"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"
Γιάννης Αγγελάκας
____________________
"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."
Γιώργος Χειμωνάς
____________________
"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"
Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________
"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"
Μάνος Ελευθερίου
3 σπόροι:
at: Κυριακή, Μαΐου 13, 2012 2:36:00 μ.μ. είπε...
Έχει τη μνήμη της να τον συντροφεύει και ν' απαλύνει, κάπως, τη μοναξιά του... Ή να την κάνει λιγότερο δυσυπόφερτη...
Σάκης
at: Κυριακή, Μαΐου 13, 2012 3:19:00 μ.μ. είπε...
το βιντεάκι έχει νομίζω περισσότερο αλληγορικό χαρακτήρα για το πώς μια ουτοπία-το αμερικάνικο όνειρο- έγινε κατανοητό από τους πολλούς ότι γκρεμίστηκε όταν έπεσαν οι πύργοι.
Είναι ένα ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ντοκιμαντερ όπως και τα υπόλοιπα βιντεάκια των άλλων σκηνοθετών είναι συγκινητικά!
at: Τρίτη, Μαΐου 22, 2012 12:24:00 π.μ. είπε...
Πολύ όμορφο. Δεν είδα ακόμη τα υπόλοιπα, πολύ καλός και ο Ernest Borgnine.
Δημοσίευση σχολίου