Το φεγγάρι κάνει θριαμβευτικό πέρασμα από το μπαλκόνι μου και με βρίσκει να καταπίνω αστρόσκονη σκορπώντας τις ευχές μου. Θέλω έναν Σεπτέμβρη μεγαλόπρεπο. Θέλω φύλλα πορτοκαλιά και τη βροχή να φτάνει τζάμι. Θέλω μωβ σύγνεφα και μια μυρωδιά φθινοπώρου. Η Τάνια ξαναρχίζει δευτερότριτα στο Μετρό κι έχω ανάγκη να κλέψω τη δύναμή της. Πώς φαντάζουν όλα ξένα. Το παρελθόν μας μηδενίστηκε κι εσύ ήσουν ένα έγκλημα που παραγράφτηκε. Ξένοι, πάλι ξένοι.
Τα μάτια μου σκαρφαλώνουν τοίχους πολυκατοικιών και μετράνε από ψηλά τ’ αποκαΐδια, πάρτε με σύγνεφα μαζί, δεν αντέχουν άλλο δράμα οι φλέβες μου, δύσκολοι καιροί για Θεούς και αγγέλους. Μπορεί να μπλόκαρε το σύστημα του Παραδείσου, μπορεί να χάλασαν τα μικρόφωνα, αλλά εκεί πάνω δε φτάνουν οι επικλήσεις των ανθρώπων. Τα δελτία ξεχειλίζουν από πυρκαγιές, λίγο να αγγίξεις την οθόνη και καίγεσαι, το μάτι όμως συνήθισε τη λαίλαπα, δεν εκπλήσσεται πια με την καταστροφή.
Απλώνω στα γόνατα ευκάλυπτο και στα μαλλιά μέντα. Ακολουθώ συνταγές Κινέζων μάγων και γυρολόγων. Έχω πόδια ματωμένα κι ένα μυαλό τρύπιο από τα όνειρα. Καθηγητής με ρωτούσε γιατί βάφω τα κυπαρίσσια μπλε. Γιατί όλα πρέπει να υπάγονται σε ρεαλιστικούς κανόνες; Η ζωή αφού είναι σουρεάλ.
Ναι, λέμε, πεθύμησα ένα σύγνεφο. Θα μου το φέρεις δώρο;
υ.γ. 2 κΑλΟ μΑς ΦθΙνΟπΩρΟ
8 σπόροι:
at: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 01, 2007 10:32:00 μ.μ. είπε...
Κι αν θες του Βλαδίμηρου με .. παντελόνια!
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ
at: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 01, 2007 11:58:00 μ.μ. είπε...
αύριο το σύννεφο νούμερο 9 θα σε περιμένει έξω από το ξέφωτο του ουρανού σου...θα δεις
at: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 02, 2007 12:14:00 μ.μ. είπε...
Ένα, τουλάχιστον, Δευτερότριτο το ζαχαρώνω κ' ελόγου μου...
Άσχετο: στην (Α. Σ.) Καλών Τεχνών σπουδάζεις; :-)
Και, πού 'σαι: άμα διψάσεις για νερό, θα στίψουμε το σύννεφο της Κάντυ! :-)
at: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 02, 2007 6:40:00 μ.μ. είπε...
#0 comments, ξέρω ξέρω: ο σεπτέμβρης να ναι Σεπτέμβρης..Φιλιά
#κάντυ, δε ξέρω αν είμαι "γκαντέμο" ή αν απλά πιάνουν οι ευχές μου, μα πάνω απ' το νυχτόσπιτο ένα πελώριο σύγνεφο μας κάνει χάζι..
Ευχαριστώ και χρόνια πολλά:)
#Σάκη, βλέπω όμορφα τα δευτερότριτα του Οκτώβρη
at: Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 03, 2007 10:08:00 π.μ. είπε...
Επιτέλους βρήκα έναν άνθρωπο να ξέρει το αγαπημένο μου τραγούδι από το 'Αφήλιο' του Ζούδιαρη... (που ακόμα το ψάχνω, αφού μου το έκλεψε ένας... "φίλος")
Γεια σου Παπαρούνα
Saigon
at: Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 03, 2007 5:50:00 μ.μ. είπε...
Σαν από ξεκούρδιστη λουλουδοομπρέλα ηχούν αυτά.
at: Τρίτη, Σεπτεμβρίου 04, 2007 6:44:00 μ.μ. είπε...
#σαϊγκόν αμα βρω τον δίσκο θα σας τον στείλω.Παρτε κι άλλον Ζούδιαρη:
http://www.zshare.net/audio/34725687837041/
#τζιτζιλου,εγώ ή ο Ρένος; ;Ρ
at: Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 10, 2007 9:36:00 μ.μ. είπε...
παπαρουνα μου κοριτσι μου,
τα συννεφα μου ελεγε η γιαγια μου ειναι σκεψεις που ανεβαινουν ψηλα στον ουρανο και μετα σταγονα σταγονα πεφτουν να μας δροσισουν. Ηρθαν και τα πρωτοβροχια για τα οποια γραψαμε εκθεσεις, εβγαλα και τη βερμουδα την καρω και τυλιξα το λαιμο να μην κρυωσει.
Σας χαιρετω απο τη Σαλονικη...
Δημοσίευση σχολίου