αμίλητη οργή μου. Μηχανισμός σε λανθάνουσα κατάσταση. Οργή που κρέμεται βουβά σαν το περιοδικό απ' το περίπτερο. Με φοβάμαι μην μπω μια μέρα στο τρένο κι αρχίζω να ουρλιάζω. Μπουκώνει η τηλεόραση, μπουκώνει το ράδιο απο γνώμες. Αυτή η δημοκρατία έχει γεμίσει βροντώδεις γνώμες και άναρθρες πράξεις. Σιχαμένα στόματα ανοιγοκλείνουν, θεόρατα μπαλόνια που σου κλέβουν τον
αέρα, και δεν έχεις άλλο αέρα. Δε θέλω άλλες γνώμες. Μπήγονται στ' αυτιά σου, σε ματώνουν. Δε θέλω άλλα παράθυρα. Βρίζω το γυαλί της τηλεόρασής μου. “Αχρείοι”.
Γέμισε ο κόσμος μου ξένους. Τους κοιτώ με απάθεια, με κοιτάνε με απάθεια.

Μα
εγώ, κάθε βράδυ, ταξιδεύω στην πόλη σου. Σέρνομαι κάτω απ' το πάπλωμα σου όσο εσύ τρέχεις σε γάργαρο ύπνο. Πόδι με πόδι μπλέκεται. Και κεί με βρίσκω: λιγότερη ξένη.

6 σπόροι:

Ανώνυμος
at: Κυριακή, Δεκεμβρίου 14, 2008 8:52:00 μ.μ. είπε...

μηχανισμος σε λανθανουσα κατασταση*τα μπαλονια ειναι τελικα για να μας περνουν μακρυα,πολυ μακρυα σε γαργαρους υπνους
μακρυα:λιγοτερο ξενη γιατι εκει ολοι ειναι ξενοι
μακρυα:λιγοτερο ξενη γιατι εκει ο γνωστος ειναι αναντικαταστατος και επιλεκτικος.επιλεγμενος-ισως το παραμυθι ολοκληρο.

αχρειοι:εγω ονειρευομαι το θαλασσι μπαλονι που θα με παρει ψηλα.μακρυα.

lakis says:
at: Τρίτη, Δεκεμβρίου 16, 2008 7:07:00 π.μ. είπε...

Φάνηκα τυχερός κι ήμουνα πολύ μακριά, αλλά τη θλίψη την ένιωσα και την οργή. Ευτυχώς δεν παρακολουθούσα ελληνική τηλεόραση γιατί θα τα έπαιζα κι εγώ για τα καλά.

akontogeorgiou says:
at: Τρίτη, Δεκεμβρίου 16, 2008 1:38:00 μ.μ. είπε...

H Μαλβίνα αξέχαστη και απίθανη! Αλλά βρε παιδιά πολύ μ' αρέσουν οι παρέες σας, ενώ εγώ αισθάνομαι πολύ μοναξιά. Σ' ένα BLOG που έχω κανείς δεν με προσέχει! Uέλω παρέα και κουβεντούλα... προσέξτε με και μένα!!!
Μ!
personsandclowns.blogspot.com

island says:
at: Πέμπτη, Δεκεμβρίου 18, 2008 1:12:00 μ.μ. είπε...

Ρισπέκτ αγαπητή. Έπιασες τον παλμό που εξοστρακίζει η τηλεόραση.

0comments says:
at: Τρίτη, Δεκεμβρίου 23, 2008 11:12:00 μ.μ. είπε...

Σιχαμένα στόματα
ανοιγοκλείνουν,
θεόρατα μπαλόνια
που σου κλέβουν τον αέρα,
και δεν έχεις άλλο αέρα.

Έτσι στέκεται καλύτερα αυτό το υπέροχο ποίημα. Απ' τη Μακεδονία και τη Θράκη, Καλές γιορτές παπαρούνα και Ευτυχισμένο το 2009!

Παπαρούνα says:
at: Τετάρτη, Δεκεμβρίου 24, 2008 12:23:00 μ.μ. είπε...

#μέσα στον ουρανό, κι εγώ ονειρεύομαι ενα σπίτι, πιάτο η θάλασσα. :) καλές γιορτές με λέμον πάι και μπισκότα σοκολάτα πορτοκάλι..

#λάκη, πώς να επιβιώσεις απο την ελληνική πραγματικότητα;

#μ, καλησπέρα, καλές γιορτές:)

#ευχαριστώ, ξένε.

#μηδέν κόμμεντς μου, το 2009 να ειναι ενα 2009 με υγεία και ανθρώπους άξιους δίπλα μας:) ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, τσπιμπήστε ένα μελομακάρονο με γέμιση σοκολάτας!!!

Η φωτογραφία μου
Επέλεξα επίτηδες την οδό Μαυροματαίων, για να ξορκίζω την έκφραση "μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε"... Γ.Ξανθούλης
"ο σουρεαλισμός αποδεικνύει ότι το υπερπραγματικό είναι η ίδια η ανυπότακτη πραγματικότητα απαλλαγμένη από το κοινότοπο."
Μαλβίνα Κάραλη
____________________

"Μασάω λαίμαργα το καιρό
κι όλο σε περιμένω"

Γιάννης Κοντός

στο ψάξιμο

"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"

Γιάννης Αγγελάκας
____________________

"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."

Γιώργος Χειμωνάς
____________________

"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"

Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________

"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"

Μάνος Ελευθερίου

όλο το σώμα μου συρτάρια

"Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνον όταν κάποιος μας αγαπήσει
ερχόμαστε για λίγο."

Τάσος Λειβαδίτης
____________________

"πιάνομαι γερά από
τον τρόπο μου που έχω να σαρώνομαι"

Κική Δημουλά
____________________

"Κάθε φορά που σώζεται κάποιος συναντάει το παιδικό εαυτό του με τρύπες σ' ολόκληρο
το σώμα"

Χρήστος Βακαλόπουλος




followers